Ostatni jednorożec. Wydanie rozszerzone

Książkę jak i film znam od dziecka, więc dam jej tyle samo gwiazdek, ile dałam staremu wydaniu. Dodam jedynie, że wcześniej nigdy nie czytałam sequelu "Dwa serca", i tak powinno zostać, bo przeczytałam dzisiaj i bardzo mi się nie spodobał. Niby wiem, o co chodziło autorowi, ale ostatecznie wyszło bez sensu. Gdyby chodziło tylko o sequel, dałabym mu ze 2 gwiazdki.

Książkę jak i film znam od dziecka, więc dam jej tyle samo gwiazdek, ile dałam staremu wydaniu. Dodam jedynie, że wcześniej nigdy nie czytałam sequelu "Dwa serca", i tak powinno zostać, bo przeczytałam dzisiaj i bardzo mi się nie spodobał. Niby wiem, o co chodziło autorowi, ale ostatecznie wyszło bez sensu. Gdyby chodziło tylko o sequel, dałabym mu ze 2 gwiazdki.

Pokaż mimo to

Ocena świeżo po lekturze. Chciałem dać ocenę 7, ale siódemka oznacza książkę bardzo dobrą. Cóż, to nieco za dużo, więc daję 6. Nie wiem, może oczekiwałem po niej czegoś więcej? Może powinienem przeczytać ją, gdy byłem nastolatkiem? Niespecjalnie mnie zachwyciła, ale przeczytałem bez przykrości. Na plus garść ciekawych oryginalnych opisów; ładnie zbudowanych zdań.

Ocena świeżo po lekturze. Chciałem dać ocenę 7, ale siódemka oznacza książkę bardzo dobrą. Cóż, to nieco za dużo, więc daję 6. Nie wiem, może oczekiwałem po niej czegoś więcej? Może powinienem przeczytać ją, gdy byłem nastolatkiem? Niespecjalnie mnie zachwyciła, ale przeczytałem bez przykrości. Na plus garść ciekawych oryginalnych opisów; ładnie zbudowanych zdań.

Pokaż mimo to

Oglądałam animację wiele razy za dzieciaka. Kiedy dowiedziałam się, że jest książka wiedziałam, że muszą ją przeczytać. Cieszę się, że to zrobiłem, bo książka jest BAJKOWO FANTASTYCZNA!
Autor użył idealnego języka do przedstawienia tej historii, czułam się dzięki temu jakbym była w tych miejscach razem z bohaterami.
Mnie historia użekła, jest cudowna, czarująca i odkładanie taka jaką się spodziewałam. Polecam z całego serca!

Oglądałam animację wiele razy za dzieciaka. Kiedy dowiedziałam się, że jest książka wiedziałam, że muszą ją przeczytać. Cieszę się, że to zrobiłem, bo książka jest BAJKOWO FANTASTYCZNA!
Autor użył idealnego języka do przedstawienia tej historii, czułam się dzięki temu jakbym była w tych miejscach razem z bohaterami.
Mnie historia użekła, jest cudowna, czarująca i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatni jednorożec to klasyka powieści fantasy, którą zapewne powinnam poznać jako młodszy czytelnik. Jakimś cudem ani książki ani ekranizacji (w formie animacji) wcześniej nie znałam, toteż wznowienie wydawnictwa Nowa baśń pojawiło się w samą porę. Ostatni jednorożec to wspaniała pozycja na przejście ze świata baśni do świata trochę bardziej dorosłego gatunku fantasy. Będziemy mieć do czynienia z królami, magicznymi stworzeniami i klątwami, ale jednocześnie zobaczymy jak zmienia się świat, w którym ludzie przestają dostrzegać magię wokół siebie, skupieni na pędzeniu do przodu, nie zwracający uwagi nawet wtedy, gdy jednorożec pojawi im się przed oczami. Bohaterowie są zbudowani na silnych fundamentach, to nie są bajkowi książęta bez skazy - w tym przypadku każdy ma swoje wady, które stara się naprawić. Wciąż nad całością można wyczuć aurę baśniowości z wszystkimi schematycznymi elementami: wyprawami na przerażające potwory i misjami ratunkowymi, z ciekawymi magicznymi stworzeniami i okrutnymi wiedźmami, rzucającymi klątwy na zamki, wreszcie z czarnym charakterem do pokonania i grupą bohaterów, którzy mu się przeciwstawiają.

