Antonina Domańska z Kremerów (ur. we wrześniu 1853 w Kamieńcu Podolskim, zm. 26 stycznia 1917 w Krakowie) – polska pisarka. Przedstawiona w krzywym zwierciadle przez Wyspiańskiego w Weselu jako Radczyni. Została pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Twórczość: - Ave Maria (1920; opowiadania) - Czeladnik majstra Szymona (1920; opowiadania) - Hanusia Wierzynkówna (1909; opowiadanie) - Historia żółtej ciżemki (1913; lektura do klasy 5 szkoły podstawowej; na jej podstawie w 1961 roku Sylwester Chęciński nakręcił film fabularny dla dzieci) - Królewska niedola (1916) - Krysia bezimienna (1914) - Paziowie króla Zygmunta (1910; na jej podstawie w 1989 roku Grzegorz Warchoł nakręcił serial fabularny dla dzieci) - Przy kominku (1911; opowiadania) - Trzaska i Zbroja (1913) - Złota przędza (1918; opowiadania)
Piękna opowieść historyczna z dobrym przesłaniem. Język na początku ciężki do czytania, ale później coraz to łatwiej. Cała rzecz się dzieje w XV wieku. Mały Wawrzuś uciekając przed ojcowskim laniem gubi się w puszczy i nie umie trafić do domu. Autorka opowiada nam o przygodach Wawrzka. Autorka naprawdę musiała mieć sporą fantazję, skoro z jednego faktu znalezienia żółtej ciżemki za ołtarzem potrafiła stworzyć tak piękną długą opowiastkę.
Ogromne wrażenie zdecydowanie robi język i kreacja stylu całej historii. Mimo, że literatura tego typu nie przemawia do mnie w największym stopniu i momentami naprawdę czułam się znudzona treścią tej - przecież krótkiej - książki, to bez wątpienia potrafię dostrzec talent i kunszt literacki autorki. Jestem pod wrażeniem tego, co zrobiła pisząc w naszych czasach książkę stylizowaną na tak dawne czasy, w tak doskonały sposób wpisującą się w klimat dworu Kazimierza Wielkiego.