Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fragment książki „Wielkie Nimfomanki” : „Nie dajmy się zwariować, Drogi Czytelniku, nie dajmy wiary ani twierdzeniom Guy Bretona, iż Paulina niewinność utraciła w wieku ośmiu lat i to właśnie z Napoleonem, ani twierdzeniu Waldemara Łysiaka, że Napoleon fizycznie żył ze swoją siostrą.” ...

Po przeczytaniu tego zdania, Jegomość Czytelnik złapie się za głowę...

Nie jestem w stanie zweryfikować zdania na które powołuje się autorka książki, odnoście Bretona, bo nie dysponuje książkami, które pani Elwira zamieściła w bibliografii, jedynie pozycją „Napoleon i kobiety”. Kwestionuje prawdziwość tego, iż zdanie: „Paulina straciła niewinność w wieku ośmiu lat” wyszło to spod pióra Bretona, dlatego, że w tym samym zdaniu autorka powołuje się na Waldemara Łysiaka, uważając, iż opinia, że Napoleon rzekomo współżył z własną siostrą, jest jego twierdzeniem... O.O

Ten, kto miał przyjemność czytać książki Waldemara Łysiaka o tematyce napoleońskiej, wie, że takie zdanie nie znajdzie potwierdzenia w rzeczywistości, to zupełnie niemożliwe(!)
W bibliografii książki pani Watały pojawia się „Napoleoniada” Łysiaka. Jeżeli autorka korzystała z książki przy tworzeniu własnej, to trudno doszukiwać się w „Napoleoniadzie” jakichkolwiek przesłanek, przemawiających za tym, iż Łysiak hołubi temu twierdzeniu. Co więcej, jego komentarz do rzekomego kazirodztwa, można znaleźć w „Empirowym pasjansie”, (książce, która została wydana wcześniej niż „Napoleoniada”), gdzie zaprzecza jakoby kiedykolwiek miało dojść do czegoś podobnego...

„(...) właśnie wtedy wytknięto księżnej Borghese (Paulinie, siostrze Napoleona) najnikczemniejszą ze zdrad popełnionych wobec don Camilla (męża)... kazirodczy związek z własnym bratem! Wstrząśniętemu czytelnikowi spieszę z wyjaśnić, iż związek taki nie miał miejsca w rzeczywistości”

W dalszej części rozdziału Łysiak opisuje to irracjonalne oskarżenie i wskazuje odpowiednie fakty i argumenty przeciwko tej ohydnej plotce. Ale nie to jest tutaj najważniejsze. Waldemar Łysiak zajmuje stanowisko osoby, uważającej, że to nigdy nie miało miejsca. Nasuwa się więc pytanie, a mianowicie, skąd Elwira Watała, wytrzasnęła informacje jakoby Waldemar Łysiak przemawia za prawdziwością tych wydarzeń....(?!)

Reasumując, powoływanie się na Łysiaka, jako na osobę, która przemawia za prawdziwością tej plotki jest ewidentnym kłamstwem, wyssaną z palca bzdurą. Nie rozumiem, czy jest to błąd samej autorki, czy (?)... tym bardziej, że jego książki są starsze niż pozycja napisana przez panią Elwirę... Z całym szacunkiem dla autorki „Wielkich Nimfomanek” ale trudno obok takiej bzdury przejść obojętnie.
Nie wiem, może chodzi o innego Waldemara Łysiaka, a ja żyje w Truman Show i mnie wkręcają, nie wiem.

Zdecydowanie nie polecam książki. Bardzo nie podoba mi się język, sam sposób opowiadania o życiu erotycznym, zupełnie tak, jakby czyhało się na sensację, im bardziej kontrowersyjnie, tym lepiej, bo jest o czym pisać. Odradzam. Lepiej jest sięgnąć po książki, wspomnianego już tutaj, Bretona.

Fragment książki „Wielkie Nimfomanki” : „Nie dajmy się zwariować, Drogi Czytelniku, nie dajmy wiary ani twierdzeniom Guy Bretona, iż Paulina niewinność utraciła w wieku ośmiu lat i to właśnie z Napoleonem, ani twierdzeniu Waldemara Łysiaka, że Napoleon fizycznie żył ze swoją siostrą.” ...

Po przeczytaniu tego zdania, Jegomość Czytelnik złapie się za głowę...

Nie jestem...