Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka naukowa, na pewno nie do przeczytania ze zrozumieniem w niecałe siedem godzin, jak sugeruje opis na portalu. ;) Ciężko przez nią przebrnąć, gdyż Autor robi drobiazgowe analizy zmian w poszczególnych językach, począwszy od wspólnoty bałtosłowiańskiej w nawiązaniu do języka praindoeuropejskiego - aby dociec terenów kolebki Słowian oraz czasu i okoliczności oddzielenia się ich od poszczególnych wspólnot językowych. Należy też dodać, że książka jest tłumaczeniem pracy, która po raz pierwszy ukazała się w języku angielskim w 1992 r. W polskiej edycji czytelnik napotka jednak na pewną trudność. Pan Profesor bardzo często przytacza długie teksty innych językoznawców w oryginale (angielskim, niemieckim, francuskim). Niestety, ale w polskim przekładzie te fragmenty również zostały pozostawione w różnych językach bez tłumaczenia. Autor był poliglotą i wolał właśnie taką konwencję, co biorąc pod uwagę terminologię wąskiej dziedziny nauki i jej niuanse, z jego perspektywy było rzeczą zrozumiałą. Tłumaczka książki zwyczajnie podążyła śladem Pana Profesora i trudno Ją za to winić, jednak niektórych polskich czytelników ten fakt może nieco zniechęcić, gdyż i bez tego monografia jest wystarczająco trudna w odbiorze. Wszystko więc zależy, czy adresatem książki miał być tylko wąski krąg wtajemniczonych i wiedza ta ma pozostać niczym wieża z kości słoniowej, czy raczej jej zadaniem miało być popularyzowanie tematu szerszemu gronu odbiorców... Ogólnie jednak polecam lekturę, bo jest to perełka i na polskim rynku czytelniczym biały kruk, który aż prosi się o ponowne wydanie.