Beagle tak kreuje postaci i wydarzenia, że dorosły człowiek nie chce przerywać czytania, chce wiedzieć co się stało z zagubionymi jednorożcami, chce odnaleźć ten element magii, który niegdyś był obecny w jego życiu, chce dowiedzieć się kto, dlaczego i gdzie go schował. Po drodze jednak dowiadujemy się, że magia wcale nie uciekła, tylko my przestaliśmy jej szukać. Podsumowując, to naprawdę świetna pozycja dla młodego entuzjasty fantastyki.

Ostatni jednorożec to klasyka powieści fantasy, którą zapewne powinnam poznać jako młodszy czytelnik. Jakimś cudem ani książki ani ekranizacji (w formie animacji) wcześniej nie znałam, toteż wznowienie wydawnictwa Nowa baśń pojawiło się w samą porę. Ostatni jednorożec to wspaniała pozycja na przejście ze świata baśni do świata trochę bardziej dorosłego gatunku fantasy....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy zobaczyłam okładkę książki "Ostatni jednorożec" Petera S. Beagle'a, to po prostu przepadłam. Ta urokliwa oprawa sprawiła, że musiałam sięgnąć po tę lekturę. A gdy zajrzałam do środka... ilustracje zawarte w książce to coś pięknego! A że uwielbiam ilustracje w książkach, to wiadomo, co się stało. Zaczęłam czytać. Historia opowiada o Jednorogini - samotnie mieszkającej w liliowym lesie. Pewnego dnia zaczyna się ona zastanawiać, czy gdzieś na świecie nie żyją inni przedstawiciele jej gatunku. Aby to sprawdzić, wyrusza w daleką podróż w poszukiwaniu innych podobnych sobie stworzeń. Podczas swojej pełnej przygód i niebezpieczeństw podróży poznaje czarodzieja Szmendryka oraz niezwykle odważną Molly. Od tej pory wspólnie przemierzają drogę do zamku króla Nędzora, do którego to prowadzą ślady jednorożca. Czy Jednorogini odnajdzie podobne sobie istoty, czy może faktycznie jest ostatnią z rodu jednorożców? O tym przekonacie się czytając książkę. A zdecydowanie warto po nią sięgnąć, ponieważ jest przepiękną, pełną magii i ciepła baśnią. Opowiada o sile przyjaźni, miłości, traktuje też o chęci przetrwania oraz o poświęceniu. I choć mogłoby się wydawać, że jest to książka dla młodszego czytelnika, to z czystym sumieniem mogę polecić ją również i starszym. Jest idealna dla każdego, bo każdy będzie w stanie znaleźć w niej coś dla siebie. Mi "Ostatniego jednorożca" czytało się przyjemnie i niezwykle szybko. Żałowałam, że aż tak szybko, ponieważ z chęcią na dłużej pozostałabym w świecie Jednorogini oraz jej przyjaciół. Na koniec jeszcze nadmienię, że książka dodatkowo zawiera sequel "Dwa serca", w którym poznajemy dalsze losy głównych bohaterów opowiadania. Polecam Wam gorąco tę pozycję!

Kiedy zobaczyłam okładkę książki "Ostatni jednorożec" Petera S. Beagle'a, to po prostu przepadłam. Ta urokliwa oprawa sprawiła, że musiałam sięgnąć po tę lekturę. A gdy zajrzałam do środka... ilustracje zawarte w książce to coś pięknego! A że uwielbiam ilustracje w książkach, to wiadomo, co się stało. Zaczęłam czytać. Historia opowiada o Jednorogini - samotnie mieszkającej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jednorożce to jedne z najbardziej mistycznych, magicznych i niewinnych stworzeń w historii mitów i baśni. Ale dlaczego rozpisuję się dziś o jednorożcach? W odpowiedzi na to pytanie zapraszam Was na recenzję baśni "Ostatni jednorożec" autorstwa Petera S. Beagle.

