Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Żadnych żałobników. Żadnych pogrzebów.

Plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.

Plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi.

Geńka, dość tych ekstrawagancji! Co to za umieranie! Tego nigdy nie było w naszej rodzinie!

Geńka, dość tych ekstrawagancji! Co to za umieranie! Tego nigdy nie było w naszej rodzinie!

Patrzysz z odlegości, z której nikt cię nie dotknie.

Patrzysz z odlegości, z której nikt cię nie dotknie.

Jesteśmy natomiast gatunkiem skorym do szufladkowania. Chcemy, żeby wszystko w życiu upakować w pudełka, które da się opisać. Ale to, że potrafimy je opisać, nie oznacza jeszcze, że naprawdę wiemy, co się w każdym znajduje. To trochę jak z religią. Daje nam komfort przekonania, że zdefiniowaliśmy coś, co z natury jest niedefiniowalne. Jeśli chodzi o to, czy trafiliśmy w sedno - cóż, to tylko kwestia wiary.

Jesteśmy natomiast gatunkiem skorym do szufladkowania. Chcemy, żeby wszystko w życiu upakować w pudełka, które da się opisać. Ale to, że potrafimy je opisać, nie oznacza jeszcze, że naprawdę wiemy, co się w każdym znajduje. To trochę jak z religią. Daje nam komfort przekonania, że zdefiniowaliśmy coś, co z natury jest niedefiniowalne. Jeśli chodzi o to, czy trafiliśmy w sedno -...

Bardzo szybko przywykłem do samotności i po raz kolejny uświadomiłem sobie, że takie życie, w którym praktycznie do nikogo się nie odzywam, wymaga ode mnie najmniej wysiłku. Mój lęk przed życiem zniknął. Przyjemnie spędzać martwe dni.

Bardzo szybko przywykłem do samotności i po raz kolejny uświadomiłem sobie, że takie życie, w którym praktycznie do nikogo się nie odzywam, wymaga ode mnie najmniej wysiłku. Mój lęk przed życiem zniknął. Przyjemnie spędzać martwe dni.

Kiedyś postawiono mu diagnozę: wrażliwy.

Kiedyś postawiono mu diagnozę: wrażliwy.

Ja za to teraz dopiero zrozumiałem, że walczę przez dumę.

Ja za to teraz dopiero zrozumiałem, że walczę przez dumę.