Sięgnęłam po tę książkę przypadkowo szukając w bibliotece kryminałów autorów, których jeszcze nie znam. Początek historii ciekawy, ale im dalej tym gorzej. Policjantka nie radzi sobie z prowadzeniem śledztwa, które w końcu przejmuje historyk, dialogi kiepskie, historia kryminalna mało zrozumiała. Według mnie bardzo słaba książka.

Sięgnęłam po tę książkę przypadkowo szukając w bibliotece kryminałów autorów, których jeszcze nie znam. Początek historii ciekawy, ale im dalej tym gorzej. Policjantka nie radzi sobie z prowadzeniem śledztwa, które w końcu przejmuje historyk, dialogi kiepskie, historia kryminalna mało zrozumiała. Według mnie bardzo słaba książka.

Mam słabość do Pana Kotowskiego ...

Mam słabość do Pana Kotowskiego ...

W jednym z Warszawskich mieszkań Policja ujawnia zwłoki czterech mężczyzn, trzech prawników i nieznanej tożsamości japończyka. W pierwszej chwili nie wygląda to jak miejsce zbrodni. Ofiary spoczywają w pozycji siedzącej a na ich ustach widnieją delikatne uśmiechy. Niezwykła jest też rozstawiona między nimi plansza. Prowadząca sprawę policjantka Eliza Dukoto szybko identyfikuje ją jako Go, najtrudniejszą grę strategiczną na świecie. Ślady prowadzą więc do warszawskich goistów. Jednym z nich jest Hubert Wanat, który na zdjęciach z miejsca zbrodni odnajduje podobieństwo do wydarzeń sprzed 150 lat. W takich samych okolicznościach zginą bowiem najwybitniejszy gracz Go w dziejach. Czy dokonana zbrodnia ma z tym coś wspólnego? A może to tylko przedstawienie, spełniające funkcję zasłony dymnej dla czegoś większego?

Mając już wcześniej doczynienia z powieściami Krzysztofa Kotowskiego podchodziłam do tej książki z wielkimi nadziejami, które niestety pozostały nie spełnione. Autor ma świetny styl i warsztat, ale w "Święcie świateł" chyba trochę przekombinował. Intryga jest tak zawiła że zupełnie się pogubiłam i nie jestem nawet do końca pewna tożsamości i motywu książkowego mordercy. Cała historia z grą Go też wydaje się zbyt wydumana i przesadzona. Szkoda.

W jednym z Warszawskich mieszkań Policja ujawnia zwłoki czterech mężczyzn, trzech prawników i nieznanej tożsamości japończyka. W pierwszej chwili nie wygląda to jak miejsce zbrodni. Ofiary spoczywają w pozycji siedzącej a na ich ustach widnieją delikatne uśmiechy. Niezwykła jest też rozstawiona między nimi plansza. Prowadząca sprawę policjantka Eliza Dukoto szybko...

Świetny, wciągający polski kryminał - klimatyczny, dynamiczny, a przede wszystkim intrygujący! Chciałoby się rzec, iż niebanalny i dobrze przemyślany, z dopracowanymi wątkami, a sami bohaterowie iście realistyczni zmagający się z problemami życia codziennego, które nadal w odczuciu i “rzekomym” przekonaniu niektórych mogą być “słuszną podstawą” do wykluczenia i zepchnięcia na margines społeczny.

Jednym słowem lekka, przyjemna w odbiorze pomimo naprawdę dużej dawki wiedzy ufundowanej przez autora nie zanudza, wręcz zachęca do dalszego zagłębienia się w lekturze! Jak najbardziej polecam jako towarzysz ciepłego, letniego wieczoru ze schłodzonym napojem w tle! Zasłużone 8!

Świetny, wciągający polski kryminał - klimatyczny, dynamiczny, a przede wszystkim intrygujący! Chciałoby się rzec, iż niebanalny i dobrze przemyślany, z dopracowanymi wątkami, a sami bohaterowie iście realistyczni zmagający się z problemami życia codziennego, które nadal w odczuciu i “rzekomym” przekonaniu niektórych mogą być “słuszną podstawą” do wykluczenia i zepchnięcia...

