Sekret, którego nie zdradzę

Mam wrażenie iż ta nieco różniła się od poprzednich.
Więcej zaskoczeń, pobocznych bohaterów i makabrycznych scen.
Ogół, porwał mnie doszczętnie i z wielkim zachwytem wczytywałem się w kolejne strony tej pozycji spod pióra Pani Gerritsen.
Książka ciekawa, porywająca i trzymająca poziom ogólnego cyklu.

Mam wrażenie iż ta nieco różniła się od poprzednich.
Więcej zaskoczeń, pobocznych bohaterów i makabrycznych scen.
Ogół, porwał mnie doszczętnie i z wielkim zachwytem wczytywałem się w kolejne strony tej pozycji spod pióra Pani Gerritsen.
Książka ciekawa, porywająca i trzymająca poziom ogólnego cyklu.

Ciekawy ten klucz morderstw, ale niektóre momenty wręcz makabryczne.

Ciekawy ten klucz morderstw, ale niektóre momenty wręcz makabryczne.

Pani Gerritsen, cóż to był za kryminał! Najmocniejszy był zdecydowanie ostatni rozdział, Holly to bardzo dobrze wykreowana bohaterka. Jedna z lepszych części.

Pani Gerritsen, cóż to był za kryminał! Najmocniejszy był zdecydowanie ostatni rozdział, Holly to bardzo dobrze wykreowana bohaterka. Jedna z lepszych części.

To dla mnie aktualnie koniec z serią Rizzoli i Isles (mam nadzieję, że może pojawi się 14 tom :D). Podsumowując, jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki jak i poprzednich. Kolejny raz zostałam wciągnięta w czytelniczą zasadzkę i nie miałam możliwości aby się oderwać. Jestem szczerze zdumiona kolejnym nieszablonowym pomysłem na fabułę jak i również wykorzystanie motywu świętych. Nie nudziłam się ani chwili. Polecam całą serię :)

To dla mnie aktualnie koniec z serią Rizzoli i Isles (mam nadzieję, że może pojawi się 14 tom :D). Podsumowując, jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki jak i poprzednich. Kolejny raz zostałam wciągnięta w czytelniczą zasadzkę i nie miałam możliwości aby się oderwać. Jestem szczerze zdumiona kolejnym nieszablonowym pomysłem na fabułę jak i również wykorzystanie motywu...

Ohhhh. Przypomniałam sobie, że dawno temu czytałam jakoś książkę tej autorki z tego cyklu. I tak jak dawniej jestem pod wrażeniem całokształtu.

Ohhhh. Przypomniałam sobie, że dawno temu czytałam jakoś książkę tej autorki z tego cyklu. I tak jak dawniej jestem pod wrażeniem całokształtu.

Fabuła książki to prawdziwa gratka dla miłośników kryminałów. Główne bohaterki, Jane i Maura, nie tylko rozwiązują skomplikowane zagadki kryminalne, ale również muszą zmierzyć się z własnymi demonami przeszłości. Bohaterki odkrywają makabryczne zbrodnie, których sprawca naśladuje sceny z horrorów, nawiązująca do aspektów religijnych. Zwłoki dwóch młodych ludzi prowadzą je do przeszłości, gdzie doszukują się dawno skrywanych tajemnic i szokujących odkryć.
Po przeczytaniu "Sekret, którego nie zdradzę" jestem zachwycona i na pewno sięgnę po wcześniejsze książki z serii Rizzoli & Isles. Autorka mistrzowsko splata wątki kryminalne z wątkami osobistymi bohaterów, tworząc pełen napięcia i emocji opowieść. Nie brakuje tu również intrygujących zwrotów akcji, które trzymają czytelnika w nieustannym napięciu.
Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom kryminałów.

Fabuła książki to prawdziwa gratka dla miłośników kryminałów. Główne bohaterki, Jane i Maura, nie tylko rozwiązują skomplikowane zagadki kryminalne, ale również muszą zmierzyć się z własnymi demonami przeszłości. Bohaterki odkrywają makabryczne zbrodnie, których sprawca naśladuje sceny z horrorów, nawiązująca do aspektów religijnych. Zwłoki dwóch młodych ludzi prowadzą je...

