Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[ BOOKariusz.blogspot.com ]

„Inferno” to czwarta powieść Dana Browna z Robertem Langdonem w roli głównej.

I aż wstyd się przyznać - nie czytałam żadnej z poprzednich części. O autorze słyszałam, parę razy wyciągałam rękę po "Zaginiony symbol", ale zawsze rezygnowałam z zakupu. W zasadzie sama nie wiem dlaczego. Z "Kodem Leonarda da Vinci" i "Aniołami i demonami" zapoznałam się w formie filmów, aczkolwiek na pewno kiedyś je przeczytam.

Robert Langdon - to, wykładający na Harvardzie, wybitny historyk sztuki oraz specjalista od symboli.

Szybkie tempo akcji zostaje nadane już na samym początku, gdy profesor Langdon budzi się w izolatce w szpitalu we Florencji. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, iż profesor nie pamięta w jaki sposób znalazł się w tym miejscu, ani jakie wydarzenia poprzedzają jego niespodziewane przybycie do Włoch. Jedno jest pewne - ból i amnezja wskazują jednoznacznie na dotkliwy uraz głowy.

W szpitalu opiekuje się nim doktor Sienna Brooks, która nie potrafi powiedzieć mu nic więcej poza tym, iż został zraniony w głowę w wyniku postrzału i za sprawą draśnięcia kuli dostał wstrząśnienia mózgu.

Dojście do siebie uniemożliwia mu nieoczekiwane wtargnięcie do szpitala tajemniczej kobiety o imieniu Vayentha, która bez skrupułów zabija lekarza, uniemożliwiającego jej dostanie się do sali profesora Langdona.

Zbawicielką okazuje się doktor Brooks, która dokonuje ewakuacji profesora i tym samym gubiąc trop zabójczyni.

W mieszkaniu Sienny Langdon odkrywa tajemniczy przedmiot w kieszeni marynarki, na którym widnieje symbol zagrożenia biologicznego.

Całkowicie nie rozumiejąc zaistniałej sytuacji, profesor kontaktuje się z konsulatem amerykańskim we Florencji, czym ściąga na siebie Vayenethę.

Od tej chwili doktor znajduje się w nieustannym ruchu, jednocześnie dążąc do rozwiązania zagadki, związanej z wyprawą do Włoch i tajemniczym przedmiotem oraz próbując umknąć ścigającej ich zabójczyni.

Przedmiot okazuje się być mini projektorem, którego wyświetlaną zawartością okazuje się być ilustracja Mapy Piekła S. Botticelliego. Profesor i doktor Brooks odkrywają tym samym, iż ma to związek z wybitnym dziełem Dantego Alighieri - Boską komedią.

Bohaterowie biorą ten trop za pewnik i rozpoczynają swoją przygodę podróżując po Florencji, Wenecji i Stambule i podążając śladami Dantego, dążąc do rozwikłania piekielnie trudnej zagadki.

Cóż mogę napisać o tej książce?

Wspaniała i trzymająca w napięciu, z dużą ilością zagadek, a dodatkowo napisana przystępnym językiem dosłownie nie pozwala na oderwanie się od niej choćby na chwilę.

Książkę chce się szybko pochłonąć w jednym kawałku a jednocześnie powoli rozkoszować się każdym kęsem, czemu sprzyjają krótkie rozdziały i wielowymiarowo przedstawione problemy.

Profesor Langdon bowiem nie dąży jedynie do rozwikłania zagadki tajemniczego przedmiotu, w czym przeszkadza mu bardzo powoli ustępująca amnezja, ale także musi stanąć do walki z Bertrandem Zobristem - szalonym naukowcem, mającym obsesję na punkcie Boskiej Komedii, który chce zbawić ludzkość w bardzo niekonwencjonalny i nieetyczny sposób.

Bardzo ciekawą postacią była także zabójczyni Vayenetha, która z perspektywy czasu okazała się być bardzo podobna do Lisbeth Salander, bohaterki z tryllogii Millenium Stiega Larssona i która bardzo wpłynęła na konstrukcję moje go wyobrażenia sprytnej hakerki.

Książka bardzo mi się spodobała, aczkolwiek moja opinia opiera się jedynie na tej powieści Dana Browna i nie jest rozpatrywana przez pryzmat jego całej twórczości.

Polecam tę powieść miłośnikom wartkiej akcji, nietypowej historii i dużej ilości zagadek.

[ BOOKariusz.blogspot.com ]

„Inferno” to czwarta powieść Dana Browna z Robertem Langdonem w roli głównej.

I aż wstyd się przyznać - nie czytałam żadnej z poprzednich części. O autorze słyszałam, parę razy wyciągałam rękę po "Zaginiony symbol", ale zawsze rezygnowałam z zakupu. W zasadzie sama nie wiem dlaczego. Z "Kodem Leonarda da Vinci" i "Aniołami i demonami"...