Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przez większość książki czytamy mniej lub lepiej znane anegdoty ze świata piłki nożnej ostatnich kilkudziesięciu lat. Opowieści są interesujące, czasem zabawne, czasem trochę nudne. Rzucają sporo światła na osoby związane z polską piłką nożną, którą interesuje tak wiele osób w Polsce. Ciekawe są losy rywalizacji PZPN z Ministerstwem Sportu i jego szefami, którzy okazywali się przestępcami. Widać, że Michał Listkiewicz w większości stara się mówić o ludziach dobrze i zapewne przemilcza przez to wiele faktów. Jednak koniec książki przechodzi w bardzo mroczną opowieść o najgorszych momentach z życia Listkiewicza - molestowanie, alkoholizm, depresja i tragiczna śmierć mamy. Wstrząsające historie, które od razu każą mi się zastanawiać, jak człowiek może coś takiego wytrzymać i nie poddać się. To jednak nie złamało ducha tej pozytywnej osoby. Szacunek Panie Michale :)

Przez większość książki czytamy mniej lub lepiej znane anegdoty ze świata piłki nożnej ostatnich kilkudziesięciu lat. Opowieści są interesujące, czasem zabawne, czasem trochę nudne. Rzucają sporo światła na osoby związane z polską piłką nożną, którą interesuje tak wiele osób w Polsce. Ciekawe są losy rywalizacji PZPN z Ministerstwem Sportu i jego szefami, którzy okazywali...

Fascynujący reportaż o ludziach wyrzuconych poza nawias "tradycyjnego" życia - bez domu, stałej pracy, emerytury. W opisie życia współczesnych nomadów czuć smutek wynikający z tego, że ich życie w drodze to nie jest wybór. Realia życia w Stanach Zjednoczonych zmusiły ich do znalezienia tańszego sposobu na przetrwanie.
Zaskakująco jednak jest też mnóstwo optymizmu i nadziei w tych ludziach. Wiedzą, kim są, jakie mają problemy i na co mogą liczyć. Nie poddają się pesymizmowi i walczą o swoje marzenia.
Autorka bardzo dobrze oddaje sposób myślenia namadów. Oni nie chcą dać sobie przypiąć łatki bezdomnych, bo to odziera ich z godności. Nie chcą litości i łaski. Chcą być ludźmi na własnych zasadach, walczącymi z sytuacją, w jakiej się znaleźli.
Widzę w tej książce dwa oblicza amerykańskiego sposobu myślenia. Po pierwsze ten niezłomny optymizm, że będzie dobrze nieważne od sytuacji. Z drugiej strony rozluźnienie się więzów rodzinnych i społecznych. Wpadając w bardzo poważne kłopoty zostajesz pozostawiony samemu sobie. Mimo podeszłego wieku, choroby, bezdomności możesz liczyć tylko na siebie lub na ludzi w podobnej sytuacji. Bohaterowie muszą sami stworzyć sobie nową wspólnotę, która zastępuje im dawnych przyjaciół i rodziny.
W tle tych opowieści widać wyzysk, jaki towarzyszy ich życiu. Amazon (jako pewien symbol wszystkich korporacji lub ich najwyższa złowieszcza forma) wykorzystuje ludzi do granic możliwości za głodowe stawki, doskonale zdając sobie sprawę z ich położenia.
Świetny reportaż o współczesnych Stanach Zjednoczonych, który wpisuje się w trend odzierania tego kraju z "Amerykańskiego Snu".

Fascynujący reportaż o ludziach wyrzuconych poza nawias "tradycyjnego" życia - bez domu, stałej pracy, emerytury. W opisie życia współczesnych nomadów czuć smutek wynikający z tego, że ich życie w drodze to nie jest wybór. Realia życia w Stanach Zjednoczonych zmusiły ich do znalezienia tańszego sposobu na przetrwanie.
Zaskakująco jednak jest też mnóstwo optymizmu i nadziei...

Fascynujący obraz zmian, jakie zachodziły w pojmowaniu chirurgii w XIX wieku. Odkrycia, które diametralnie zmieniły rozwój medycyny - znieczulenie, antyseptyka. Błahe mycie rąk przez lekarzy odmieniło los wielu milionów osób podczas późniejszych operacji.
Opis samych odkryć, choć bardzo ciekawy, schodził podczas lektury na drugi plan. Mocniej rezonowało we mnie poczucie uporu, a czasem głupoty wyjątkowo dobrze wyedukowanych osób. Lekarze nie chcieli dopuścić do wiadomości odkryć, nowych metod i ratujących życie rozwiązań. Tkwili przy dawnych praktykach wiedząc, że pacjenci cierpią tortury podczas zabiegów.
W każdej dziedzinie życia (nawet w tak szanowanej jak medycyna) skostniałe struktury opóźniają o lata wprowadzenie zmian, które pchają całą dyscyplinę do przodu. W książce szczególnie wyraźnie widać to we fragmencie o myciu rąk przez chirurgów. Propagatorzy tego rozwiązania spotykali się z drwiną i niezrozumieniem, chociaż dowody niezbicie świadczyły, że to działa. Nakaz mycia rąk musiał być egzekwowany niemal siłą.
Książka dobitnie pokazuje, jak kilka odkryć może pchnąć rozwój danej dziedziny. Dzięki osobom , które je wdrażały, zapomnieliśmy o stuleciach cierpień na stołach operacyjnych. Obecnie chirurgia świeci triumfy i ratuje miliony żyć na całym świecie.
Ta książka przypomina w jak cudownych czasach żyjemy. Ludzie mogą sobie pozwolić na operacje plastyczne będące jedynie kaprysem. Dwa wieki temu rekonstrukcja nosa weterana wojennego przypominała salę tortur i nierzadko kończyła się śmiercią.
Doceńmy współczesnych lekarzy i szybkość z jaką obecnie rozwija się medycyna. Miejmy nadzieję, że obecnie upór i uprzedzenia nie zahamują jej wzrostu.

Fascynujący obraz zmian, jakie zachodziły w pojmowaniu chirurgii w XIX wieku. Odkrycia, które diametralnie zmieniły rozwój medycyny - znieczulenie, antyseptyka. Błahe mycie rąk przez lekarzy odmieniło los wielu milionów osób podczas późniejszych operacji.
Opis samych odkryć, choć bardzo ciekawy, schodził podczas lektury na drugi plan. Mocniej rezonowało we mnie poczucie...