Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisałam wiele recenzji, przeczytałam setki książek. Wydawać by się mogło, że nic mnie nie zaskoczy, że nie zabraknie mi słów. Że przeczytana historia aż tak przejmie moje serce i umysł.

Nie potrafię myśleć o tej książce i nie płakać, nie czuć wewnętrznego drżenia samotności, bólu i tej iskierki nadziei.

TAK JEST OKEJ to niemy krzyk bólu w morzu samotności.
Podzielę na 2 części to co mam do powiedzenia.

1 część- ogólniki
TJO to prosta a jednocześnie złożona historia. Narracja prowadzona jest dwutorowo - rozdziały z teraźniejszości Marin w akademiku oraz czas "przed tym dniem ". Te skoki czasowe świetnie się uzupełniają i nadają dynamiki wydarzeniom.

Na kartach książki poznajemy Marin i jej dziadka, dzieciństwo, przyjaciół, dom, gdzie mimo wspólnego mieszkania nigdy nie byli sobą u siebie, nie przekraczali granic. Autorka pięknie i emocjonalnie połączyła wątki takie jak ucieczka, samotność, biseksualizm, przyjaźń, miłość dwóch młodych kobiet, radzenie sobie z osamotnieniem. A dodatkowo nadała realizmu i chwili oddechu poprzez rozmowy o książkach, obrazach, ręcznie robionych miseczkach.

Dodatkowym plusem są tutaj postaci dorosłych,l - rodziców, pani w sklepie czy dozorca. Wszyscy oni mają w sobie całe pokłady ciepła, zrozumienia i są gotowi nieść pomoc beż narzucania się.

Książka o kruchości świata wobec straty, bezradności i o ogromnej mocy prawdy i rozmowy.

Cześć 2 - będę zachwalać i płakać.
Nie sposób przeczytać tej książki bez chociaż jednej wylanej łzy. Nie sposób nie odczuć tęsknoty, samotności i bólu Marin. Autorka wręcz w namacalny sposób opisała wszystko to, co targa dziewczyną. Jej gesty, zachowania, myśli są proste a jednocześnie poruszają do żywego i rozrywają serce.

Następnie relacja Marin i Mabel. W treści autorka fajnie wytłumaczyła ich imiona i związek między nimi. Relacja młodych kobiet jest złożona. Zaczyna się od pierwszego spotkania, przeistacza się w przyjaźń na piaszczystej plaży. Następnie łączy je uczucie, stają się kochankami, ich relacja wskakuje na poziom, który jest czymś więcej, czymś nienazwanym a następnie coś się psuje i odbijając się od poszczególnych etapów szukają swojego złotego środka.

Również relacja Marin i jej dziadka daje do myślenia. Jest specyficzna- jednocześnie pełna ciepła z drugiej strony z wyraźnymi granicami. Po przeczytaniu książki warto przeanalizować psychikę dziadka Marin.
Rozmowy prowadzone w tej książce są proste a jednocześnie przejmującej i głębokie. Są iskierami światła w mroku bólu i niedopowiedzeń.

Na koniec chciałabym poprzez cytat z tej książki życzyć Wam czegoś pięknego

💙 Więcej szczęścia, niż się może zmieścić w człowieku. Takiego szczęścia, które aż promieniuje na zewnątrz. 💙

Napisałam wiele recenzji, przeczytałam setki książek. Wydawać by się mogło, że nic mnie nie zaskoczy, że nie zabraknie mi słów. Że przeczytana historia aż tak przejmie moje serce i umysł.

Nie potrafię myśleć o tej książce i nie płakać, nie czuć wewnętrznego drżenia samotności, bólu i te...

Rozwiń

Zwiń

Na początek ustalmy sobie jedno - Klamla to oficjalnie moja psiapsi i pójdziemy kiedyś razem na żużel w moim ukochanym Toruniu. Obie ubrane w róż.

Wracając do książki. Dla mnie to nie była fikcja literacka. Traktuję to jak opowieść przyjaciółki, relacja z dni, które spędziłyśmy oddzielnie a teraz ona mi je opowiada. Po 1 jest to zasługa umiejscowienia akcji w Toruniu, a znam to miasto od urodzenia. Po 2 i najważniejsze autorka ma niesamowity styl pisania. Lekko, prosto a jednocześnie z humorem i emocjami.