Jednorogini od lat żyje w liliowym lesie, wiodąc samotny żywot. Pewnego dnia rozmyślając czy aby nie jest ona ostatnią przedstawicielką swojego gatunku wyrusza w podróż w poszukiwaniu podobnych sobie. Podczas podróży poznaje nieudolnego magika Szmendryka i nieustraszoną Molly. Cała trójka zmierza do starego zamku bo to właśnie tam prowadzą wszystkie tropy. Czy Jednorogini pozna prawdę o swoim gatunku, czy odnajdzie innych czy może naprawdę jest ostatnim żyjącym jednorożcem ?
__
Książkę czyta się szybko i przyjemnie. Autor w niezwykle magiczny sposób przedstawia nam historię Jednorogini. Czytając "Ostatniego jednorożca" niezwykle łatwo wchodzimy w świat przedstawiony przez Beagle'a i razem z bohaterami uśmiechamy się, płaczemy i przeżywamy przygody.
"Ostatni jednorożec" to przepiękna i magiczna baśń o przyjaźni, o walce o przetrwaniu, o przemijaniu, miłości i poświęceniu.
Jeśli lubicie baśni, magiczne historie i oczywiście jednorożce to na pewno idealna pozycja dla Was nie zależnie od Waszego wieku. Czy macie 12, 25 czy 40 lat na pewno znajdziecie w niej coś dla siebie.

.P.S. To przepiękne wydanie od @wydawnictwonowabasn posiada przepiękne ilustracje oraz sequel historii o tytule "Dwa serca"

Jednorożce to jedne z najbardziej mistycznych, magicznych i niewinnych stworzeń w historii mitów i baśni. Ale dlaczego rozpisuję się dziś o jednorożcach? W odpowiedzi na to pytanie zapraszam Was na recenzję baśni "Ostatni jednorożec" autorstwa Petera S. Beagle.

Jednorogini od lat żyje w liliowym lesie, wiodąc samotny żywot. Pewnego dnia rozmyślając czy aby nie jest ona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Językowo super, groteska miesza się z high fantasy, ale... nie czaję fabuły. Mam wrażenie takiego meandrowania, nie wiem do czego dążą pewne sceny. Że jest zbyt udziwnione jak na zwykłe fantasy, a zbyt normalne jak na new weird.

Językowo super, groteska miesza się z high fantasy, ale... nie czaję fabuły. Mam wrażenie takiego meandrowania, nie wiem do czego dążą pewne sceny. Że jest zbyt udziwnione jak na zwykłe fantasy, a zbyt normalne jak na new weird.

Pokaż mimo to

Pamiętam jak oglądałam bajkę, była to śliczna opowieść o jednorożcu, który szukał swoich pobratymców. Była trochę mroczna, ale piękna, czy książka wypada tak samo?
Tak, to piękna opowieść, ale trochę inna od filmu. Historia jest ta sama, ale charaktery poszczególnych postaci są inne, np. Jednorogini, w filmie była trochę milszą i cieplejszą postacią, ale to właśnie wersja książkowa nadaje jej ten mityczny charakter, który możemy przypisać jednorożcom, książe Lir w książce jest zakochanym głuptasem, zaś w wersjianimowanej typowym walecznym księciem, a Szmendryka pamiętałam jako miłego ciamajdę, za to w książce dostał drugie dno i chętnie przeczytałabym jeszcze o jego przygodach. Bo tak naprawdę to bardziej książka o towarzyszach jednorożca niż o samym jednorożcu. To przeżycia Szmendyrka, Molly i księcia Lira są tu najważniejsze, a misja Jednorogini jest ich wałem napędowym. Jednak uważam, że głównym motywem tej historii jest nauka o tym jak zachłanność może zniszczyć nie tylko człowieka, ale także jego otoczenie, a król Nędzor czy Mateczka Fortuna są idealnym tego odzwierciedleniem.
To wspaniała przygoda, z piękną okładką oraz ciekawymi ilustracjami, naprawdę polecam dla dużych i małych, dla tych lubiących bajki i mądre opowieści. Chociaż zawsze odczuwam smutek przy zakończeniu tej historii.
Film też warto zobaczyć, chociaż mocno się zestarzał 😉.
~Idris

Pamiętam jak oglądałam bajkę, była to śliczna opowieść o jednorożcu, który szukał swoich pobratymców. Była trochę mroczna, ale piękna, czy książka wypada tak samo?
Tak, to piękna opowieść, ale trochę inna od filmu. Historia jest ta sama, ale charaktery poszczególnych postaci są inne, np. Jednorogini, w filmie była trochę milszą i cieplejszą postacią, ale to właśnie wersja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"A ona? Jest historią, która nigdy się nie kończy – ani szczęśliwie, ani smutno. Nie może należeć do kogoś, kto sam jest na tyle śmiertelny, że jej pragnie."
Nawet nie pamiętam gdzie zobaczyłam tę książkę, może był to jakiś instagram, blog czy na stronie wydawnictwa. Nie jest jednak ważne gdzie, ale ważne jakie uczucia wzbudza we mnie ta powieść – głównie nostalgię, bo zanim w ogóle odkryłam istnienie książki byłam zakochana w filmie, który potrafiłam jako dziecko oglądać w kółko.


