Warsztat książek zakazanych

Temat wspaniały, ale to ciężkie wykonanie i schematy trudno unieść do końca.

Temat wspaniały, ale to ciężkie wykonanie i schematy trudno unieść do końca.

Książka o początkach nowoczesnego druku.
Czyta się dość wolno, ale mi osobiście się podobała. Zagłębienie się w klimat XV wieku, gdzie przepisywanie książek odbywało się żmudnie przy udziale wielu kopistów, a każdy błąd powodował zaczynanie wszystkiego od początku.
Jakby pobocznie rozgrywa się wątek wielce utalentowanego złotnika Lorentza, którego teść wykorzystuje do granic mozliwości, jednocześnie nie dając możliwości zdobycia tytułu mistrza. Dzieki znajomości oczytanych przyjaciół, w jego głowie kiełkuje myśl jak stworzyć maszynę do druku.
Całość ciekawa, mi się się czytało dobrze.

Książka o początkach nowoczesnego druku.
Czyta się dość wolno, ale mi osobiście się podobała. Zagłębienie się w klimat XV wieku, gdzie przepisywanie książek odbywało się żmudnie przy udziale wielu kopistów, a każdy błąd powodował zaczynanie wszystkiego od początku.
Jakby pobocznie rozgrywa się wątek wielce utalentowanego złotnika Lorentza, którego teść wykorzystuje do...

Jakoś mi nie podeszła.Najlepsze sceny ,to jak wjeżdżali w las.

Jakoś mi nie podeszła.Najlepsze sceny ,to jak wjeżdżali w las.

Nuuuuda... Banał. Same truizmy. Naiwne, Niezgrabne. Pospolite. Dziwaczne. Źle przedstawione. Bez nerwu. Bohaterowie nijacy i płascy. Przewidywalne. Porwane i poszarpane. Wszystkie grzechy kardynalne złej powieści. No, po prostu brak talentu przeziera przez każdy wątek, każdy dialog i każdy opis.
Chyba, że talent objawił się nagle po dwusetnej stronie - bo jakoś tak wtedy zniechęciłam się ostatecznie i rzuciłam książkę w kąt.
Lepiej iść na spacer.

Nuuuuda... Banał. Same truizmy. Naiwne, Niezgrabne. Pospolite. Dziwaczne. Źle przedstawione. Bez nerwu. Bohaterowie nijacy i płascy. Przewidywalne. Porwane i poszarpane. Wszystkie grzechy kardynalne złej powieści. No, po prostu brak talentu przeziera przez każdy wątek, każdy dialog i każdy opis.
Chyba, że talent objawił się nagle po dwusetnej stronie - bo jakoś tak wtedy...

Dotarłam do 234 strony i odkładam na bliżej nieokreślone później.
Życie ludzi w XV-wiecznej Kolonii opisywane jest dosyć drobiazgowo, czasami rozwlekle a historia głównych bohaterów toczy się jakby na uboczu i jeszcze się na dobre nie rozwinęła.
Nie jest to zarzut, bo czytając recenzje właśnie z tego powodu miałam nadzieję na poznanie realiów epoki, ale okazuje się, że to nie to.
Mimo szczerych chęci w obecnym stanie ducha nie wciągnęła mnie ta proza - zbyt często podczas czytania moje myśli niepostrzeżenie zaczynały błądzić wokół innych spraw.

Dotarłam do 234 strony i odkładam na bliżej nieokreślone później.
Życie ludzi w XV-wiecznej Kolonii opisywane jest dosyć drobiazgowo, czasami rozwlekle a historia głównych bohaterów toczy się jakby na uboczu i jeszcze się na dobre nie rozwinęła.
Nie jest to zarzut, bo czytając recenzje właśnie z tego powodu miałam nadzieję na poznanie realiów epoki, ale okazuje się, że to...

