Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant12
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński8
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Booth Tarkington
Źródło: pl.wikipedia.org/wiki
Znany jako: Newton Booth TarkingtonZnany jako: Newton Booth Tarkington
9
6,8/10
Urodzony: 29.07.1869Zmarły: 19.05.1946
Amerykański prozaik i dramaturg, autor poczytnych powieści obyczajowo-sentymentalnych. Wiele z nich sfilmowano. Najbardziej znane powieści: Smuga słońca (Alice Adams, 1921) i Wspaniałość Ambersonów (The Magnificent Ambersons, 1918; pol. 2019; Nagroda Pulitzera; filmy: 1942 reż. Orson Welles i TV 2002) - tom 2 trylogii Growth (kronika plutokratycznej rodziny ze Środkowego Zachodu USA).
W Polsce powojennej dużą popularnością cieszyła się powieść Siedemnastolatek (Seventeen, 1916; pol. 1929, 1962).
Inne powieści Tarkingtona po polsku: Gentleman z Indiany (The Gentleman from Indiana, 1899; pol. 1931),Książę krwi (Monsieur Beaucaire , 1900; pol. 1928),Penrod (Penrod, 1914; pol. 1963) - tom 1 trylogii Penrod, Kobiety (Women, 1925; pol. 1930),Plutokrata (The Plutocrat, 1927; pol. 1928),Egoistka (Claire Ambler, 1928; pol. 1928),Sukces Pani Stelli (Young Mrs. Greeley, 1929; pol. 1934 wt Pani Stella 1934),Antykwariat (Rumbin Galleries, 1934; pol. 1939).
W Polsce powojennej dużą popularnością cieszyła się powieść Siedemnastolatek (Seventeen, 1916; pol. 1929, 1962).
Inne powieści Tarkingtona po polsku: Gentleman z Indiany (The Gentleman from Indiana, 1899; pol. 1931),Książę krwi (Monsieur Beaucaire , 1900; pol. 1928),Penrod (Penrod, 1914; pol. 1963) - tom 1 trylogii Penrod, Kobiety (Women, 1925; pol. 1930),Plutokrata (The Plutocrat, 1927; pol. 1928),Egoistka (Claire Ambler, 1928; pol. 1928),Sukces Pani Stelli (Young Mrs. Greeley, 1929; pol. 1934 wt Pani Stella 1934),Antykwariat (Rumbin Galleries, 1934; pol. 1939).
6,8/10średnia ocena książek autora
162 przeczytało książki autora
135 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wspaniałość Ambersonów
Booth Tarkington
Cykl: Postęp | Growth (tom 2)
7,3 z 35 ocen
110 czytelników 9 opinii
2019
Najnowsze opinie o książkach autora
Wspaniałość Ambersonów Booth Tarkington
7,3
Opowiadanie jest bardzo emocjonalne i wzrusza. Bardzo podobały mi się tego rodzaju książki jeszcze parę lat temu, obecnie momentami przytłaczają mnie ilością dramatów oraz silnie zarysowanych osobowości. Postaci mają niepowtarzalne charaktery, relacje między członkami rodzin są również niebagatelne i bardzo dynamiczne. Powieść przypomina momentami "Wichrowe wzgórza", czasem dzieła Charlesa Dickensa, Emila Zoli czy Tomasza Hardy'ego. Ślepy upór i duma prowadzi w zatracenie całe rodziny, niedbałość i lekkomyślność skazuje część na banicję, innych na potępienie, tylko najsilniejsi przetrwają i odbiorą srogą lekcję pokory. Książka przywodzi na myśl dzieła pozytywizmu i ma ciekawe zakończenie.
Wspaniałość Ambersonów Booth Tarkington
7,3
9/10
"Wspaniałość Ambersonów" rozpoczyna się w najlepszy możliwy sposób przy tematyce książki - od opisania obyczajów i nastrojów w fikcyjnym mieście (wzorowanym na Indianapolis) na przełomie XIX i XX wieku. Autor następnie powoli wprowadza kolejne postacie i rozpoczyna historię. Z początku jest to dość zwykły melodramat, ale niezwykły pod tym względem, że opisany prawie wyłącznie z punktu widzenia aroganckiego do granic możliwości spadkobiercy rodu Ambersonów, Georgiego Minafera. W pierwszych rozdziałach przede wszystkim uwagę przyciąga subtelnie zachodząca przemiana w młodzieńcu pod wpływem miłości do Lucy Morgan, która odwzajemnia uczucie, zdając się nie dostrzegać podłego charakteru oraz wąskiego światopoglądu Georgiego
Sądziłem, że całość książki będzie dotyczyć wyłącznie relacji młodych, ale w drugim akcie powieści na pierwszy plan zaczynają wychodzić pozostałe postaci z rodziny matka Georgiego - Isabel Minafer z domu Amberson, jej brat George oraz szwagierka Fanny. Co ciekawe, dziadek Georgiego i głowa całej rodziny - major Amberson - choć pojawia się wielokrotnie w powieści to aż do samego końca pozostaje wyraźnie w cieniu, traktowany jest przez autora jako symbol i relikt przeszłej epoki. Duże znaczenie zaczyna mieć też ojciec panny Lucy, motoryzacyjny przedsiębiorca Eugene Morgan - symbol nowej epoki. Od tego momentu "Wspaniałość Ambersonów" przestaje być opowieścią romantyczną a raczej złożonym dramatem rodzinnym. Autor raczej unika wnikania w psychikę bohaterów, woląc charakteryzować ich słowem i czynem, co wychodzi bardzo udanie. Skomplikowane i niejasne relacje rodzinne (zwłaszcza pomiędzy Georgiem a resztą rodziny) czynią tą książkę naprawdę zajmującą, prowadząc bohaterów do nadciągającej zguby.
Wszystko toczy się ku zagładzie rodu, nieszczęścia spadają na nich nagłą i niespodziewaną kaskadą. Nagle czytelnik jest postawiony przed wręcz żałosnym obrazem - teraz to Georgie jest reliktem przeszłości i musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, a rodzinne miasto w jednej chwili się zmieniło się całkowicie i staje się dla niego miejscem obcym. Zakończenie pozostawia pewną nadzieję dla Georgiego - wolałbym, by było jednoznacznie negatywne, o znacznie smutniejszym wydźwięku. Mimo to, porównać można je do nieuchronnego fatum i choć w pewnym momencie Fanny Minafer i George Amberson (wuj Georgiego) próbują "zasymilować się" z groźną dla nich branżą motoryzacyjną, ponoszą dotkliwą klęskę, która pogłębia niedolę i przyspiesza gwałtowny upadek wspaniałości Ambersonów.
Na koniec wspomnę jeszcze, że Georgie jest świetną postacią - do ostatnich stron powieści wciąż pozostaje arogancki i jak się okazuje to głównie on przyczynił się do upadku rodziny, a mimo to czytelnik jest w stanie zrozumieć jego samolubne postępowanie i z nim sympatyzować, choć na początku był naprawdę irytującym dzieciakiem. "Wspaniałość Ambersonów" to iście wspaniała powieść, ale brakuje mi tutaj tylko mocniejszego zakończenia i trochę lepiej rozplanowanego pierwszego aktu powieści.