Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest piękne... a śmierć taka zwykła.
Są takie dni, kiedy nie ma co czytać. Człowiek zastanawia się wtedy co wybrać i przegląda, przegląda te niezliczone okładki - jak na złość wbrew temu co mówi przysłowie. W końcu nastaje ta chwila przebłysku! "Tak, wiem! Tę książkę zawsze chciałem przeczytać, a później obejrzę sobie film, żeby nawymyślać twórcom i aktorom".
Lektura zabrała mi sporo czasu, ale jak wspaniale ten czas wypełniła. I chociaż balonik oczekiwań napompowany był do cna, to z lekkim zawodem muszę przyznać, że nie pękł. Po czasie stwierdzam, że ani to dobrze, ani źle. Powietrze uchodziło z niego powoli, by wezbrać po chwili...
Wyróżnikiem książki są na pewno wspaniale narysowane postacie. Muszę przyznać, że etatowym czytelnikiem dopiero się staje i wielkim problemem często są dla mnie pierwsze strony w których przewijają się niezliczone postacie. Bohaterowie których przedstawia nam Puzo są barwni, wyrachowani - wręcz obliczeni.
Nie lejąc już słów książkę polecam gorąco. :)

Życie jest piękne... a śmierć taka zwykła.
Są takie dni, kiedy nie ma co czytać. Człowiek zastanawia się wtedy co wybrać i przegląda, przegląda te niezliczone okładki - jak na złość wbrew temu co mówi przysłowie. W końcu nastaje ta chwila przebłysku! "Tak, wiem! Tę książkę zawsze chciałem przeczytać, a później obejrzę sobie film, żeby nawymyślać twórcom i aktorom".
Lektura...

Pierwsze, co odtrąciło mnie niemal zupełnie od tej książki, to dzieje jezusowe, od których wszystko się zaczyna. Muszę jednak przyznać, że do książki wróciłem i nie żałuję. Jest to dobra powieść, ciekawa i barwna. Pomimo niewspolczesnego już języka miło się przy niej spędza czas, a dzieje wspomnianego wcześniej bohatera okazują się być jedynie pieprzem całej potrawy. Postacie, które poznajemy są charakterne, chociaż wszyscy zdają się być w jednaki sposób dystyngowani i przykuci do honorowych przekonań. Czy to dobrze? Troszkę mdło, ale pieprzyk z perypetiami Jezuska wszystko wynagradza.

Pierwsze, co odtrąciło mnie niemal zupełnie od tej książki, to dzieje jezusowe, od których wszystko się zaczyna. Muszę jednak przyznać, że do książki wróciłem i nie żałuję. Jest to dobra powieść, ciekawa i barwna. Pomimo niewspolczesnego już języka miło się przy niej spędza czas, a dzieje wspomnianego wcześniej bohatera okazują się być jedynie pieprzem całej potrawy....

Nigdy więcej takich książek. Dla mnie temat Wołynia był nowy, a długo też nie chciałem się w to mieszać. Książka którą wybrałem na start jednocześnie zamknęła temat. Nie ujmuje to lekturze, a wręcz przeciwnie. Książka jest najzupełniej kompletna, wciągająca i śmiała. Tragedią jest to, że w naszym świecie, w którym przyszło nam żyć opisana tam nienawiść nie wygasa, a wciąż tętni, w umysłach nieświadomych tego ludzi. Skoro kocha się sercem, to czym się nienawidzi?

Są ludzie i są ludzie. Taki był świat i nic się w tej kwestii nie zmieniło.

Nigdy więcej takich książek. Dla mnie temat Wołynia był nowy, a długo też nie chciałem się w to mieszać. Książka którą wybrałem na start jednocześnie zamknęła temat. Nie ujmuje to lekturze, a wręcz przeciwnie. Książka jest najzupełniej kompletna, wciągająca i śmiała. Tragedią jest to, że w naszym świecie, w którym przyszło nam żyć opisana tam nienawiść nie wygasa, a wciąż...