Zgubiona pszczoła Patrycja Żurek
Zagubiona pszczoła to dla mnie taka powieść- baśń o wymiarze filozoficzno- literackim. Każda książka Patrycji Żurek jest nacechowana światem przyrody. To natura, zwierzęta są głównym bohaterem książki, to one nadają ton powieści. Tak jest w Serce lasu, Naszyjnik z jarzębiny
W powieści Zagubiona pszczoła dominują pszczoły. Ta bardzo zorganizowana pszczela rodzina wtapia się w życie bohaterów. Jacenty; były policjant, który po przejściu na emeryturę przyjeżdża do Mioduli by zajmować się pszczołami, które są jego pasją. Są odskocznia od codzienności, ucieczka od koszmarów dają możliwość do przemyślenia swojego życia. Jacenty bardzo duża wie pszczołach, pasjonuje się nimi, zna wiele ciekawostek legend między innymi (o zagubionej pszczole, złocie w jeziorze) Okazuje się, że życie policjanta nie było takie dobre. Popełnił wiele błędów, popadł w alkoholizm, zaniedbywał rodzinę, wyżywał się na dziecku. Miał ciężką stresującą, nerwową pracę. Na pewnym etapie życia się pogubił. Razem z Jacentym mieszkała jego żona Krystyna-nauczycielka, która na skutek ukąszenia przez pszczołę dostała wstrząsu anafilaktycznego zapadła w śpiączkę. W Warszawie mieszka ich syn Konrad, który okłamuje rodziców ze studiuje finanse, a tak naprawdę trudni się modelingiem. Ta praca bardzo się mu podoba. Jest zadowolony, ale boi się powiedzieć rodzicom prawdę. Nosi w sobie traumę z dzieciństwa, które nie było łatwe. Jest tak zapracowany że nie dostrzega innych . Dopiero Karolina ukazuje mu inny świat jak wiele traci żyjąc tyko pracą. Zabiera go na przechadzkę i pokazuje mu uroki przyrody. Wtedy …uświadomił sobie, że od dawna nie siedział bezczynnie, nie przypatrywał się przyrodzie, nie skupiał na zapachu skropionej gleby, a przecież tak uwielbiał ten zapach! Tutaj, w środku lasu, mieszał się z aromatem żywicy i drzew iglastych. Nie czuł potrzeby, by cokolwiek mówić, po raz pierwszy chyba w życiu trwał w teraźniejszości bez zastanawiania się nad tym, co było albo będzie... Karolina to dziewczyna ambitna dobra pracowita pomimo choroby (łuszczyca)dąży do celu pragnie studiować charakteryzatorkę. Ma ku temu duże zdolności.
W życiu na Jacenty pojawia się Maciejka, która pracuje w restauracji Lawendowa chata i kupuję u niego miód, świece. Między nimi powoli nawiązuje się nić sympatii lubią być swoim towarzystwie. Delikatnie poruszyła dłonią, niby przypadkiem muskając jego rękę. Raz, drugi, za trzecim złapał ją delikatnie, spletli palce. Patrzeli sobie w oczy i Maciejka miała wrażenie, że czas się zatrzymał; że istnieli tylko oni wśród szumu jeziora i pobliskich trzcin; z kwękaniem kaczek i hukaniem sowy gdzieś głęboko w lesie. Mogłaby tak trwać, ale wspięła się na palce i go pocałowała. Nie mogła się powstrzymać.
Maciejka od niedawna mieszka w Mioduli, gdzie pracuje w miejscowym pensjonacie. Niewiele mówi o swojej przeszłości i trzyma wszystkich na dystans. Nikt nie wie, skąd się pojawiła i jakie tajemnice zostawiła za sobą? Pomaga Jacentemu w pisaniu i wydaniu książki rysując obrazki roślin i owadów Pomimo że, dużo ze sobą przebywają nie do końca sobie ufają. Każdy z nich ma swoją tajemnicę, którą boi się wyjawić. Jacenty, Krystyna Maciejka, Konrad w pewien sposób są ze sobą związani. Każdy z nich na pewnym etapie życia się zagubiło. Każdy nosi w sobie traumę mniej lub większych przeżyć z którymi musi sobie poradzić, dokonać oceny i odnaleźć drogę do siebie. Ważny też jest drugi człowiek, który czeka. W tym wszystkim dominuje w powieści przyroda, która roztaczając swoje piękno paletą barw poprawia nastrój powodując w człowieku łagodność i zapewnia spokój j serca. Przebywanie
w tej scenerii to dla nich terapia klimatem.
...po trudne tematy, nie będę ukrywać, im mocniej tym lepiej. Chcę, żeby moja proza niosła ze sobą przesłanie, żeby poruszała, wchodziła pod skórę. Nie piszę jednak na siłę, pomysły przychodzą do mnie w różnych momentach: podczas czytania, na spacerze, podczas rozmów, słuchania muzyki, oglądania teledysków, w tramwajach. Tak naprawdę każda rzecz na świecie może sprawić, że w głowie wybuchnie mi pomysł. I to jest najwspanialsze.
Książkę przeczytałam dzięki BOOK TOUR CZYTAMDLAPRZYJEMNOSCI i bardzo zachęcam do czytania. Warto! :)
Zgubiona pszczoła Patrycja Żurek
Zagubiona pszczoła to dla mnie taka powieść- baśń o wymiarze filozoficzno- literackim. Każda książka Patrycji Żurek jest nacechowana światem przyrody. To natura, zwierzęta są głównym bohaterem książki, to one nadają ton powieści. Tak jest w Serce lasu...
Rozwiń
Zwiń