Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wpadła mi w ręce przypadkiem, gdy szukałem materiałów na seminarium dotyczącego starzenia się. Pozycja wydana w 2012 roku dobrze broni się swoją aktualnością i zakresem merytorycznym, prezentując wyniki najnowszych badań oraz ukazując starość i proces starzenia się człowieka całościowo, nie unikając polemiki na temat znaczenia religii czy utraty osób bliskich. Książka ta jest dobrym punktem wyjście do dalszych poszukiwań. Bardzo bogata bibliografia pozwala na dobrze ukierunkowaną pracę. Zainteresowany student psychologii, pedagogiki, medycyny zapewne doceni klarowny przekaz treści oraz przejrzystość metodologiczną autorki. Wydaje się natomiast, że to, co najcenniejsze dla profesjonalistów pracujących z osobami starszymi to części książki poświęcone człowiekowi staremu w rodzinie, doświadczaniu przez niego starości w kontekście społecznym oraz egzystencjalny wymiar starzenia się. Rozdziały te pozwalają z dystansem spojrzeć na proces starzenia się człowieka i podjąć refleksję nad własnym doświadczeniem poprzez pryzmat wyników aktualnych badań, co może przekładać się na bardziej efektywną pracę z ludźmi w podeszłym wieku. Książka Stanisławy Seuden jest rzetelnym kompendium na temat starzenia się i starości, zwraca uwagę na możliwości i potencjał człowieka w podeszłym wieku, a więc na te aspekty funkcjonowania ludzi starszych, które często są pomijane przez negatywny stereotyp zniedołężniałego człowieka okresu późnej dorosłości. Pozycja warta uwagi!

Książka wpadła mi w ręce przypadkiem, gdy szukałem materiałów na seminarium dotyczącego starzenia się. Pozycja wydana w 2012 roku dobrze broni się swoją aktualnością i zakresem merytorycznym, prezentując wyniki najnowszych badań oraz ukazując starość i proces starzenia się człowieka całościowo, nie unikając polemiki na temat znaczenia religii czy utraty osób bliskich....

Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Ważniejsze pytanie to chyba jednak dlaczego my je mamy… Na obydwa te pytania znajdziemy odpowiedzi w książce Roberta Sapolsky’iego. Jest to najprawdopodobniej pierwsza pozycja na polskim rynku wydawniczym, która zagadnienie stresu i zjawisk z nim związanych opisuje w tak przystępny i ciekawy sposób. Rzetelność i skrupulatność fachowych opisów nie odstrasza naukowością, a zachęca do dalszej lektury – coś co w profesjonalnej literaturze nie zdarza się za często. Napisana jest językiem zrozumiałym dla przeciętnego czytelnika i z dużą jak na tak fachową książkę, dozą humoru. Dzięki temu nie musi być kierowana jedynie do studentów psychologi czy kierunków biologicznych, jak sugerować mógłby podtytuł – Psychofizjologia stresu - lecz może stanowić bardzo rozwijającą lekturę dla wszystkich, dla których wiedza na temat stresu wydaje się zwyczajnie interesująca i przydatna w codziennym funkcjonowaniu. Rozdział za rozdziałem autor opisuje poszczególne mechanizmy odpowiedzialne za powstawanie stresu i wyjaśnia w jaki sposób wpływają one na funkcjonowanie ludzkiego ciała. Strona po stronie odkrywana jest przed nami tajemnica funkcjonowania naszego organizmu, a my stajemy się coraz bardziej świadomi, dotąd zazwyczaj niezrozumiałych, procesów zachodzących w naszym ciele. Dlaczego się czerwienimy, dlaczego skręca nas w żołądku przed ważnym egzaminem, co sprawia, że w sytuacjach zagrożenia bierzemy nogi za pas i dajemy dyla gdzie pieprz rośnie? Co robić by temu przeciwdziałać? Książka warta polecenia. Rozwija, kształci i daje nam możliwość zrozumienia przyczyn i przebiegu reakcji na codzienny stres, przez co pomaga również sobie z nim radzić.

Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Ważniejsze pytanie to chyba jednak dlaczego my je mamy… Na obydwa te pytania znajdziemy odpowiedzi w książce Roberta Sapolsky’iego. Jest to najprawdopodobniej pierwsza pozycja na polskim rynku wydawniczym, która zagadnienie stresu i zjawisk z nim związanych opisuje w tak przystępny i ciekawy sposób. Rzetelność i skrupulatność fachowych ...

