Chciałabym tylko zobaczyć, że jesteś obok, kiedy się rano obudzę, a wieczorem opowiedzieć Ci wszystko, co się stało w ciągu dnia, popatrzeć ...
Najnowsze artykuły
- ArtykułySztuczna inteligencja już opanowuje branżę księgarską. Najwięksi wydawcy świata korzystają z AIKonrad Wrzesiński2
- ArtykułyNie jestem prorokiem. Rozmowa z Nealem Shustermanem, autorem „Kosiarzy” i „Podzielonych”Magdalena Adamus9
- ArtykułyEdyta Świętek, „Lato o smaku miłości”: Kocham małomiasteczkowy klimatBarbaraDorosz3
- ArtykułyWystarczająco szalonychybarecenzent0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Orlando Figes
Źródło: http://www.orlandofiges.com/
9
7,8/10
Urodzony w 1958 r. w Londynie brytyjski historyk i pisarz, profesor historii w Birkbeck College, University of London. Wykładał też historię w Trinity College w Cambridge. Zdobywca wielu nagród.http://www.orlandofiges.com/
7,8/10średnia ocena książek autora
846 przeczytało książki autora
3 707 chce przeczytać książki autora
20fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Taniec Nataszy. Z dziejów kultury rosyjskiej
Orlando Figes
8,7 z 187 ocen
905 czytelników 33 opinie
2023
Europejczycy. Początki kosmopolitycznej kultury
Orlando Figes
8,2 z 60 ocen
311 czytelników 18 opinii
2021
Poślij chociaż słowo. Opowieść o miłości i przetrwaniu w Gułagu
Orlando Figes
8,2 z 251 ocen
1141 czytelników 31 opinii
2012
Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924
Orlando Figes
8,3 z 69 ocen
447 czytelników 11 opinii
2009
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Jaki sens miało pisanie do kobiety, o której od pięciu lat nic nie wie? Mogła przecież nie żyć, mogła o nim zapomnieć i wyjść za innego. Pis...
Jaki sens miało pisanie do kobiety, o której od pięciu lat nic nie wie? Mogła przecież nie żyć, mogła o nim zapomnieć i wyjść za innego. Pisząc do niej list, postawiłby ją tylko w kłopotliwej sytuacji, był przecież więźniem, "wrogiem ludu". Lew uznał więc, że nie może się mieszać do życia Swietłany. Długoletnie uwięzieni wpoiło weń przekonanie, że jest niewiele wart i nie ma prawa od nikogo oczekiwać miłości.
3 osoby to lubiąIm mniej wiesz, tym łatwiej będzie ci żyć.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Tragedia narodu. Rewolucja rosyjska 1891-1924 Orlando Figes
8,3
Orlando Figes zadziwia rozmachem, z jakim kreśli obrazy przeszłości oraz żywą narracją, bez której tytułowa rewolucja w Rosji nie byłaby tak dynamiczna, a zarazem pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji. „Tragedia narodu” to owoc wieloletniej i niestrudzonej pracy autora, czego dowodzi wielość oraz złożoność prezentowanych przez niego zagadnień, jak również umiejętne wykorzystanie imponującej literatury źródłowej. Orlando Figes wychodzi ze słusznego założenia o braku istnienia jednej, wyłącznej przyczyny ciągu zdarzeń z lat 1891 – 1924, na co składa się wiele różnorodnych czynników, które tworzą swoisty system naczyń połączonych. Trudno wymienić mi wszystkie z opisanych w książce zagadnień, aczkolwiek na dłużej zachowam w pamięci obrazy chłopskich wystąpień przeciwko możnowładcom, osobliwą postać Rasputina, zatwardziałość Mikołaja II Romanowa i jego opór przed rezygnacją z samodzierżawia, czym utwierdził bolszewików w przekonaniu o konieczności wyeliminowania carskiej rodziny. Wydaje się, że na przełomie XIX i XX wieku Rosja oraz jej mieszkańcy otrzymali to, na co zasłużyli, choć prawdą jest, że efekt rewolucji byłby inny niż rzeczywisty w razie odmiennego zrozumienia przez wywrotowców idei francuskiej rewolucji, czy też poglądów Karola Marksa. Nie mnie oceniać zawirowania historyczne, wobec czego ograniczę się do rekomendacji załączonej pozycji, która zasługuje na pochwałę, a jej autor na życzliwość czytelników. „Tragedia narodu” to jedna z tych książek, po które warto sięgnąć w pierwszej kolejności, aby posiąść niezbędną wiedzę z zakresu historii Rosji u schyłku nowożytności i progu burzliwej współczesności tego nieprzewidywalnego państwa.
Opowieść o Rosji. Władza i mit Orlando Figes
7,5
Świetne podsumowanie długiej historii Rosji. Autor bardzo mocno zwraca uwagę na swoją propozycję interpretacji rosyjskiej historii - czyli historii, która lubi się powtarzać.
Historia jest wyłożona w przyjemny, wiarygodny i logiczny sposób, nie ma zbędnego nacisku na szczegóły i postaci poboczne przez co faktycznie zawiera całość najważniejszej rosyjskiej historii.
Rosja zdaniem autora od wieków jest bardzo podobna lub wręcz identyczna pod względami instrumentów administracyjnych. Ciężko się z takim punktem widzenia nie zgodzić, jest to jak najbardziej racjonalna interpretacja, natomiast wadą tej pozycji jest z pewnością to, że autor jest w tej idei wręcz zakochany i o ile chętnie opowiada o historii, o tyle tak często wraca do swojej idei "wiecznych carów i bojarów" że obawiam się pominięcia skądinąd istotnych fragmentów historii tego imperium.
Książka jak najbardziej warta przeczytania. Napisana jasnym, przyjemnym językiem nie sili się na pisarstwo wyczynowe, momentami czyta się wręcz jak książkę przygodową - a jednocześnie jest pełna merytorycznych treści.