Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówi się: czy dalej w las, tym więcej drzew... czytam kolejną już powieść z cyklu o Erice Foster i czym więcej czytam, tym bardziej mi się podoba. Kolejna powieść Roberta Bryndzy i kolejny raz zaznaczam 8 gwiazdek. Naturalna i ludzka główna bohaterka, brutalne morderstwa, bardzo dobrze zarysowane tło obyczajowe, ciekawe postaci drugoplanowe, zakończenie odbiegające od standardu. Jest wszystko co dla mnie ma mieć dobry kryminał. Dodatkowo otrzymujemy "genezę zła", pamiętnik jakże ważnej bohaterki tej powieści. Czytało się wybornie, jestem naprawdę mile zaskoczona, że autor nadal trzyma bardzo wysoki poziom. Oj, już czekam na kontynuację...

Mówi się: czy dalej w las, tym więcej drzew... czytam kolejną już powieść z cyklu o Erice Foster i czym więcej czytam, tym bardziej mi się podoba. Kolejna powieść Roberta Bryndzy i kolejny raz zaznaczam 8 gwiazdek. Naturalna i ludzka główna bohaterka, brutalne morderstwa, bardzo dobrze zarysowane tło obyczajowe, ciekawe postaci drugoplanowe, zakończenie odbiegające od...

Przeczytałam obie poprzednie powieści autorki. Po kolejną, nie ukrywam, sięgnęłam z ciekawością, przeczytałam dość szybko i naprawdę jestem usatysfakcjonowana. Autorce przez bardzo długi czas udawało się mnie wodzić za nos, chociaż już wiedziałam, jak potrafi kierować fabułą i tworzyć charakterystyczną atmosferę. Były momenty, gdy nie rozumiałam postępowania głównego bohatera, ale chęć poznania prawdy była silniejsza i schodziło to potem na drugi plan. B.A. Paris stworzyła moim zdaniem bardzo dobrą powieść, wnikliwie i inteligentnie zbudowała tło powieści, bohaterów z pokręconą psychiką, a krótkie rozdziały nie pozwalały odłożyć ją ot tak. Książka, która naprawdę mi sie podobala, ja polecam.

Przeczytałam obie poprzednie powieści autorki. Po kolejną, nie ukrywam, sięgnęłam z ciekawością, przeczytałam dość szybko i naprawdę jestem usatysfakcjonowana. Autorce przez bardzo długi czas udawało się mnie wodzić za nos, chociaż już wiedziałam, jak potrafi kierować fabułą i tworzyć charakterystyczną atmosferę. Były momenty, gdy nie rozumiałam postępowania głównego...

Do przeczytania książki zachęcił mnie film, który obejrzałam w sumie dość niedawno (a później jeszcze niejeden raz). Książkę odkryłam później i choć zaczęłam ją czytać znając już zakończenie filmu, nie miałam z tym żadnego problemu, wręcz przeciwnie. I książka i film, bezapelacyjnie są to pozycje naprawdę wzruszające, ale ku mojej radości, nie jest to przerysowane i ckliwe. Wielkim plusem jest to, że autor nie skupia się tylko na Auggiem, ale również na jego otoczeniu, najbliższej rodzinie, przyjaciołach. Pokazuje to jak zmienia się nastawienie osób do chłopca, pięknie przedstawia wsparcie ze strony rodziny. Piękna historia o odmienności i płynących z tego wartości, empatii i wrażliwości. Mówi się: "nie oceniaj po wyglądzie" - i teraz pytanie, czy dziś w prawdziwych realiach historia miałaby takie samo zakończenie? W głębi duszy mam nadzieje, że tak. Polecam - i książkę, i film.

Do przeczytania książki zachęcił mnie film, który obejrzałam w sumie dość niedawno (a później jeszcze niejeden raz). Książkę odkryłam później i choć zaczęłam ją czytać znając już zakończenie filmu, nie miałam z tym żadnego problemu, wręcz przeciwnie. I książka i film, bezapelacyjnie są to pozycje naprawdę wzruszające, ale ku mojej radości, nie jest to przerysowane i ckliwe....

Rok 2019 zaczął się dla mnie kiepsko, książek niewiele na koncie... nieco rozczarownaa "Ciałem" Tess Gerristsen wzięłam się za czytanie mistrzyni kryminałów. Już od dawna mam chęć przeczytać kilka (bądź kilkadziesiąt) książek Agathy Christie i pierwszą, która wpadła w moje ręce jest "Morderstwo to nic trudnego". Brak postaci Poirota czy Marple wcale nie jest wadą. Autorka pięknie pokazała małomiasteczkową społeczność (tło obyczajowe to moim zdaniem największy plus tej powieści), lawirowała poszlakami, mąciła mym umysłem. Rozwiązania zagadki nie ułatwia spora ilość bohaterów (z których praktycznie każdy miał motyw do morderstwa) oraz spora liczba ofiar (też ciekawych i różnorodnych). Niestety niezbyt interesującym jest tutaj sam główny bohater, a i sam wątek "miłosny" mało mnie zainteresował. Kryminał broni się jednak sam - zawikłaną intrygą i dość ciekawym zakończeniem. Chętnie jeszcze poczytam Agathę...

Rok 2019 zaczął się dla mnie kiepsko, książek niewiele na koncie... nieco rozczarownaa "Ciałem" Tess Gerristsen wzięłam się za czytanie mistrzyni kryminałów. Już od dawna mam chęć przeczytać kilka (bądź kilkadziesiąt) książek Agathy Christie i pierwszą, która wpadła w moje ręce jest "Morderstwo to nic trudnego". Brak postaci Poirota czy Marple wcale nie jest wadą. Autorka...

Moj czytelniczy początek roku wygląda kiepsko, czasu było niewiele, a i książka, która wpadła w moje ręce pozostawia wiele do życzenia. W sumie dlatgeo, że Gerritsen przyzwyczaiła mnie do czegoś lepszego - jej cykl Rizzoli/Isles czyta mi się doskonale. Spodzeiwałam się więcej, choć początki zapowiadały się dobrze, jednak później zrobiło się bardzo przewidywalnie. Momentami powiało kiepskim romansem (dwa dni, a oni juz dla siebie coś znaczą?). Ogólnie jest tylko przeciętnie, jak na Tess przystało czyta się łatwo (więc skąd ta zwłoka w czytaniu?), ale to za mało jak dla mnie, by dać więcej gwiazdek...

Moj czytelniczy początek roku wygląda kiepsko, czasu było niewiele, a i książka, która wpadła w moje ręce pozostawia wiele do życzenia. W sumie dlatgeo, że Gerritsen przyzwyczaiła mnie do czegoś lepszego - jej cykl Rizzoli/Isles czyta mi się doskonale. Spodzeiwałam się więcej, choć początki zapowiadały się dobrze, jednak później zrobiło się bardzo przewidywalnie. Momentami...