W skrócie duży format i dużo nowoczesnej wiedzy. Dlaczego właśnie taki wniosek przygodzi nam do głowy po zapoznaniu się z omawianą pozycją? Otóż przede wszystkim jest to najbardziej aktualny podręcznik akademicki do psychologii rozwojowej na polskim rynku wydawniczym. Ukazał się nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN w 2012 roku pod redakcją naukową prof. dr hab. Janusza Trempały. Zalet jest jednak więcej.
Treść podręcznika została podzielona na trzy obszerne działy. Są to Podstawy psychologii rozwoju człowieka, Rozwój psychiczny człowieka w poszczególnych okresach życia oraz Stosowana psychologia rozwojowa. Łącznie zawierają one 21 rozdziałów, z których każdy jest przystępnym i rzetelnym opracowaniem aktualnych badań z zakresu psychologii rozwojowej człowieka.
Na szczególną uwagę zasługuje dział ostatni, w którym zaprezentowano praktyczne zastosowania teoretycznej wiedzy o mechanizmach rozwoju człowieka. Dowiemy się m.in. na czym polega wspomaganie funkcjonowania ludzi starszych czy osób z zaburzeniami ze spektrum autystycznego.
Autorami poszczególnych rozdziałów są znani w kraju i za granicą pracownicy polskich uniwersytetów. Poza pracami prof. Janusza Trempały w spisie autorów znajdziemy takie nazwiska jak Ewa Pisula, Marian Olejnik, Adam Niemczyński czy Małgorzata Kościelska. P
rzejrzysty dwukolumnowy układ treści sprawia, że lektura podręcznika jest przyjemna i pozwala na długą pracę z materiałem. Najważniejsze pojęcia zostały wytłuszczone, a także wyjaśnione pod koniec każdego rozdziału. Materiał został wzbogacony o bloki rozszerzające, które często nie tylko poszerzają horyzonty czytelnika, lecz również pozwalają umiejscowić nowe zagadnienia w szerszym kontekście psychologicznym.
Warto również nadmienić, iż każdy rozdział został zwieńczony podsumowaniem, co przypadnie do gustu szczególnie studentom, którzy chcą w krótkim czasie odświeżyć wiadomości. Omawiane w książce zagadnienia ilustrowane są czytelnymi ilustracjami i zdjęciami, a także często prezentowane są w formie jasnych i przejrzystych tabel, co zapewne przyczyni się do lepszego przyswojenia materiału. Natomiast bogata bibliografia umożliwi odwołanie się do źródeł oraz będzie solidnym punktem wyjścia do dalszej pracy.
Pozycja ta na pewno stanie się klasykiem literatury akademickiej i chyba nie będzie przesadą stwierdzenie, że okaże się dla wielu studentów koniecznym vademecum psychologii rozwojowej w czasie studiów psychologicznych. Wprawdzie odstraszać może nas cena, nie mniej jedna podręcznik pod redakcją prof. Trempały zdaje się być jedną z tych pozycji, do których niejednokrotnie wraca się na przestrzeni lat, tak więc na pewno warto w nią zainwestować swoje środki.

W skrócie duży format i dużo nowoczesnej wiedzy. Dlaczego właśnie taki wniosek przygodzi nam do głowy po zapoznaniu się z omawianą pozycją? Otóż przede wszystkim jest to najbardziej aktualny podręcznik akademicki do psychologii rozwojowej na polskim rynku wydawniczym. Ukazał się nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN w 2012 roku pod redakcją naukową prof. dr hab. Janusza...

O recenzję poprosiłem Mamę Pawła :)

Niedawno na rynku wydawniczym ukazała się najnowsza publikacja Hanny Olechnowicz i Roberta Wiktorowicza pt.” Dziecko z autyzmem. Wyzwalanie potencjału rozwojowego”.
Książka skierowana jest przede wszystkim do pedagogów specjalnych, terapeutów, psychologów, nauczycieli i wychowawców, którzy chcą doskonalić swoje umiejętności zawodowe w zakresie wspomagania dzieci i uczniów z autyzmem oraz ich rodzin. Powstała w oparciu o doświadczenia kliniczne i jest odpowiedzią na potrzeby w/w grup zawodowych.
Autorzy z wielką wnikliwością wyjaśniają źródła objawów autystycznych i w czytelny sposób opisują metody psychoterapeutyczne. Przedstawiają sposoby postępowania w celu ponownego uksztaltowania więzi społecznych, właściwej komunikacji i innych problemów ze spektrum autyzmu.
Udostępniają czytelnikowi szczegółowe karty diagnostyczno-terapeutyczne, jako wytyczne do indywidualnej pracy z dzieckiem. Każdy dział ubogaca odwołanie się do innych publikacji, poszerzających wiedzę na konkretny temat.
Opracowanie jest przyjaznym i otwartym spojrzeniem na funkcjonowanie dziecka w rodzinie. Cechuje je głębokie zrozumienie przyczyn odmiennego postępowania. Daje nadzieję utrudzonym,
a często zdezorientowanym rodzicom na stopniowe polepszanie relacji z dzieckiem.
Ze względu na specjalistyczne nazewnictwo niektórzy rodzice będą musieli poświęcić, zwłaszcza na początku książki, więcej czasu na zaznajomienie się z jej treścią.
Bardzo zachęcam do zapoznania się z publikacją.

Mama Pawła :-)

O recenzję poprosiłem Mamę Pawła :)

Niedawno na rynku wydawniczym ukazała się najnowsza publikacja Hanny Olechnowicz i Roberta Wiktorowicza pt.” Dziecko z autyzmem. Wyzwalanie potencjału rozwojowego”.
Książka skierowana jest przede wszystkim do pedagogów specjalnych, terapeutów, psychologów, nauczycieli i wychowawców, którzy chcą doskonalić swoje umiejętności zawodowe w...