Główną bohaterką jest Jednorogini, ostatnia ze swojego rodzaju na świecie. Jednak jak przystało na tak inteligentne i ponadczasowe stworzenie wyrusza na poszukiwanie sobie podobnych. Jej wędrówka jednak nie idzie tak gładko jak można by było się spodziewać, ale gdyby nie te skazy, Szmendryk nie pojawiłby się w jej i tak nieco monotonnym życiu no i oczywiście znalezienie pobratymców trwałoby zdecydowanie dłużej. Muszę przyznać, że po tylu latach mieszają mi się obie opinie o jej postaci – dziecięce zafascynowanie i dorosłe dostrzeganie lekkiej samolubności Jednorogini. Ciężko jest mi jednoznacznie stwierdzić jaki miała charakter zupełnie jakby miała wszystkiego po trochu – nie tylko tych dobrych cech, ale również złych. Czuję do niej ogromny sentyment, choć to nie ona jest moją ulubioną postacią.

"Wszystko, co śmiertelne, jest piękne. Piękniejsze od jednorożca, który żyje wiecznie i jest najpiękniejszą istotą na świecie."
Kto zatem? Ano Szmendryk melepeta, który nie jest raczej mistrzem w swoim fachu, ba! Śmietany w masło nie potrafił zmienić, ale ma swój urok i jego głupkowaty humor po prostu do mnie trafia. Muszę przyznać, że uparcie wyobrażam go sobie jako takiego trochę nadwornego błazna, którym oczywiście nie był – przypuszczam, że to naleciałości z dzieciństwa. No i nie myślcie, że zapomniałam o Molly Grue, która należy w sumie do głównej trójcy. Trzeba przyznać, ze to postać odrobinkę gburowata, ale ma też (według mnie) trochę głębszą historię, która zupełnie jak w przypadku Szmendryka schodzi na dalszy plan i jest ledwie wspomniana, ale wiadomo, że większą uwagę i tak poświęcimy Jednorogini. Mimo wszystko autor stworzył bardzo ciekawe i wartościowe postacie, nie tylko te główne, ale również drugoplanowe jak chociażby książę Lir.
"Miłość jest chyba silniejsza niż wszelkie nałogi czy okoliczności. Chyba można bardzo długo dla kogoś się oszczędzać, a gdy ta osoba wreszcie się zjawi, pamiętać, że to właśnie na nią się czekało."
Autor ma naprawdę interesujące pióro – spokojne, ale na szczęście nie nazbyt powolne. Akcja jest miarowa, wielu zwrotów akcji tu nie uświadczymy, aczkolwiek to zapewne był zabieg celowy, w końcu jest to powieść pokroju baśni i właśnie w tym klimacie została ukazana. Trzeba przyznać, że faktycznie owa książka przemyca uniwersalne prawdy o świecie i trzeba się nią delektować.

Co do okładki – bez dwóch zdań ma w sobie nie tylko urok, ale również bajkowe cechy, utrzymana w dosyć pastelowych odcieniach, co według mnie podbija bajkowe wrażenie. Co więcej w środku zostały również umieszczone ilustracje – piękne, czarno-białe, szczegółowe i w sporej ilości, co z całą pewnością urozmaica czytanie.

"(...) nawet najwięksi czarodzieje są bezsilni wobec dwojga ludzi, którzy trzymają się razem..."
Podczas pisania recenzji mam jeszcze mieszane uczucia, była dobra, ciekawa, no i tu pojawia się ALE. Mimo, że podobała mi się ta książka, fabuła nie trąciła banalnością, a bohaterowie byli barwni to coś jednak było nie tak. O co zatem mi chodzi, miałam większość rzeczy, które powinny były mnie zadowolić, ale to nie było TO. No cóż, mimo wartości sentymentalnej to nie było nic takiego, ot zwykła, nawet dobra książka, nieco bardziej skierowana dla młodszych.