Blondynka w różowej kiecce kochająca żużel i chodząca na fakultety z fizyki? Przecież to wizualnie się nie klei. A taka figa!

Patrycja, dla przyjaciół (czyli też dla mnie) Klamka to bohaterka z gatunku strong woman. Ma konkretny plan na przyszłość, swoich żużlowych racji broni jak lwica młodych. I burzy stereotypy. Pokazuje, że ocenianie po pozorach to najgorsza rzecz jaką możemy zrobić innym.

Niesamowicie życiowa historia o relacjach międzyludzkich, licealnym życiu na prostej do matury, przyjaźniach, przypadkowych spotkaniach i własnych planach na przyszłość oraz świadomy mówieniu "nie". A wszystko to w akompaniamencie silników żużlowych motocyklów.

Książka nie tylko na nastolatków, ale i dla starszych czytelników. Nie bądź upartym osiem z jednotorowym myśleniem- najpierw poznaj, dopiero oceniaj.

Potrzebuję więcej Klamkowych przygód

Na początek ustalmy sobie jedno - Klamla to oficjalnie moja psiapsi i pójdziemy kiedyś razem na żużel w moim ukochanym Toruniu. Obie ubrane w róż.

Wracając do książki. Dla mnie to nie była fikcja literacka. Traktuję to jak opowieść przyjaciółki, relacja z dni, które spędziłyśmy oddzielnie...

Rozwiń

Zwiń

Uwielbiam klimat tej serii. Autorka ma niesamowity talent to ożywienia w głowach czytelników opisywanych scen.

LVC to nowelka, część 3,5. Należy ją czytać po Foul Lady Fortune Nikczemna Fortuna. Prędzej nie, bo popsujecie sobie zabawę.

Książka zawiera 2 opowiadania.
Paskuda Sprawa opowiada o losach Juliette i Romy. Ohydne morderstwo natomiast o Marchallu i Benedikcie.

To co najlepsze, to płynne przejście z 1 do 2 opowiadania. Łączą się one, wątki się przeplatają i nie czuć, że to oddzielne dzieła.

Nie chcę wchodzić w szczegóły, żeby nie spoilerować, ale gwarantuję że jak przeczytacie 1 zdanie to odłożycie książkę po ostatniej stornie.

Książka trzyma poziom jak pozostałe historie. Jest duszno, mrocznie, tajemniczo, są zbrodnie i śledztwa. Są też urocze momenty i uśmiechy.

Naprawdę fajny smoczek w oczekiwaniu na kolejną książkę autorki.

Uwielbiam klimat tej serii. Autorka ma niesamowity talent to ożywienia w głowach czytelników opisywanych scen.

LVC to nowelka, część 3,5. Należy ją czytać po Foul Lady Fortune Nikczemna Fortuna. Prędzej nie, bo popsujecie sobie zabawę.

Książka zawiera 2 opowiadania.
Paskuda Sprawa opow...

Rozwiń

Zwiń

To jedna z lepszych fantastycznych książek. Nie ma tu samozwańczych, niepokonanych, nadludzko zdolnych i z całym workiem szczęścia bohaterów. Do tego szorstki, pustynny klimat, bez żadnych ozdobników. Aż czuć tę surowość i trudy życia.

Historia prowadzona jest z punktu widzenia 2 bohaterów. Laia, która podejmuje się szpiegowania wewnątrz akademii wojskowej, jest normalną dziewczyną. Nie terminatorem ze stali. Jest krucha fizycznie, cierpi podczas znęcania się, ale za to ma silną psychikę i cel, który pomaga jej przetrwać.

Drugim bohaterem jest absolwent Akademię Elias. On również ma swoje słabości , chociaż jest najlepszym żołnierzem to popełnia błędy i nie jest ciągle zwycięzcą.

Ta dwójka podczas całej książki spotyka się raptem kilka razy. Każde z nich opowiada swoją własną historię. Historię, która w ostatnich rozdziałach się łączy i pozostawia niedosyt. Bo oto w końcu muszą współpracować a książka się kończy.

Niesamowicie klimatyczna, wciągająca i mrocznie brutalna. Takiej książki jeszcze nie czytałam.

