Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tęskniłam za książką, która porwie mnie całą. Książką, która wyrwie mi dobę. Książkę, której nie można odstawić ani na chwilę, z którą się budzi, ubiera, je posiłki, z którą wreszcie się niepostrzeżenie usypia, gdy zmęczenie fizyczne bierze górę nad ciekawością i żądzą chłonięcia każdej litery. Odczuwa się smutek, gdy nagle ilość stron 'za zakładką' coraz bardziej maleje. Kiedy czytasz ostatnie zdanie, nie. Właściwie, kiedy z namaszczeniem celebrujesz ostatnie litery, zamykasz okładkę i czujesz wszystko. I wiesz, że przeczytałaś dobrą książkę. To jest naprawdę cudowne uczucie. Niezależnie czy książka ma 500 czy 50 stron. Wiesz, że to jest to! To wspaniałe, że wciąż powstają książki na miarę Wichrowych wzgórz . Ann Marie MacDonald dziękuję Ci za 558 stron Zapachu cedru, którego egzemplarz kazał mi zabrać się z biblioteki i nie przeraził swoją grubością.

+ jak to możliwe, że ktoś jeszcze nazywa swoją Musię Musią. Na dodatek w powieści. Panie Kraśko, pańskie tłumaczenie wprawiło mnie w osłupienie. No bo jak to możliwe, no jak?

Tęskniłam za książką, która porwie mnie całą. Książką, która wyrwie mi dobę. Książkę, której nie można odstawić ani na chwilę, z którą się budzi, ubiera, je posiłki, z którą wreszcie się niepostrzeżenie usypia, gdy zmęczenie fizyczne bierze górę nad ciekawością i żądzą chłonięcia każdej litery. Odczuwa się smutek, gdy nagle ilość stron 'za zakładką' coraz bardziej maleje....

Baardzo naukowy język sprawia, że mi studentce pierwszego roku ciężko było przyswoić treść.

Baardzo naukowy język sprawia, że mi studentce pierwszego roku ciężko było przyswoić treść.

Dobra na poziomie gimnazjum, może liceum

Dobra na poziomie gimnazjum, może liceum