Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każda religia nadaje stwórcy cechy człowieka, bo to jedyne rozwiązanie, które daje nam poczucie wyjątkowości i szansę na życie wieczne. Bóg, który stworzył wszystko, a Bóg którego stworzył i wciąż tworzy człowiek, to dwie kompletnie inne jakości.

Każda religia nadaje stwórcy cechy człowieka, bo to jedyne rozwiązanie, które daje nam poczucie wyjątkowości i szansę na życie wieczne. Bóg,...

Wyobraź sobie nieodwracalny, przejmujący aż do fizycznego bólu… żal. Że śmierć, koniec, nie jest już abstraktem, ukrytym daleko za horyzontem. Że tak wiele rzeczy już się nie stanie. Że inni będą uczestniczyć w przeżyciach, które tobie nie będą dane. Że przyjdzie taki dzień, w którym nic już cię nie spotka. I to nie jest strach. To nieopanowany, duszący od środka… żal.

Wyobraź sobie nieodwracalny, przejmujący aż do fizycznego bólu… żal. Że śmierć, koniec, nie jest już abstraktem, ukrytym daleko za horyzonte...

Bóg jest i dobrem, i złem, i szczęściem, i podłością… wszystkim. Stworzył wszystko. Materię, antymaterię, fizykę, mechanizmy i samoreplikujące się życie. Sam nie ma cech. Nie możemy go określić. W żaden sposób. Jest tak absolutnie niepojmowalny przez nas, że nie jesteśmy w stanie nawet próbować sobie tego wyobrazić. Dzieli nas przepaść o wielkości niedefiniowalnej przez fizykę, w której żyjemy. Dla Boga nie ma różnicy między dobrem a złem, bo wszystko jest jedynie tworzywem. Jednakowo równoprawnym.

Bóg jest i dobrem, i złem, i szczęściem, i podłością… wszystkim. Stworzył wszystko. Materię, antymaterię, fizykę, mechanizmy i samoreplikują...

Zabierzcie z sobą tamten strach. I Duszę moją weźcie. Gdy będę tańczyć jak ten clown, co bawił was w dzieciństwie. I będę patrzeć na moją starą twarz, i zostanę tam gdzie sny zostają.. I umrę kiedyś... Bo clowni.. też umierają.

Zabierzcie z sobą tamten strach. I Duszę moją weźcie. Gdy będę tańczyć jak ten clown, co bawił was w dzieciństwie. I będę patrzeć na moją st...

Wika - Dziennik, 6 maja [...] Na kolację podałam mu śmierć... świeżą i krwistą. Utuliłam Go i pożegnałam. Liście zagrały marsza funebre. I zatańczyłam lekko, wiosennie, dla Ciebie. Chciałam zostać, ale wróciłeś - STRACHU.

Wika - Dziennik, 6 maja [...] Na kolację podałam mu śmierć... świeżą i krwistą. Utuliłam Go i pożegnałam. Liście zagrały marsza funebre. I z...

Czym się pocieszyć? Jak wstać wczesnym rankiem? Jak ubrać dzień, by mniej szczypał?"

Czym się pocieszyć? Jak wstać wczesnym rankiem? Jak ubrać dzień, by mniej szczypał?"