Historia o ślepym oddaniu się Cesarzowi, o próbuje zerwania z narzuconym losem, o utracie najbliższych i podejmowaniu trudnych wyborów.

Dodatkowo znajdziecie tutaj turniej, kłamstwa, siłę przyjaźni i przepowiednię.

No dalej. Skuś się!

To jedna z lepszych fantastycznych książek. Nie ma tu samozwańczych, niepokonanych, nadludzko zdolnych i z całym workiem szczęścia bohaterów. Do tego szorstki, pustynny klimat, bez żadnych ozdobników. Aż czuć tę surowość i trudy życia.

Historia prowadzona jest z punktu widzenia 2 bohateró...

Rozwiń

Zwiń

Jest to kontynuacja losów bohaterów z 1 tomu . May i Jace nie widzieli się kilkanaście lat, mają własne życia, problemy i plany. Jedna sytuacja zmienia wszystko.

To, co szalenie doceniam w książkach Kasi to unikanie dram. Bohaterowie nie uciekają, gdy jedno próbuje wytłumaczyć sytuację. Oni ROZMAWIAJĄ. Prowadzą dialog o tym co było, jak to wpływa na przyszłość. Szanuję takie postępowania.

Ten tom to plasterek na rany, z którymi zostawił mnie 1 tom. To piękna historia o walce o swoją miłość, o przyszłość u boku ukochanej osoby. Chociaż bohaterowie nie mają łatwo to próbują, analizują i próbują. Nie poddają się.

Pochłonęłam ją chyba na raz. Bo to nieodkładalna historia. Porusza też bardzo ważny wątek przyjaźni, wybaczania i zaufania.

Płakałam na niej. Nie z bólu, ale ze wzruszenia. Serce drżało mi od ogromu poświęcenia, miłości i ludzkiego dobra. Jak wiele można poświęcić dla drugiej osoby.

Fajnie było też ponownie spotkać bohaterów innych tomów i resztę paczki znajomych. Dostać chociaż okruszek wiadomości co u nich.

I wiecie... motyw strażaka. Więcej mi nie trzeba do szczęścia.

• druga szansa
• choroba
• strażak
• fotografia
• miłość

Jest to kontynuacja losów bohaterów z 1 tomu . May i Jace nie widzieli się kilkanaście lat, mają własne życia, problemy i plany. Jedna sytuacja zmienia wszystko.

To, co szalenie doceniam w książkach Kasi to unikanie dram. Bohaterowie nie uciekają, gdy jedno próbuje wytłumaczyć sytuację. ...

Rozwiń

Zwiń

Jest to typowo szkolna młodzieżówka. Język jest prosty, szybko się czyta. Myślę, że gdybym przeczytała ją w czasach gimnazjum/ liceum to by mi bardziej przypadła do gustu.

Czytając książkę miałam w głowie jedno zdanie z 5 części filmów o HP, mianowicie słowa Hermiony o Cho " przyjmuje się wszystkim tylko nie nauką". Aideen zajmuje się wszystkim wokół tylko nie uczeniem się- a ledwo ciągnie z ocenami. Pomaga innym rozwiązywać ich problemy, angażuje się w ich sprawy ściągając kłopoty na siebie i nowych przyjaciół. Do tego zamiast szczerze rozmawiać z mamą o problemach to nakręca się i tylko pogłębia te problemy.

Akcja toczy się albo w szkole i tam poruszane są problemy uczniów.
Albo w domu Aideen, gdzie dziewczyna matkuje swojej mamie i dba o pełną lodówkę, abstynencję mamy, zamiast być po prostu nastolatką.

Zamiata swoje problemy pod dywan. Właśnie o tym jest książka. O tym, że problemy warto rozwiązywać rozmową. Mówić, tłumaczyć, prosić o pomoc, rozmawiać a nie dusić wszystko w sobie.

Dodatkowo mamy tutaj wątek romantyczny wlw. Chociaż ja wolałabym, żeby został w fazie przyjaźni, bo uczucia nie kupuję.

Właśnie, przyjaźń to coś to też jest analizowane w tym tytule. Zarówno stara przyjaźń jak i nowa. To jak się zmienia z czasem i jak wpływa ma człowieka.

