Nora Roberts urodziła się w Silver Spring, stan Maryland, jako najmłodsza z pięciorga dzieci. Po nauce w szkole katolickiej prowadzonej przez zakonnice, wzięła młodo ślub i osiedliła się w Keedysville, w Marylandzie.
Pracowała krótko jak aplikant adwokacki. "Pisałam szybko, ale nie umiałam literować, byłam najgorszym aplikantem adwokackim kiedykolwiek," mówi teraz. Po narodzinach synów, Dana i Jasona, pozostała w domu i pracowała dorywczo. Zamieć w lutym 1979 zmusiła ją, by spróbować innej, twórczej pracy. Zasypana śniegiem, z synami w wieku trzech i sześciu lat, bez żadnego przedszkola w zasięgu wzroku i zmniejszającymi się zapasami czekolady.
Urodzona w rodzinie czytelników, Nora zawsze coś czytała albo wymyślała historyjki. Podczas tej pamiętnej zamieci, wyciągała ołówek i notatnik i zaczęła zapisywać jedną z tych historii. Tak rozpoczęła się jej kariera. Kilka rękopisów i odrzuceń później, jej pierwsza książka, Irlandzka wróżka, została opublikowana przez amerykańskie wydawnictwo Silhouette w 1981 roku.
Nora spotkała swojego drugiego męża, Bruce’a Wildera, kiedy wynajęła go do zbudowania półek na książki. Pobrali się w lipcu 1985 roku. Od tego czasu powiększyli dom, podróżowali po całym świecie i otworzyli razem księgarnię.
Przez lata, Nora zawsze była otaczana przez mężczyzn. Nie tylko była najmłodsza w jej rodzinie, ale była też jedyną dziewczyną. Wychowała dwóch synów. Dzięki temu Roberts dość dobrze poznała tajniki męskiego umysłu, co zostało docenione przez jej czytelniczki.
Nora Roberts należy do wielu zrzeszeń pisarzy oraz jest laureatką wielu nagród, które dostała od swych kolegów po fachu i wydawnictw.http://noraroberts.com/
Nie był wcale przystojny, bogaty ani szczególnie błyskotliwy, ale dostrzegła w nim coś, na czym jej zależało. Kobiety często widzą to, czego...
Nie był wcale przystojny, bogaty ani szczególnie błyskotliwy, ale dostrzegła w nim coś, na czym jej zależało. Kobiety często widzą to, czego nikt nie dostrzega.
Kolejna część przygód trzech czarownic " Wyspa trzech sióstr" Nory Roberts już od początku zdaje się być nawet ciekawsza od pierwszej części.
Szybko dało się zauważyć, że autorka poświęciła poszczególne części na każdą bohaterkę z trzech sióstr oddzielnie.
Pomysł moim zdaniem fajnie się sprawdził, ponieważ każda historia jest zarówno kontynuacją poprzedniej a jednocześnie jest oddzielną historią.
Losy miejscowej policjantki stają się tym razem głównym wątkiem opowieści.
Bohaterka wypiera się swoich magicznych korzeni i stara się za wszelką cenę nie pokazywać swoich umiejętności.
Sytuacja komplikuje się gdy na wyspę przybywa tajemniczy mężczyzna, ogarnięty rządzą zdobycia jak największej ilości informacji o osławionych miejscowych czarownicach.
Udaje mu się przeniknąć do lokalnej społeczności dzięki czemu zdobycie potrzebych informacji oraz prowadzenie badań o zjawiskach paranormalnych nabiera tępa.
Naturalnie nic nie jest takie jak się zdaje na początku a sprawy nabierają ciekawych zwrotów akcji.
Autorka dzięki swojemu lekkiemu i przyjemnemu stylowi potrafi sprawnie wciągnąć czytelnika.
Fakt, że poszczególne wątki nie są przesadnie przeciągnięte bardzo dobrze wypływa na przyjemność z lektury.
Przemyślenia oraz emocje bohaterów są opisane w sposób pozwalający wczuć się w sytuację bohatera. Jestem pewna, że nie tylko ja obdarzyłam bohaterów ogromną sympatią.
Przedstawione postacie są osobami takimi jak my, nie są perfekcyji dzięki czemu łatwo utożsamić się z każdym z nich.
Opowieść nie męczy ani nie nudzi, dzięki czemu czyta się dość szybko, w pozytywnym tego słowa znaczeniu.
Tak samo jak po przeczytaniu pierwszej części jestem bardzo ciekawa punktu widzenia kolejnej z trzech sióstr.
Historia zdaje się mocno rozkręcać, więc zapewne można spodziewać się kolejnych niezapomnianych wrażeń.
Właściwie jest to całkiem niezły materiał na ekranizacje, więc będę trzymać kciuki za taką możliwość.
Książkę z czystym sumieniem, chętnie przekazuje kolejnym czytelnikom.
Recenzja
Zapomniane na śmierć
Nora Roberts
Kryminał & Obyczajówka
18+
Na wstępnie pragnę poinformować, że jest to Tom 53 z serii i idzie wszystko zrozumieć bez znajomości poprzednich tomów. Planuję rozpocząć czytanie tomu 1. Okazało się, że 24.04 będzie wznowienie, więc ja poczekam za nim 😁.
Jakie to było dobre.. Wręcz nie mogę wyjść z podziwu jak dobrze i subtelnie jest tu przedstawiony romans. To jak powstaje ich związek możemy się dowiedzieć w poprzednich tomach. Gdyż ja zorientowałam się w połowie książki, że było coś wcześniej, bo szukałam info na @lubimyczytac.pl . 🤭🤭
Jasne są rzeczy, których nie wiemy co doprowadziło do takiego stanu rzeczy ( jeśli się nie czytało poprzednich tomów),ale jeśli się nie zna poprzednich to w żaden sposób nie jest zakłócony odbiór tekstu. Bynajmniej ja nie odczułam wrażenia, że czegoś nie wiem.
Idealna dla osób, które nie przepadają za scenami zbliżeń to ta książka jest idealna.
Główna bohaterka jest policjantką, która jest wezwana na miejsce zbrodni. Zamordowana została bezdomna, która dawała origami, aby wywołać uśmiech na twarzach innych. Chwilę później zostaje wezwana do szczątków kolejnych ofiar.
Poza tym pochłonęłam ją nawet nie wiem kiedy. Strasznie ciężko jest się od niej oderwać