Recenzja p. Ewy Hornowskiej

Książka Ewy Pisuli "Rodzice dzieci z autyzmem" wzbudziła we mnie dużo emocji, gdyż sama jestem mamą 9-letniego chłopca z Zespołem Aspergera i na co dzień borykam się z sytuacjami domowymi i społecznymi związanymi z zaburzonymi zachowaniami mojego dziecka. Dlatego też uważam, że takie prace badawcze są potrzebne. Autorka w bardzo skrupulatny sposób analizuje przyczyny i konsekwancje stresu rodziców dziecka ze spektrum autyzmu. Nakreśla problemy: depresji, wypalenia, zmęczenia, poczucia bezradności, izolacji społecznej oraz poczucia niezrozumienia i oceny, nie tylko ze strony otoczenia, ale i specjalistów. Przygląda się także relacjom rodziców z dzieckiem autystycznym i sposobom funkcjonowania rodzin dotkniętych problemem autyzmu. Dostrzega i analizuje również problemy z diagnozą oraz ograniczony dostęp do specjalistycznej opieki i terapii.
Praca opiera się o wiele badań i analiz naukowych, dotyczących różnych aspektów funkcjonowania rodziców dziecka z autyzmem, ich sposobów radzenia sobiez sytuacją, ale także ich wizji na przyszłość. Autorka skupia się nie tylko na analizie negatywnych stron wychowywania zaburzonego dziecka ale dostrzega i opisuje też pozytywne doświadczenia związane z takim rodzicielstwem.
Książki takie jak "Rodzice dziecka z autyzmem" powinny docierać szczególnie do grona specjalistów, stykających się z problemem, aby uswiadamiać im w jak trudnej sytuacji znajdują się rodzice dziecka autystycznego i że bez ich fachowego wsparcia i zrozumienia, problemy codzinności stają się trudne do ogranięcia. Należy mieć nadzieję, że badania, których anazlię i opis znajdujemy w książce Ewy Pisuli oraz ich przedstawianie w formie takich prac, przyczyni się do większego zrozumienia rodziców dziecka ze spektrum autysycznym, a co za tym idzie do zwiększenia jakości wsparcia dla rodzin dotkniętych problemem i bardziej kompetentnej, empatycznej chęci pomocy.

Recenzja p. Ewy Hornowskiej

Książka Ewy Pisuli "Rodzice dzieci z autyzmem" wzbudziła we mnie dużo emocji, gdyż sama jestem mamą 9-letniego chłopca z Zespołem Aspergera i na co dzień borykam się z sytuacjami domowymi i społecznymi związanymi z zaburzonymi zachowaniami mojego dziecka. Dlatego też uważam, że takie prace badawcze są potrzebne. Autorka w bardzo skrupulatny...

Wielokrotnie zadawane pytanie o wpływ środowiska na kształtowanie się osobowości człowieka doczekało się w książce Baumeistera kolejnego ujęcia . Nie jest to bynajmniej kolejny zbiór dobrze znanych opracowań, które proponuje się często studentom w ramach studiów. Czytelnik, dzięki przejrzystości tekstu i wielu obrazowym przykładom, może z zaciekawieniem zagłębić się w psychikę człowieka w działaniu, prześledzić mechanizmy jego reakcji na bodźce środowiska i postarać się lepiej zrozumieć pragnienia i emocje człowieka w kontekście kultury. Książka, choć podejmuje problem nurtujący psychologów od dziesiątek lat, ujmuje temat w świeży i lekki sposób, nie tracąc przy tym na rzetelności, co jest dużym atutem tej publikacji. Wielu z nas zastanawia się co to znaczy być człowiekiem, reagować po ludzku, być ludzkim itp. Baumeister próbuje na te pytania odpowiedzieć, jednocześnie prowokując do osobistej refleksji. Do zakupu skłoniła mnie inna pozycja z serii Biblioteka Psychologii Współczesnej PWN, „Dlaczego zebry nie mają wrzodów?”. Na celowniku znalazł się teraz „Paradoks czasu”. Jak do tej pory nie mogę powiedzieć złego słowa o tej serii, więcej, studiowanie psychologii dzięki aktualnemu spojrzeniu na stare problemy, pozwala naprawdę bardziej cieszyć się zdobywaniem wiedzy, łatwiej przenieść teorię na własne podwórko  Polecam! Szczególnie wszystkim pasjonatom psychologii, którzy czują chęć zdobywania aktualnej wiedzy!

Wielokrotnie zadawane pytanie o wpływ środowiska na kształtowanie się osobowości człowieka doczekało się w książce Baumeistera kolejnego ujęcia . Nie jest to bynajmniej kolejny zbiór dobrze znanych opracowań, które proponuje się często studentom w ramach studiów. Czytelnik, dzięki przejrzystości tekstu i wielu obrazowym przykładom, może z zaciekawieniem zagłębić się w...