Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biografia napisana przez Roba Wilkinsa - wieloletniego osobistego asystenta, którego Pratchett zatrudnił, gdy został bestsellerowym autorem i potrzebował asystenta. Spodziewałem się wiele, dostałem wiele - a i tak więcej niż się spodziewałem. Mamy małego Terrence'a chodzącego do szkoły i regularnie odwiedzającego babcię, która osobiście znała G. K. Chestertona i prawdopodobnie przeczytała "Lające miasta" Blisha, które podsunął jej wnusio. Dowiemy się, przy jakiej książce "zaskoczyło" młodemu czytanie (wcześniej matka płaciła mu od strony),skąd brał pierwsze czasopisma s-f, jak poznał swojego ziomeczka Neila Gaimana czy swoją żonę (historia rodem z Autostopem przez Galaktykę; swoją drogą, niesamowita jest ta historia spotkań Pratchetta i Adamsa). Jest o jego pracy jako dziennikarza w lokalnej gazecie i w Ge­ne­ral­nej Dy­rek­cji Ener­ge­tyki (chodzi o energetykę jądrową),np. o tym jaki miał udział w wypadku pociągu wiozącego radioaktywne odpady. Jest o tym, jak i dlaczego postanowił, że będzie utrzymywał się z pisania i co z tego wynikło, i jak zostaje się autorem bestsellerów. I o tym, dlaczego nie powstał żaden hollywoodzki film, ani dlaczego Tiffany nie została księżniczką Disneya, a plastikowa Śmierć na Pimpusiu nie stoi na półce obok modeli X-wingów. Jest też oczywiście o chorobie, o tym jak wyglądała praca pomimo choroby i ile jeszcze udało się "wyrwać" (np. "Nację"). Tak że tak.... Nostalgia weszła mocno*, pamiętam pierwsze pratchetty czytane jeszcze w liceum, przestawienie się na angielski (warto!),pamiętam te ostatnie, czytane już na kindle, i to wrażenie, że "ostatni gasi światło". Absurdalne uczucie czytania "Making Money" w środku trwającego kryzysu finansowego. Nie potrafiłem czytać-słuchać książki obiektywnie, więc wasza opinia może się różnić, ale myślę że fani docenią pracę, frazę i humor Roba Wilkinsa. Audiobooka po angielsku czyta sam Autor, polecam ten sposób zapoznania się. *) Ale taka prawdziwa nostalgia, nie to co teraz.