Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór nie jest równy, są w nim opowiadania lepsze i gorsze, natomiast te lepsze („Urodziłam księżyc", „Czarnoręki Adam", „Kasztanka") są naprawdę wyjątkowe, wybitne i choćby dla nich warto sięgnąć po zbiór.

Zbiór nie jest równy, są w nim opowiadania lepsze i gorsze, natomiast te lepsze („Urodziłam księżyc", „Czarnoręki Adam", „Kasztanka") są naprawdę wyjątkowe, wybitne i choćby dla nich warto sięgnąć po zbiór.

Mam mieszane uczucia do tej książki. Podziwiam, że w tak kwiecisty, barwny sposób można opisać coś tak (dla mnie) nudnego i obcego jak realia Nowej Huty. Jest to językowo ciekawe, ale napisane tak, że trudno znaleźć w tym fabułę, a tym bardziej za nią podążyć. Rzeczywiście jest to bestiariusz, ale na pewno nie powieść i nie opowiadanie. Inna sprawa to klimat tego tekstu - dla mnie jest w nim coś odpychającego, przygnębiającego. Jak zły, irytujący koszmar senny.

Mam mieszane uczucia do tej książki. Podziwiam, że w tak kwiecisty, barwny sposób można opisać coś tak (dla mnie) nudnego i obcego jak realia Nowej Huty. Jest to językowo ciekawe, ale napisane tak, że trudno znaleźć w tym fabułę, a tym bardziej za nią podążyć. Rzeczywiście jest to bestiariusz, ale na pewno nie powieść i nie opowiadanie. Inna sprawa to klimat tego tekstu -...

Czyta się lekko i z zainteresowaniem. Powieść porusza kilka wątków, które się przenikają - przemijanie, rozmnażanie, poszukiwanie sensu życia. Jednak trochę to wszystko nie składa się w całość jak w filmach Godarda. Ale może właśnie o tego ducha nowej fali tu chodzi?

Czyta się lekko i z zainteresowaniem. Powieść porusza kilka wątków, które się przenikają - przemijanie, rozmnażanie, poszukiwanie sensu życia. Jednak trochę to wszystko nie składa się w całość jak w filmach Godarda. Ale może właśnie o tego ducha nowej fali tu chodzi?