Jedyne, co mi się nie podobało to chamskie odzywki i zero szacunku do nauczycieli. Pyskowanie i odzywki jak do kolegi/ koleżanki

Jest to typowo szkolna młodzieżówka. Język jest prosty, szybko się czyta. Myślę, że gdybym przeczytała ją w czasach gimnazjum/ liceum to by mi bardziej przypadła do gustu.

Czytając książkę miałam w głowie jedno zdanie z 5 części filmów o HP, mianowicie słowa Hermiony o Cho " przyjmuje się...

Rozwiń

Zwiń

Zakończenie niesamowicie wciągającej serii hiszpańskich thrillerów.

Wiecie co, tak powinno się kończyć serie. Taki poziom powinny mieć finalne tomy, aby w pełni usatysfakcjonować czytelnika.

To było fenomenalne i wciągajcie

3 tom zaczyna się dokładnie tam, gdzie skończył 2. Nerwami, rozdygotanym sercem, strachem i tym analitycznym spokojem Antoni.

Na kartach książki znalazłam odpowiedzi na każde pytania z 1 i 2 tomu. Nagle wszystko stało się jasne, oczywiste i wow, jak genialne autor to wszystko zaplanował.

Żaden wątek, żadna scena nie są przypadkowe. Każde ma swoje znaczenie, czasem mniej oczywiste ale ma. Narracja jest tak płynna i genialnie poprowadzona, że czytelnik czuje się realnym obserwatorem.

To chyba najbardziej dynamiczna część. Serio można dostać zadyszki, ciągle coś się dzieje. Wyścig z czasem, z Whitem i z kłamstwami.

Czytając ostatni rozdział czułam, że to koniec to dopiero początek.

To, co znajdziesz w książce
• zemsta
• wyścig z czasem
• śledztwo
• analityczny umysł
• skrajnie różnych partnerów
• demony przeszłości
• z@bójstwa
• zagadki

Zakończenie niesamowicie wciągającej serii hiszpańskich thrillerów.

Wiecie co, tak powinno się kończyć serie. Taki poziom powinny mieć finalne tomy, aby w pełni usatysfakcjonować czytelnika.

To było fenomenalne i wciągajcie

3 tom zaczyna się dokładnie tam, gdzie skończył 2. Nerwami, ...

Rozwiń

Zwiń

Omg! Co to za urocza lektura! Jestem nią oczarowana i pragnę więcej książek autorki! Przeczytałam ją w kilka godzin jak tylko dostałam plik.

Jest to powiedzmy komedia romantyczna ze sportem i demonami przeszłości w tle.

Poznajemy Teddy, pozornie hipiskę, która obejmuje w spadku drużynę futbolistów oraz Briana, rozgrywającego i kapitana tejże drużyny.

Są jak ogień i woda, skrajnie różni. Ona drobna dziewczyna z kolczykiem w pępku, trudną przeszłością i ogromną odpowiedzialnością na barkach.
On nabuzowany testosteronem, pewnym siebie i uwazjacy futbol za męskie zajęcie, nie chce zaakceptować kobiety w tym sporcie.

Pozornie wydaje się to łatwe do przewidzenia- bohaterowie od nienawiści przez wiele perypetii przejdą do miłości. Ok, tak jest. Ale po drodze los rzuci im wiele przeszkód, wiele wyzwań, a bolesna przeszłość obojga rzuci cień na ich relacje. Bo czy relacja szefowa - zawodnik przejdzie bez echa w drużynie i mediach?

Wciągająca historia o budowaniu pozycji i szacunku kobiety w gronie ociekającym męskim ego, napakowani gracze, jedni o złotem sercu, inni rządni sensacji.

Do tego bolesny wątek rodziny. Matki, która woli partnerów od dziecka i takiej, która nie może wybaczyć błędów.

Jak raz zaczniesz ją czytać to już się nie oderwiesz.

Po krotce co znajdziesz w książce:
-futbol
-dużo testosteronu
- cięte dialogi
- gbur i słoneczko
- zaufanie i przyjaźń
- z nienawiści do miłości
- szefowa i zawodnik
- hot sportowcy
- sekretne spotkania
- rywalizacja
- bolesna przeszłość

Omg! Co to za urocza lektura! Jestem nią oczarowana i pragnę więcej książek autorki! Przeczytałam ją w kilka godzin jak tylko dostałam plik.

