Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest napisana językiem stylizowanym na 11ty wiek. Ciężko to zrozumieć na początku, choć oczywiście w rzeczywistości takim językiem mówiono raczej w 18tym wieku, niże w 11tym.

Po przejściowych problemach z rozumieniem tekstu jest już z górki - autor pisze interesująco, co chwilę zmienia punkt widzenia i opisywany wątek, widać, na kim wzorował się w "Sadze o Wiedźminie" Andrzej Sapkowski - Pan Antoni Gołubiew używa ulubionych przez ASa flashbacków i flashforwardów bardzo chętnie. Dzięki temu widzimy często te same wydarzenia z różnych stron, czasem czytelnik musi się domyślać, jak aktualnie opisywane zdarzenia łączą się z głównym wątkiem. Ten styl bardzo mi się podobał.

Autor wykazał się rozmachem, jeśli chodzi o ilość bohaterów - przez wszystkie 6 tomów przewinie się nam przed oczami setki postaci, większość z nich występuje w wielu wątkach i pojawia się "na scenie" wielokrotnie.

Głównym tematem jest proces tworzenia Państwa Polskiego i wprowadzania nowej religii na jego terenach. Ważną rolę w dziele pełni powolne przekonywanie się poszczególnych bohaterów do nowej wiary, oczywiście niektórzy z nich robią to tylko dla układów, inni rzeczywiście wierzą.

Bohaterowie są wiarygodni i interesujący, niektórzy zmieniają się podczas trwania powieści (ich przemiana również jest pokazana realistycznie).

Książka jest napisana językiem stylizowanym na 11ty wiek. Ciężko to zrozumieć na początku, choć oczywiście w rzeczywistości takim językiem mówiono raczej w 18tym wieku, niże w 11tym.

Po przejściowych problemach z rozumieniem tekstu jest już z górki - autor pisze interesująco, co chwilę zmienia punkt widzenia i opisywany wątek, widać, na kim wzorował się w "Sadze o...