Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Orhan Pamuk, turecki noblista z dziedziny literatury, powiedział kiedyś, że Stambuł sam w sobie jest narratorem. Nie wypada się z tym nie zgodzić. Wydawałoby się, że niezależnie jaki rodzaj powieści umieści się w tej metropolii – romans, kryminał, wspomnienia czy powieść historyczną – każda będzie cieszyła się powodzeniem, bo miasto jest na tyle interesujące, że opisywanie chociażby tego, co dzieje się na ulicy mogłoby być niezłą fabułą. Dziś chciałabym opowiedzieć o książce, którą przeczytałam już jakiś czas temu. Standardowo kryminał to morderca, ofiara i detektyw. Morderca z motywem, ofiara generująca nieskończenie wiele pytań i detektyw z problemami osobistymi. Podobnie rzecz ma się z fabułą powieści „Memento dla Stambułu” (tytuł oryginalny „İstanbul Hatırası”),zatem niektórzy pomyślą, że to kolejny kryminał, prosty w strukturze, raczej przewidywalny i mało innowacyjny. A jednak... Nevzat Akman to nadkomisarz w stambulskiej policji, w wydziale kryminalnym. Jest człowiekiem w średnim wieku i z ogromnym bagażem doświadczeń. Kilka lat wcześniej jego życie legło w gruzach – w wyniku wybuchu bomby zginęły jego żona i kilkuletnia ukochana i jedyna córka. Mimo iż mogłoby się wydawać, że wszystko wróciło normy i Akman nauczył się od nowa funkcjonować w kompletnie nowej rzeczywistości, to okazuje się, że demony przeszłości wciąż powracają, a poczucie winy nie daje mu spokoju. W końcu bomba była przeznaczona dla niego... Dzięki pomocy i wsparciu najbliższych przyjaciół jeszcze z czasów dzieciństwa – Yekty i Demira (przeżywających również osobiste tragedie) – oraz kobiety, która ma szansę zostać kimś naprawdę ważnym, nadkomisarz powraca do normalnego życia. Zapraszam na dalszy ciąg: http://bookambymt.blogspot.com/2016/04/memento-dla-stambuu.html