Jest to powiedzmy komedia romantyczna ze sportem i demonami przeszłości w tle.

Poznajemy Teddy, pozornie hipiskę, która obejmuje w spadku drużynę ...

Rozwiń

Zwiń

Lubicie historie, które otulają niczym kocyk, rozgrzewają jak herbata z cytryną, ale mają też w sobie odrobinę ostrości niczym nutka chilli i słodycz wanilii?

Dokładnie tymi smakami opisałabym herbacianą wersję mojego patronatu.

TAJNY KLUB NIETYPOWYCH CZAROWNIC

Jest to niesamowite cozy fantasy o czarownicach, poszukiwaniu swojego miejsca na świecie, samotności, strachu i dawaniu szansy z małym pikantnym wątkiem.

Mika Moon to czarownica wyłamująca się narzuconym odgórnie schematom. Prowadzi kanał, na którym "udaje, że czaruje", ma żółty samochód miotłę, słodkiego psiaka i staw z rybkami, który zabiera zawsze ze sobą zmieniając miejsce zamieszkania. Polubiłam ją od pierwszej strony, jest zabawna, potrafi żartować i jednocześnie jest zagubiona. Dom na odludziu z osobliwymi mieszkańcami wywraca jej życie do góry nogami i otwiera zupełnie nowe możliwości.

Ważną rolę w książce odgrywają 3 małe czarownice- bo to właśnie je będzie uczyć Mika. 3 dziewczynki o zupełnie różnym temperamencie, upodobaniach i podejściu do nauczycielki. Dwie ją uwielbiają a jedna, cóż...ma dość mroczne plany względem Miki.

W Domu na odludziu spotkamy też uroczą parę starszych panów, gdzie jeden ma zamiłowanie do kolorowych szali, uroczą gosposię i mrocznego, ciągle kręcącego nosem, ale jakże urodziwego opiekuna małych dziewczynek.

Spotkania Czarownic w większych gronach są ściśle nadzorowane i bardzo rzadkie. Co może się stać, gdy w jednym miejscu na dłuższy okres będą aż 4 uzdolnione magicznie panie? Pioruny będą strzelać, to gwarantowane !

TKNC otula jak kocyk, chwyta za serce. Jest magicznie wspaniały, słodki a jednocześnie szokuje, zadziwia i mimo powolnego tempa wciąga niesamowicie i nie wypuszcza aż do ostatniej strony. Jest to piękna historia o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, odwadze do podjęcia pierwszego kroku ku nowemu życiu, sile wsparcia i trosce o najbliższych. Do tego znajdziecie tam niesamowitą magię, eliksiry, herbatki, spotkania czarownic , niewyjaśnione zaginięcie oraz ... kilka scen, które podniosą temperaturę. Nie jest ich wiele, ale w moim odczuci fajnie dodają pikanterii opowiedzianej historii i są bardzo konkretne.

Całą tą niezwykle bogatą gamę wątków dopina wyścig z czasem. Dzień zero, który może wszystko naprawić albo zniweczyć. Niestety ludzie piszą jeden scenariusz a życie lubi zaskakiwać.

Płakałam, śmiałam się, wzruszałam, znów śmiałam, dziwiłam się , płakałam i szokowałam.

Cała gama emocji.

Cała gama bohaterów.

Wszystko skąpane w magii.

Jakie znajdziesz w książce, streszczenie :
- magia i czarownice
- gbur i słoneczk
- szukanie swojego miejsca w świecie
- wyścig z czasem
- Dom na odludziu
- Eliksiry i herbatki
-slow burn
- budowanie zaufania
- osobliwi domownicy
- nauczycielka i uczennice

Lubicie historie, które otulają niczym kocyk, rozgrzewają jak herbata z cytryną, ale mają też w sobie odrobinę ostrości niczym nutka chilli i słodycz wanilii?

Dokładnie tymi smakami opisałabym herbacianą wersję mojego patronatu.

TAJNY KLUB NIETYPOWYCH CZAROWNIC

Jest to niesamowite cozy ...

Rozwiń

Zwiń