Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piętnasty tom FNiN pojawił się po 14 latach od premiery tomu pierwszego. Muszę przyznać, że mimo tego, że jestem już teraz kilkanaście lat starsza niż podczas czytania "Gangu Niewidzialnych Ludzi" po kolejne części sięgam z równą ekscytacją. Seria ma niestety jeden problem - Autor stara się zakorzenić akcję w rzeczywistym świecie i mimo że w fabule upłynęły zaledwie 3 lata były dla świata dość przełomowe - w pierwszej klasie gimnazjum Net używał palmtopa (?!?), a w klasie "trzeciej" wszyscy mają smartfony, w końcu to science fiction z naciskiem na science ;)
"Koniec Świata Jaki Znamy" na pewno swoich stałych czytelników nie zawiedzie - bardzo lekkie pióro autora, zabawne i inteligentne dialogi, zwroty akcji - znajdziemy tu wszystko za co polubiliśmy serię FNiN. Brakuje mi tu jednak efektu "wow", wszystko jest poprawne i niestety tylko poprawne. Realia są momentami nagięte aż do granicy możliwości, żeby ostatecznie wszytko dobrze się skończyło. Ale może to wina tego, że książkę dla młodzieży czytam jako dorosły człowiek 😉

Piętnasty tom FNiN pojawił się po 14 latach od premiery tomu pierwszego. Muszę przyznać, że mimo tego, że jestem już teraz kilkanaście lat starsza niż podczas czytania "Gangu Niewidzialnych Ludzi" po kolejne części sięgam z równą ekscytacją. Seria ma niestety jeden problem - Autor stara się zakorzenić akcję w rzeczywistym świecie i mimo że w fabule upłynęły zaledwie 3 lata...

Jak dla mnie - lepsza niż oryginał.
Bardzo ciepła i optymistyczna, dowcipna, utrzymana w spójnej konwencji opowiada o całym roku w Stumilowym Lesie. Akcja czterech opowieści toczy się w cztery różne pory roku, a ich autorami są czterej różni pisarze. Trudno byłoby mi wybrać, która pora roku podobała mi się najbardziej.
Nowe Przygody bardziej przypominają Kubusia w wersji Disneyowskiej niż Milnego, co w sumie na dobre im wyszło.
Bardzo polecam, zarówno dla najmłodszych czytelników, jak i takich co "Kubusia" czytali już bardzo dawno temu ;)

Jak dla mnie - lepsza niż oryginał.
Bardzo ciepła i optymistyczna, dowcipna, utrzymana w spójnej konwencji opowiada o całym roku w Stumilowym Lesie. Akcja czterech opowieści toczy się w cztery różne pory roku, a ich autorami są czterej różni pisarze. Trudno byłoby mi wybrać, która pora roku podobała mi się najbardziej.
Nowe Przygody bardziej przypominają Kubusia w wersji...

Po przeczytaniu ciągle nurtuje mnie jedna rzecz - to w końcu Adrian czy Darek? :-)
Mam dość mieszane uczucia co do tego tomu - z jednej strony czytało się go bardzo przyjemnie, był tradycyjnie ciepły i napawający optymizmem, z drugiej jednak zostawienie braci Lelujków wydaje mi się być bardzo nielojalne. Długo myślałam jak autorka rozwiąże kwestię trzech adoratorów nie krzywdząc żadnego, a tu okazuje się, że pojawił się czwarty. Na razie chyba najmniej moja ulubiona pozycja z Jeżycjady, chociaż dalej polecam ;-)

Po przeczytaniu ciągle nurtuje mnie jedna rzecz - to w końcu Adrian czy Darek? :-)
Mam dość mieszane uczucia co do tego tomu - z jednej strony czytało się go bardzo przyjemnie, był tradycyjnie ciepły i napawający optymizmem, z drugiej jednak zostawienie braci Lelujków wydaje mi się być bardzo nielojalne. Długo myślałam jak autorka rozwiąże kwestię trzech adoratorów nie...