Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co prawda książki nie pamiętam dokładnie, ale za to pamiętam beznadziejne zakończenie i to, że absurd goni absurd. Pierwsze części, jeszcze jako dziecko/nastolatek dobrze się czytało, ostatnie już nie bardzo. Mam wrażenie, że autor zatrzymał się w czasach, gdy miał 15 lat, jak pisał część pierwszą, a wręcz zawarł w ostatnim tomie najwięcej absurdów (nawet jak na fantasy) i banałów. Szkoda, bo dwie pierwsze części miło wspominam.

Co prawda książki nie pamiętam dokładnie, ale za to pamiętam beznadziejne zakończenie i to, że absurd goni absurd. Pierwsze części, jeszcze jako dziecko/nastolatek dobrze się czytało, ostatnie już nie bardzo. Mam wrażenie, że autor zatrzymał się w czasach, gdy miał 15 lat, jak pisał część pierwszą, a wręcz zawarł w ostatnim tomie najwięcej absurdów (nawet jak na fantasy) i...