-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać7
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2019-06
2019-06-01
W tej niezwykłej ksiażce autor wprowadza nas w świat Asgardu tłumacząc poszczególne zagrania bogów z perspektywy współczesnego
człowieka. Kolejnym plusem tej pozycji są dygresje znajdujące się w mitach odwołujące się do ich wpływu na kulturę.
Polecam i daję 7 gwiazdek ;)
PS; pytanie do użytkowników LC, do któtego Asa zapalaliście największą sympatią? W moim przypadku jest do Heimdall.
W tej niezwykłej ksiażce autor wprowadza nas w świat Asgardu tłumacząc poszczególne zagrania bogów z perspektywy współczesnego
człowieka. Kolejnym plusem tej pozycji są dygresje znajdujące się w mitach odwołujące się do ich wpływu na kulturę.
Polecam i daję 7 gwiazdek ;)
PS; pytanie do użytkowników LC, do któtego Asa zapalaliście największą sympatią? W moim przypadku jest...
Ostatni jednorożec to książka wyróżniająca się swoim klimatem na tle sobie podobnych. Głównym motywem przewodnim jest przemijanie. Obok ludzi śmiertelnych cieszących się z codziennych błahostek, mamy chociażby czarodzieja Szmendryka, który tęskni za swoją śmiertelnością oraz mityczną jednoroginię. Owa główna bohaterka jako jednorożec nie może odczuwać miłości, tęsknoty czy współczucia i jest to bardzo ciekawy zabieg.
Koniec książki jest bardzo enigmatyczny. Bohaterowie ostatecznie wolą wybrać śmiertelne życie u boku swojej ulubionej osoby, ale podjęta przez nich misja im to uniemożliwia.
Tak jak pisałam ostatni jednorożec jest książką absolutnie wyjątkową. W odległym baśniowym i magicznym świcie widzimy przerażająco ludzie postawy, zachowania i wybory. Myślę, że warto ją przeczytać. Daję 7 gwiazdek i polecam!
"Mówiłem kwadrans, poniedziałek jak o czymś co można wziąć do ręki albo znaleźć na mapie; no i dawałem się gnać od minuty do minuty, od dnia do dnia, od roku do roku i czułem się jakbym naprawdę wędrował z miejsca w miejsce.
Nie inaczej niż inni ludzie żyłem w domu, który zamiast cegieł miał sekundy i minuty, niedziele i dni Nowego Roku, i nie ruszałem się zeń aż do śmierci, bo tylko ona znała wyjście. A teraz już wiem, że mogłem przechodzić przez ściany"
"A ja właśnie mam czas. Nie jest tak głupio go mieć. Pośpiech, szarpanina, rozpacz, jedno przegapić, drugie zawieruszyć, trzecie się nie zmieści bo mu za ciasno...samo życie. Tak już to jest, że z czymś trzeba się zawsze spóźnić. Zanadto się przejmujecie"
Ostatni jednorożec to książka wyróżniająca się swoim klimatem na tle sobie podobnych. Głównym motywem przewodnim jest przemijanie. Obok ludzi śmiertelnych cieszących się z codziennych błahostek, mamy chociażby czarodzieja Szmendryka, który tęskni za swoją śmiertelnością oraz mityczną jednoroginię. Owa główna bohaterka jako jednorożec nie może odczuwać miłości, tęsknoty czy...
więcej Pokaż mimo to