Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu „Purpurowe rzeki” byłem zafascynowany, po lekturze „Ostatnie polowanie” już się lekko zacząłem niepokoić, ale po „Dzień popiołów” to już na prawdę jestem przerażony tym, co autor musi mieć w głowie, żeby wymyślać takie fabuły. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że nie są one w żadnym stopniu oparte na faktach, ani jakimikolwiek faktami inspirowane.

Zaślepienie, fanatyzm, obłęd i patologia, zupełnie blisko, tuż za płotem, a to wszystko w atmosferze pokory, ascezy, uległości, uduchowienia i dla wyższych celów.

(Młode mamy i panie przy nadziei, może na razie niech po tę książkę nie sięgają.)

Po przeczytaniu „Purpurowe rzeki” byłem zafascynowany, po lekturze „Ostatnie polowanie” już się lekko zacząłem niepokoić, ale po „Dzień popiołów” to już na prawdę jestem przerażony tym, co autor musi mieć w głowie, żeby wymyślać takie fabuły. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że nie są one w ...

Rozwiń Zwiń