Reasumując, jest to lekka i niezbyt wymagająca – spokojna i dosyć powolna, powieść. Historię Jednorogini odbieram jako coś oryginalnego, nie przeczę, no a bohaterowie nie są płytcy. Niemniej jednak czuję, że to była po prostu przeciętna, absolutnie nie pod względami jakości, bo tą kwestię oceniam jako dobrą. Jednak, gdyby nie wartość sentymentalna to raczej na niezbyt długo zapadła by mi w pamięci. Doceniam jednak, że w owym wydaniu został zawarty sequel Dwa Serca, co było ciekawym uzupełnieniem historii, może nie niezbędnym, ale interesującym. Autor ma lekkie pióro, czyta się to szubko i przyjemnie, jednakże czuję się zobligowana do uprzedzenia, że nie jest to powieść, którą będzie się długo pamiętało, jako odskocznia od czegoś bardziej wymagającego jak najbardziej wskazana. Polecam, chociażby ze względu na dosyć oryginalną fabułę i klimatyczny bajkowy styl.

Pozdrawiam, Sara ❤

"A ona? Jest historią, która nigdy się nie kończy – ani szczęśliwie, ani smutno. Nie może należeć do kogoś, kto sam jest na tyle śmiertelny, że jej pragnie."
Nawet nie pamiętam gdzie zobaczyłam tę książkę, może był to jakiś instagram, blog czy na stronie wydawnictwa. Nie jest jednak ważne gdzie, ale ważne jakie uczucia wzbudza we mnie ta powieść – głównie nostalgię, bo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatni jednorożec to książka, która stanowczo zauroczyła mnie swoją okładką, ale sami przyznajcie, że te kolory są bardzo urokliwe i kojarzące się właśnie z jednorożcami... A co gdybym wam powiedziała, że główna bohaterka, Jednorogini od lat nie widziała podobnych do siebie istot? Mieszkając w przytulnym lesie zaczyna rozmyślać o tym, czy aby na pewno nie jest ostatnim z niegdyś potężnych jednorożców? Aby poznać prawdę opuszcza dom i wyrusza w podróż pełną niebezpieczeństw i pułapek. Jednak na szczęście spotyka dwójkę ludzi pragnących jej pomóc. Czarodziej Szmendryk i Molly, towarzyszą Jednorogini w trudnej wędrówce prosto do zaniedbanego zamku króla Nędzora, gdyż to właśnie tam prowadzi ich trop jednorożców.... Jednak czy aby na pewno uda im się wyjść cało z walki, której jeszcze nikt nie wygrał z czerwonym bykiem? Czy odnajdą inne jednorożce? A może na prawdę towarzyszy im ten ostatni?

___


Powiem wam, że te książkę śmiało mogę polecić wszystkim, a przede wszystkim płci pięknej, gdyż chyba jednorożce mają więcej fanek niż fanów. Jest to piękna historia opowiadająca o oddaniu, walce o przetrwaniu, przyjaźni, a przede wszystkim miłości i poświęceniu. Czytając tę książkę można nauczyć się tego, że nawet dobre i szczęśliwe zakończenie może sprawić, że ktoś będzie cierpiał. Historia opowiedziana w tej książce jest tak piękna jak sama Jednorogini i jestem pewna, że jej blask pozostanie ze mną na dłużej... Nie przedłużając jednak moich rozprawek dodam, że książkę czyta się przyjemnie i bardzo szybko, a ilustracje zawarte w rozdziałach są obłędne! Co do samego zakończenia to autor w taki sposób zrobił nam psikusa, że ja kilka razy myślałam, że udało mi się przewidzieć, ale byłam w błędzie. Ta książka jest nieprawdopodobnie dobra, dlatego polecam wam się z nią zapoznać! Myślę, że będzie również idealnym prezentem dla młodszych czytelników.


___

Książka zawiera dodatkowy sequel Dwa serca opowiadający o dalszych losach głównych bohaterów...

Ostatni jednorożec to książka, która stanowczo zauroczyła mnie swoją okładką, ale sami przyznajcie, że te kolory są bardzo urokliwe i kojarzące się właśnie z jednorożcami... A co gdybym wam powiedziała, że główna bohaterka, Jednorogini od lat nie widziała podobnych do siebie istot? Mieszkając w przytulnym lesie zaczyna rozmyślać o tym, czy aby na pewno nie jest ostatnim z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to