To byla naprawdę bardzo ciekawa książka. Dobrze przemyślana i wciągająca fabuła. Po jej lekturze upewniłam sie w przekonaniu, że części serii są bardzo nierówne, jedne są bardzo dobre, inne bardzo nieudane. Ta należała to tych pierwszych

To byla naprawdę bardzo ciekawa książka. Dobrze przemyślana i wciągająca fabuła. Po jej lekturze upewniłam sie w przekonaniu, że części serii są bardzo nierówne, jedne są bardzo dobre, inne bardzo nieudane. Ta należała to tych pierwszych

„Sekret, którego nie zdradzę” to książka, która wyjątkowo dłużyła mi się podczas czytania. Poprzednie pod tym względem wypadały o wiele lepiej. Ten tom mnie aż tak nie wciągnął. Niby ciekawy pomysł i zamysł na historię, ale wykonanie jakieś takie średnie, zabrakło tego czegoś.

♥ Julia

„Sekret, którego nie zdradzę” to książka, która wyjątkowo dłużyła mi się podczas czytania. Poprzednie pod tym względem wypadały o wiele lepiej. Ten tom mnie aż tak nie wciągnął. Niby ciekawy pomysł i zamysł na historię, ale wykonanie jakieś takie średnie, zabrakło tego czegoś.

♥ Julia

Bardzo lubię tę serię, dobrze się czyta, akcja wartka.

Bardzo lubię tę serię, dobrze się czyta, akcja wartka.

Zwłoki dwojga młodych ludzi, Cassandry Coyle i Timothy’ego McDougala, wzbudziły szczególne zainteresowanie Maury Isles i Jane Rizzoli co najmniej z dwóch powodów. Przyczyna śmierci była dość trudna do wykrycia, ponadto ciała zostały w przedziwny sposób okaleczone. Po konsultacjach ze swym kochankiem, ojcem Danielem Brophym, Maura dochodzi do wniosku, że zwłoki mają imitować męczeńską śmierć chrześcijańskich świętych. Wynik policyjnego dochodzenia wskazuje, że obie ofiary w dzieciństwie uczęszczały do ośrodka opieki dziennej Apple Tree, którym kierowała trzyosobowa rodzina Stanków, skazana na długoletnie więzienie za czyny pedofilskie, że trzecią zabitą obecnie ofiarą jest Sarah Basterash, spalona niczym Joanna d’Arc, oraz że męczeńska śmierć spotkała prawdopodobnie także zaginionego Billa Sullivana.

Wygląda na to, że spośród dzieci, które przed laty zeznawały przeciwko Stankom jedynie Holly Devine uniknęła dotychczas tragicznego losu. Rizzoli robi wszystko, aby dziewczynie zapewnić skuteczną ochronę, zwłaszcza że po odbyciu dwudziestoletniej kary więzienia na wolność wychodzi Martin Stanek. Ale współpraca z Holly układa się dość dziwnie, najłagodniej rzecz ujmując.

Scenariusze zbrodni, zarówno przed laty jak i obecnie, oraz ich okoliczności, uzupełnione wydarzeniami z życia pierwszoplanowych bohaterek i postaci z dalszych planów, jak zwykle u Tess Gerritsen obfitują w masę interesujących szczegółów. Rozczarowało mnie jednak może nie tyle samo rozwiązanie intrygi kryminalnej i jego dość nachalna przewidywalność - bo podobny zarzut można postawić na przykład jedenastemu tomowi serii - co łopatologiczna wykładnia socjopatycznej osobowości zawarta głównie, choć nie wyłącznie, w rozdziale zamykającym powieść.

Zwłoki dwojga młodych ludzi, Cassandry Coyle i Timothy’ego McDougala, wzbudziły szczególne zainteresowanie Maury Isles i Jane Rizzoli co najmniej z dwóch powodów. Przyczyna śmierci była dość trudna do wykrycia, ponadto ciała zostały w przedziwny sposób okaleczone. Po konsultacjach ze swym kochankiem, ojcem Danielem Brophym, Maura dochodzi do wniosku, że zwłoki mają imitować...