Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Boże, daj mi sa­mot­ność, bo niena­widzę ludzi."

Boże, daj mi sa­mot­ność, bo niena­widzę ludzi."

...jedynie samotność jest w życiu człowieka stanem graniczącym z absolutnym spokojem wewnętrznym, z odzyskaniem indywidualności. Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemności zacierającej kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które uprzytamnia nagle własną nicość w rosnącym przeraźliwie ogromie wszechświata.

...jedynie samotność jest w życiu człowieka stanem graniczącym z absolutnym spokojem wewnętrznym, z odzyskaniem indywidualności. Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemności zacierającej kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które uprzytamnia nagle własną nicość w rosnącym przeraźliwie ogromie wszechświata.

Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za upiorny nonsens naszych czasów sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich...

Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za upiorny nonsens naszych czasów sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich...

Byłem chory na tęsknotę za czymś nieokreślonym. Odetchnąłem innym powietrzem, jak człowiek, który nie wiedząc o tym, dusił się przez całe życie.

Byłem chory na tęsknotę za czymś nieokreślonym. Odetchnąłem innym powietrzem, jak człowiek, który nie wiedząc o tym, dusił się przez całe życie.

I to właśnie wówczas, w ciemności, uświadomiłem sobie po raz pierwszy w życiu, że jedynie samotność jest w życiu człowieka stanem graniczącym z absolutnym spokojem wewnętrznym, z odzyskaniem indywidualności. Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które uprzytamnia nagle własną nicość w rosnącym przeraźliwie ogromie wszechświata.

I to właśnie wówczas, w ciemności, uświadomiłem sobie po raz pierwszy w życiu, że jedynie samotność jest w życiu człowieka stanem graniczącym z absolutnym spokojem wewnętrznym, z odzyskaniem indywidualności. Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia, które up...

Moja jest ta cisza i sobą ją wypełnię... obszerną jej przestrzeń do reszty zużyje... by w końcu w całości znalazła się we mnie...

Moja jest ta cisza i sobą ją wypełnię... obszerną jej przestrzeń do reszty zużyje... by w końcu w całości znalazła się we mnie...

Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. Trzeba się zatrzymać, zamilknąć i pomyśleć, a najlepiej zapomnieć i nic nie czuć...

Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. Trzeba się zatrzymać, zamilknąć i pomyśleć, a najlepiej zapomnieć i nic nie czuć...

Dzień goni dzień, a puenta skazana na zapatrzenie w oknie autobusu. Imię twoje „ego” a droga daleka, choć zaraz wysiadasz...

Dzień goni dzień, a puenta skazana na zapatrzenie w oknie autobusu. Imię twoje „ego” a droga daleka, choć zaraz wysiadasz...

Już wiem...Zdarzają się rozmowy, które płyną niczym niezmęczony potok słów, który idealnie współgra z każdym kamieniem i ziarnkiem piasku pokrywającym dno ruczaju ludzkich dusz...

Już wiem...Zdarzają się rozmowy, które płyną niczym niezmęczony potok słów, który idealnie współgra z każdym kamieniem i ziarnkiem piasku pokrywającym dno ruczaju ludzkich dusz...

W oczach ujrzeć możesz, co ukrywam w sobie ... Część tajemnicy uchylam spod powiek. Gdy nic w nich nie widzisz, mnie nigdy nie odnajdziesz... A jeśli coś zobaczysz? Zapamiętasz na zawsze ...

W oczach ujrzeć możesz, co ukrywam w sobie ... Część tajemnicy uchylam spod powiek. Gdy nic w nich nie widzisz, mnie nigdy nie odnajdziesz... A jeśli coś zobaczysz? Zapamiętasz na zawsze ...

Świat na głowie nie stanie, bo już na głowie stoi... Za późno nie jest już tylko, na kawę o wschodzie słońca, na wiarę w samego siebie i zdrowy umysł Boga...

Świat na głowie nie stanie, bo już na głowie stoi... Za późno nie jest już tylko, na kawę o wschodzie słońca, na wiarę w samego siebie i zdrowy umysł Boga...

Rozum nigdy pojąć nie zdoła, jak wiele mizerne serce, pomieścić w sobie potrafi...

Rozum nigdy pojąć nie zdoła, jak wiele mizerne serce, pomieścić w sobie potrafi...

Położyła blade czoło na murawie swego życia. Chciała zasnąć, lecz nie mogła... Chciała umrzeć... lecz wciąż żyła ...

Położyła blade czoło na murawie swego życia. Chciała zasnąć, lecz nie mogła... Chciała umrzeć... lecz wciąż żyła ...

Kiedy myśli łączą się jednością czasu i siłą przebijają przez stateczne mury, gdy ogrom przeszkód betonowych mniemań w chwilowej wieczności się zatopi, można poczuć szczęście, nieroztropne i pijane, wypełnione... najwznioślejsze.

Kiedy myśli łączą się jednością czasu i siłą przebijają przez stateczne mury, gdy ogrom przeszkód betonowych mniemań w chwilowej wieczności się zatopi, można poczuć szczęście, nieroztropne i pijane, wypełnione... najwznioślejsze.