Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowicie wzruszająca. Pozwoliła mi połączyć kropki historii rodzinnych i zrozumieć to, czego chyba nie chciałam widzieć. Rozbudziła moją ciekawość. Momentami złamała mi serce.

Niesamowicie wzruszająca. Pozwoliła mi połączyć kropki historii rodzinnych i zrozumieć to, czego chyba nie chciałam widzieć. Rozbudziła moją ciekawość. Momentami złamała mi serce.

Baśniowa koncepcja jest ciekawa, jednak moim zdaniem "czegoś brakuje".

Baśniowa koncepcja jest ciekawa, jednak moim zdaniem "czegoś brakuje".

Niesamowicie wzruszająca książka, której każda strona przepełniona jest cierpieniem. Moim zdaniem ważna lektura.

Niesamowicie wzruszająca książka, której każda strona przepełniona jest cierpieniem. Moim zdaniem ważna lektura.

Jedna z lepszych biograafii, bardzo szczera i przez to smutna.

Jedna z lepszych biograafii, bardzo szczera i przez to smutna.

Najcudowniejsza na świecie.

Najcudowniejsza na świecie.

Cudowna, cudowna, cudowna.
Po 18 latach namawiania przez mamę w końcu sięgnęłam po "Trylogię" Sienkiewicza - i wyciągnęłam się bez reszty. "Ogniem i mieczem" czyta się jednym tchem, ciągle przekładając sen nad jeszcze jeden rozdział. Na kartach książki spotykami się z barwnymi postaciami, z którymi można żyć się jak z prawdziwymi ludźmi. Przez dwa tomy powieści towarzyszą nam Jan Skrzetuski, oddany, honorowy rycerz Jeremiego Wiśniowieckiego, jego przyjaciele - Pan Zagłoba, wygadany, sprytny i wiecznie pijany szlachcic, potrafiący uciec każdemu niebezpieczeństwu, Pan Wołodyjowski, mały ciałem i wielki duchem, oddany ojczyźnie i przyjaciołom oraz Longinus Podbipięta, cnotliwy, wręcz święty rycerz szukający na wojnie 3 głów by spełnić swój ślub. Spotykamy się również z szalonym z miłości Bohunem, który odda wszystko za miłość pięknej Heleny, zakochanej w Panu Skrzetuskim.
Wszystko dzieje się na pięknie odmalowanej przez autora Ukrainie, szarpanej przez powstanie kozackie.
Cudowna.

Cudowna, cudowna, cudowna.
Po 18 latach namawiania przez mamę w końcu sięgnęłam po "Trylogię" Sienkiewicza - i wyciągnęłam się bez reszty. "Ogniem i mieczem" czyta się jednym tchem, ciągle przekładając sen nad jeszcze jeden rozdział. Na kartach książki spotykami się z barwnymi postaciami, z którymi można żyć się jak z prawdziwymi ludźmi. Przez dwa tomy powieści towarzyszą...

Ostatnie 50 stron czytałam ze zaciśniętymi na książce, zbielałymi palcami i przygryzionymi ustami. Ciężko mi uwierzyć, że to już koniec i, że skończyło się właśnie tak.
W każdym razie każdą książką oraz mocniej kocham Konwickiego.

Ostatnie 50 stron czytałam ze zaciśniętymi na książce, zbielałymi palcami i przygryzionymi ustami. Ciężko mi uwierzyć, że to już koniec i, że skończyło się właśnie tak.
W każdym razie każdą książką oraz mocniej kocham Konwickiego.

Było mi wstyd za swoje życie, kiedy czytałam "Siłaczkę". Właściwie wciąż jest mi wstyd, kiedy myślami do niej wracam. Strzeliła mi w twarz śmiercią głównej bohaterki, która umiera nie odchodząc od swoich ideałów, pomogła mi zrozumieć, że nie wyobrażm sobie innej. Cudowna.

Było mi wstyd za swoje życie, kiedy czytałam "Siłaczkę". Właściwie wciąż jest mi wstyd, kiedy myślami do niej wracam. Strzeliła mi w twarz śmiercią głównej bohaterki, która umiera nie odchodząc od swoich ideałów, pomogła mi zrozumieć, że nie wyobrażm sobie innej. Cudowna.

Serce stawało mi podczas czytania. Cudowna.

Serce stawało mi podczas czytania. Cudowna.