Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przenieśmy się do Kraju-Między-Snem-A-Jawą, krainy baśni, odrealnionej rzeczywistości, świata prawie ośmioletniej Elsy. To świat, w którym każdy może mieć supermoce. Babcia Elsy też je posiadała. Ratowanie życia oraz doprowadzanie ludzi do szaleństwa to nie byle jakie moce!

Wzruszające jak dziecko może oswajać temat śmierci. Świat, który zbudowała dla niej babcia zacznie ewoluować po jej odejściu. Dzięki pozostawionym listom, które przyjdzie dostarczyć wnuczce do różnych ludzi, dalej roztacza swą opiekuńczą moc. W listach przeprasza i prosi o zaopiekowanie się małą osamotnioną dziewczynką, która w szkole jest traktowana jako odmieniec, zarówno przez dzieci jak dorosłych. Dzięki temu introwertyczna Elsa zaczyna się zmieniać, buduje swój świat dostosowany do nowych okoliczności.

Przed Elsą odpowiedzialna misja. Ma wyruszyć na poszukiwanie skarbów (listów, wskazówek,ludzi). Staje się rycerzem, a przez spoczywającą na jej barkach odpowiedzialność, z czasem pokonuje lęki, otwiera się na ludzi i zyskuje przyjaciół. Przewidywania babci krystalizują się. I choć jej już nie ma fizycznie, to wszystkie przeżycia i emocje z nią związane pozostają z Elsą, jej matką i każdym, kto ją kiedykolwiek spotkał na swej drodze.

Babcia nie lubiła reguł i śmiało się im sprzeciwia, nawet poprzez wybranie zawodu lekarza w czasie, gdy świat nie był jeszcze gotowy akceptować kobiet na tym czy innym odpowiedzialnym stanowisku. Wyruszała na prawdziwe misje i ratowała ludzkie zdrowie oraz życie w zagrożonych miejscach przez wojny i naturalne kataklizmy. Zawsze była odmiennego zdania i nie zamierzała tego kryć na starość. Próbowała nauczyć wnuczkę odwagi budując dla niej bezpieczny świat, bez potrzeby dopasowywania się do wytyczonych przez większość, ram.

Mieszkańców kamienicy poznajemy przez pryzmat ośmiolatki, która poddając się wskazówkom babci wędruje i dostarcza im listy. Przy okazji poznaje ciekawe historie, które łączy postać babuni. Zna coraz lepiej sąsiadów, zyskuje pojęcie kim są ludzie z najbliższego otoczenia, wie więcej o relacjach w swojej rodzinie i zaczyna inaczej patrzeć na rodzicielkę.

Myślę, że by w pełni zrozumieć istotę przekazu Backmana trzeba tym razem poczuć się jak dziecko. Sięgnąć do własnych zasobów, przywołać wspomnienia z dzieciństwa, gdzie przypadkiem działało się w teamie dziadków, którzy objaśniali świat, mówili nie co innym językiem - takim pomiędzy dziecięcym, a dorosłym - tworząc matrycę do wyobrażeń jakim potrafi sprostać dziecko. Mam więcej wspólnego z Elsą niż chciałabym przyznać. Taaak, moja matka nie miała z nami lekko!

Przenieśmy się do Kraju-Między-Snem-A-Jawą, krainy baśni, odrealnionej rzeczywistości, świata prawie ośmioletniej Elsy. To świat, w którym każdy może mieć supermoce. Babcia Elsy też je posiadała. Ratowanie życia oraz doprowadzanie ludzi do szaleństwa to nie byle jakie moce!

Wzruszające ja...

Rozwiń

Zwiń

"Na pierwszy rzut oka historia karmienia piersią - opowieść o tym, jak straciliśmy więź z jedną z naszych najistotniejszych funkcji biologicznych - odzwierciedla to, co działo się z innymi kluczowymi aspektami ludzkiej egzystencji w XX w.: porodem, który stał się ściśle kontrolowana procedurą medyczną, prawdziwym jedzeniem, które zastąpiono przetworzonymi produktami spożywczymi, i wartościowymi interakcjami międzyludzkimi, które media społecznościowe i SMS-y zastępują tak uparcie, że wolimy używać smartfonów nawet w ciepłym kręgu ludzkich towarzyszy." (s.31)

Rzecz opisana z punktu USA, przy udziale badań z terenu Tajlandii i Wietnamu oraz Francji, gdzie Autorka zdobywa wiedzę o tym, jak w innej kulturze podchodzi się do karmienia piersią, jak wspiera się matki w najbardziej naturalnej czynności dającej potomności najlepszy składnik odżywczy skrojony na ich potrzeby.
Podstawę publikacji stanowi rozbieżność między tym co biologicznie wrodzone, a tym, co się w naszych praktykach zmieniło pod wpływem kultury.

Strategia marketingowa od około stu lat głosi: "Karmienie piersią jest najlepsze, ale w razie, gdyby ci się nie udało, jesteśmy tutaj."(s.99) I jak temu się oprzeć? To tego typu wskazówki uruchamiały lawinę i również dziś przyczyniają się do przedwczesnego kończenia z naturalnym karmieniem. Ten slogan bagatelizuje ważność karmienia piersią, choć firmy bronią się, twierdząc że chodzi jedynie o konkurencję między firmami produkującymi mieszanki mleka modyfikowanego.