Odnośnie fabuły powiedziano już dostatecznie dużo, więc skupię się na moich przemyśleniach dotyczących debiutu hiszpańskiego pisarza.
„Warsztat książek zakazanych” to moim zdaniem hołd złożony książce jako nośnikowi wiedzy i nowych idei. Na myśl przychodzą mi wątki z „Imienia Róży” Umberto Eco. Okładka przykuwa wzrok pięknem inkunabułów i tłoczonych czcionek układających się w tytuł książki. Brawo dla wydawnictwa za pomysł.
Książka z pewnością spodoba się miłośnikom historii, Średniowiecza i wątków przygodowych, z domieszką sensacji. Mnie się podobało. Nie tylko to o czym wyżej, ale również udane próby odtworzenia klimatu i realiów tamtych czasów.
Po lekturze naszła mnie taka refleksja: cóż za paradoks, że w przeszłości ludzie ginęli za wolność słowa i możliwość drukowania książek zawierających treści niewygodne dla władzy (szczególnie kościelnej.). Dziś można drukować i czytać niemal wszystko, a chętnych czytelników jest coraz mniej. Czy dzieje się tak dlatego, że bardziej smakuje nam zakazany owoc ? Czy może tak daleko zapędziliśmy się w konsumpcji ?
I jeszcze jedna myśl. Książka Eduardo Roca stanowi świadectwo pychy i arogancji hierarchii kościelnej, z jej wielowiekowym pragnieniem do gromadzenia przywilejów, bogactw i pogardą dla zwykłego człowieka i jego problemów życia. Uderzające jest to jak bardzo aktualne jest to przesłanie w dzisiejszych czasach. Czy człowiek nigdy sobie tego nie uzmysłowi ?
Dość długo szukałem tej książki w bibliotece. Przypadek sprawił, że udało mi się trafić na prawie nowy egzemplarz i wejść w jego posiadanie w drodze wymiany. Będzie ozdobą domowej biblioteki. Gorąco zachęcam do lektury.

Odnośnie fabuły powiedziano już dostatecznie dużo, więc skupię się na moich przemyśleniach dotyczących debiutu hiszpańskiego pisarza.
„Warsztat książek zakazanych” to moim zdaniem hołd złożony książce jako nośnikowi wiedzy i nowych idei. Na myśl przychodzą mi wątki z „Imienia Róży” Umberto Eco. Okładka przykuwa wzrok pięknem inkunabułów i tłoczonych czcionek układających...

Rewelacyjna powieść historyczna o początkach nowoczesnego druku utrzymana w klimacie ''Filarów Ziemi'' Folleta. Autor ukazuje życie ludzi w Kolonii na przełomie XV wieku.Znajdziemy w niej wszystkie elemanty średniowiecznej intrygii; zdradę,morderstwa ,walkę o władzę,rodzinne tajemnice ,miłość i zemstę.Wciąga i intryguje ,czyta się bardzo dobrze. Jestem zachwycona tą powieścią i polecam nie tylko miłośniką powieści historycznych.

Rewelacyjna powieść historyczna o początkach nowoczesnego druku utrzymana w klimacie ''Filarów Ziemi'' Folleta. Autor ukazuje życie ludzi w Kolonii na przełomie XV wieku.Znajdziemy w niej wszystkie elemanty średniowiecznej intrygii; zdradę,morderstwa ,walkę o władzę,rodzinne tajemnice ,miłość i zemstę.Wciąga i intryguje ,czyta się bardzo dobrze. Jestem zachwycona tą...

Doskonałą i intrygująca historia o początkach druku. Może Gutenberg naprawdę nie był pierwszy?

Doskonałą i intrygująca historia o początkach druku. Może Gutenberg naprawdę nie był pierwszy?

Myślę, że nie jestem w stanie należycie docenić tej książki ponieważ czytałam ją z doskoku. Owszem podobała mi się ale brakuje jej "tego czegoś". Bardzo lubię książki o książkach i to jest dla mnie największa jej zaletą. Napisana bardzo przystępnie i szybko sie czyta (jeśli się ma czas). Akcja w dużej mierze monotonn, trochę przewidywalna a bohaterowie nijacy i chyba przez to mnie nie przekonała do końca.

Myślę, że nie jestem w stanie należycie docenić tej książki ponieważ czytałam ją z doskoku. Owszem podobała mi się ale brakuje jej "tego czegoś". Bardzo lubię książki o książkach i to jest dla mnie największa jej zaletą. Napisana bardzo przystępnie i szybko sie czyta (jeśli się ma czas). Akcja w dużej mierze monotonn, trochę przewidywalna a bohaterowie nijacy i chyba przez...

Zaskakujaco dobra lektura!

Zaskakujaco dobra lektura!