W jednym z apartamentów w Wilanowie policja odnajduje ciała czterech mężczyzn, Japończyka i trzech szanowanych, polskich prawników nad planszą do nieznanej im gry. Sprawę otrzymuje nadkomisarz Artur Śmigielski oraz nielubiana w środowisku przez swój porywczy charakter czarnoskóra Eliza Dukoto. W toku prowadzonego śledztwa ustalają, że morderca upozorował scenę śmierci wielkiego japońskiego mistrza gry w GO oraz jego trzech uczniów która miała miejsce ponad sto pięćdziesiąt lat wcześniej.
Czy ma to związek z najnowszym odkryciem historyka i zarazem fanatyka tej najstarszej i najtrudniejszej gry strategicznej na świecie - Huberta Wanata, starającego się udowodnić, że wielki mistrz tej gry Shūsaku Hon’inbō umarł w zupełnie innych okolicznościach i czasie niż powszechnie się sądzi ? A może to dość pokrętna próba skierowania uwagi organów ścigania na pewną zapomnianą sprawę ?
„Święto świateł” to pomysłowy choć niestety jednowątkowy kryminał rozgrywający się w środowisku fanów gry w GO z dużą ilością ciekawostek historycznych. Brak w nim zwrotów akcji a dodatkowo całość psuje zbyt przekombinowane zakończenie.

W jednym z apartamentów w Wilanowie policja odnajduje ciała czterech mężczyzn, Japończyka i trzech szanowanych, polskich prawników nad planszą do nieznanej im gry. Sprawę otrzymuje nadkomisarz Artur Śmigielski oraz nielubiana w środowisku przez swój porywczy charakter czarnoskóra Eliza Dukoto. W toku prowadzonego śledztwa ustalają, że morderca upozorował scenę śmierci...

Dużo dowiedziałam się na temat gry w go, wcześniej nie interesowałam się tą tematyką. Początek bardzo dobry, ale potem jakoś mnie nie przekonały mało prawdopodobne zdarzenia i przesadzone zakończenie. Jednak niech każdy przekona się sam.

Dużo dowiedziałam się na temat gry w go, wcześniej nie interesowałam się tą tematyką. Początek bardzo dobry, ale potem jakoś mnie nie przekonały mało prawdopodobne zdarzenia i przesadzone zakończenie. Jednak niech każdy przekona się sam.

Nie najgorszy kryminał. Historia wciąga, postacie są ciekawe, styl pisania lekki i bardzo dobrze się czyta. Wszystko było by super gdyby nie końcówka która według mnie jest na siłę i trochę bez sensu.

Nie najgorszy kryminał. Historia wciąga, postacie są ciekawe, styl pisania lekki i bardzo dobrze się czyta. Wszystko było by super gdyby nie końcówka która według mnie jest na siłę i trochę bez sensu.

Wybitnie dobry kryminał. Bardzo wartka powieść pełna nagłych zwrotów akcji i soczystych bohaterów. Tęgie filozoficzne rozkminy głównej bohaterki są zbędne, ale i tak lektura zasługuje na najwyższe noty.

Wybitnie dobry kryminał. Bardzo wartka powieść pełna nagłych zwrotów akcji i soczystych bohaterów. Tęgie filozoficzne rozkminy głównej bohaterki są zbędne, ale i tak lektura zasługuje na najwyższe noty.

Kolejna książka Krzysztofa Kotowskiego po którą sięgnąłem. Typowy kryminał trochę podobny do serii z agentką Ultra tylko z innymi bohaterami. Jak u tego autora główni bohaterowie są nieszablonowi i tak jest i tutaj. Główną bohaterką jest czarnoskóra polska policjantka a pomaga jej historyk od japońskiej gry go. Mi się podobało. Trochę słaba końcówka ale osoby które lubią kryminały powinna się podobać.

Kolejna książka Krzysztofa Kotowskiego po którą sięgnąłem. Typowy kryminał trochę podobny do serii z agentką Ultra tylko z innymi bohaterami. Jak u tego autora główni bohaterowie są nieszablonowi i tak jest i tutaj. Główną bohaterką jest czarnoskóra polska policjantka a pomaga jej historyk od japońskiej gry go. Mi się podobało. Trochę słaba końcówka ale osoby które lubią...

Nienajgorszy kryminał choć intryga bardzo mało wiarygodna. Liczyłam na więcej orientu. Miła rozrywka bez głębszej treści, ale nie jest to prawdziwy "wciągacz".

Nienajgorszy kryminał choć intryga bardzo mało wiarygodna. Liczyłam na więcej orientu. Miła rozrywka bez głębszej treści, ale nie jest to prawdziwy "wciągacz".