"Już jedna butelka mleka modyfikowanego może zmniejszyć produkcję mleka, zwiększyć zagrożenie rozwojem alergii oraz cukrzycy, a także chorób jelitowych i bakteryjnych u dziecka, a także zmniejsza ochronne skutki twojego mleka dla jego zdrowia."(s.181)

Kobiece piersi przez dziesiątki lat były zawłaszczane i to wcale nie przez ich latorośl. Społeczeństwa prześcigają się w tym jak odwrócić uwagę od biologi seksualizując kobiece atrybuty. Dziś istotniejsze jest sztuczne powiększanie piersi i męskie pobudzanie zmysłów niż naturalne czynności do jakich są przeznaczone. Kobieta, jej ciało, coraz bardziej staje się przedmiotem, któremu zmienia się znaczenie, wmawia potrzeby, rujnuje zdrowie, by lepiej wpasować kulturowo w nowe lepsze czasy. Stają się marionetkami, które pociąga się z rożnych stron za sznurki - zarówno przez firmy, organizacje, jak i koleżanki, osoby bliskie - próbując dopasować w nowoczesne oczekiwania, a to wszystko w oderwaniu od naturalności. Bo przecież nie musisz karmić, kiedy przede wszystkim należy zaspokoić cieleśnie męża, nie musisz karmić, bo są firmy, które chętnie cię w tym wyręczą.

(...)

Publikacja Jennifer Grayson uświadamia jakie mamy dziś możliwości, a jak to wyglądało lata temu. Pokazuje przeobrażenia podejścia do biologii naszych organizmów, wspiera się badaniami, podaje konkretne liczby. Podkreśla brak wsparcia dla matek chcących karmić piersią również ze strony medyków, a przecież wiele kobiet ma problemy z przystawieniem dziecka i oczekuje realnej pomocy w tym względzie, a nie przekazywania jej darmowej mieszanki. W USA są przynajmniej konsultanci laktacyjni, za to w Polsce zarówno ginekolog, jak pediatra lekceważy fakt, że matka pragnie karmić, a dzieje się coś niepokojącego, nie potrafi zrozumieć własnego organizmu i powstałych ograniczeń. Jednak mleko z piersi nic nie kosztuje, nie da się tego opodatkować, a marketing zawładnął już każdą dziedziną naszego życia. Dziecko dla każdej firmy to dziś ogromny zysk.

(...)

Całość: https://nakanapie.pl/recenzje/jak-kultura-zawlaszczyla-to-co-jest-biologicznie-na-odstawieni-ewolucja-karmienia-piersia-historia-kontrowersji

"Na pierwszy rzut oka historia karmienia piersią - opowieść o tym, jak straciliśmy więź z jedną z naszych najistotniejszych funkcji biologicznych - odzwierciedla to, co działo się z innymi kluczowymi aspektami ludzkiej egzystencji w XX w.: porodem, który stał się ściśle kontrolowana p...

Rozwiń

Zwiń

Przedstawiona historia jest inspirowana losami rodziny Autorki. Opisuje wojenne oblicze Białegostoku, jak i zmieniony, zniszczony wybuchami bomb, rzezią ludności, ograbionym z mienia prywatnego i państwowego przez dwóch zaborców.

"Odzyskać utracone" ukazuje konflikt matki z córką pogłębiony o czasy, w jakich się rozgrywa. Brak zrozumienia przeżyć drugiej strony mimo podobnych doświadczeń okrucieństwa wojny. Jednak żyjąc kilkanaście lat z dala od siebie, po traumie rozdzielenia dziecka od matki, gojenie ran nie może przyjść łatwo.
Fabuła opisuje surowe czasy lat czterdziestych i pięćdziesiątych, więc surowy styl narracji tworzy spójną całość. Chłód i niezrozumienie, żal za straconym i trudność z pogodzeniem się z tym co zastaje Miranda po powrocie z zsyłki prowadzi do izolacji i większej niechęci w stosunku do matki. A matka, która straciła tak wiele próbując ratować swą rodzinę przed wywózką nie chce już wracać do przeszłości. Jej mottem stają się często powtarzane słowa, iż: "trzeba iść dalej, zapomnieć, przebaczyć, tak jak inni, żyć dalej". Czemu na początku nie chce się poddać Mirusia. Nie potrafi zapomnieć ani tego co straciła w Polsce, ani tego kim stała się na Syberii. Każda z nich nosi w sercu osobiste dramaty i nie łatwo im oswoić się z życiem pod jednym dachem w powojennej normalności.

"Przez ostatnich jedenaście lat życia niejednokrotnie zadawała sobie pytanie, jaką zbrodnię popełniła, że znalazła się w tamtym odległym, nieprzyjaznym ludziom miejscu. co takiego musiała odpokutować ciężką, katorżniczą pracą w syberyjskiej tajdze? Czy gdyby popełniła zbrodnię, gdyby rzeczywiście dopuściła się okrutnego lub szkaradnego czynu, byłoby jej łatwiej znieść zsyłkę? Czy poczucie winy i chęć odpokutowania popełnionego zła pomagają przetrwać najtrudniejsze?" (s.243)

Przedstawiona historia jest inspirowana losami rodziny Autorki. Opisuje wojenne oblicze Białegostoku, jak i zmieniony, zniszczony wybuchami bomb, rzezią ludności, ograbionym z mienia prywatnego i państwowego przez dwóch zaborców.

"Odzyskać utracone" ukazuje konflikt matki z córk...

Rozwiń

Zwiń