Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historyk sztuki, specjalista od polskiej i francuskiej kultury artystycznej XVIII wieku. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i Université Paul Valéry w Montpellier. Nad doktoratem pracował na Uniwersytecie Warszawskim i w École normale supériere w Paryżu. Ekspert od kolekcjonerskich zainteresowań polskiej magnaterii XVIII wieku. Interesuje się także teorią aktora-sieci i teorią transferu kulturowego. Prowadził projekty badawcze finansowane przez Narodowe Centrum Nauki „Sztuka, rynek sztuki i towarzyskość. Transfery artystyczne między Polską a Francją w XVIII wieku” (2018–2020) oraz „Honor bez egzageracji. Polska magnateria wobec paryskich wyrobów luksusowych” (2019–2020). Jest stypendystą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Współpracował jako konsultant merytoryczny z Muzeum Historii Polski i Muzeum Łazienki Królewskie. Dla tego drugiego opracowuje edycję krytyczną korespondencji między Stanisławem Augustem Poniatowskim a Marcello Bacciarellim, którego obrazy również uczynił przedmiotem swoich zainteresowań badawczych.

W ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy realizuje część dużego monograficznego projektu poświęconego Janowi Piotrowi Norblinowi. Dla badacza jest to postać zgoła nieprzypadkowa. „Pochodzę ze wsi leżącej tuż koło Arkadii Nieborowskiej, w której znajduje się jedyny zachowany fresk Norblina. Jest to artysta, z którym dorastałem i który mnie potem niejako prześladował. Gdy prowadziłem kwerendy archiwalne w Rosji i Ukrainie, które dotyczyły prac nad doktoratem o shoppingu polskich magnatów w XVIII wieku, przy okazji prosiłem w muzeach o rysunki Norblina. I tak, od ziarnka do ziarnka, zebrałem masę materiału”.