Jesteśmy społecznością, która kocha książki

pierwszy Hrabal za płoty. język, styl - woo! żywa opowieść, magiczna; trochę praskiej uliczki. gwarno, zabawnie/ludycznie, śmiech przez łzy, szybkie wstawanie z kolan, a obok jakoś ciągle ciągnie się życie.

gorsetu - brak. cytatów - brak. jakby nie z mojej półki.

pierwszy Hrabal za płoty. język, styl - woo! żywa opowieść, magiczna; trochę praskiej uliczki. gwarno, zabawnie/ludycznie, śmiech przez łzy, szybkie wstawanie z kolan, a obok jakoś ciągle ciągnie się życie.

gorsetu - brak. cytatów - brak. jakby nie z mojej półki.

kobiety Ibsena są. eh! Hedda Gabler, teraz Nora. głupio mówić, ale cóż, uwielbiam je.

*

"Pani Linde: Trzeba żyć, panie doktorze.

Rank: Tak, to powszechny pogląd.

Nora: Pan także, doktorze, chciałby jeszcze żyć.

Rank: Oczywiście. Mimo złego samopoczucia chciałbym się jeszcze dręczyć możliwie najdłużej. Wszyscy moi pacjenci pragną tego samego. Podobnie z resztą rzecz się ma z kalekami moralnymi. (...)"

kobiety Ibsena są. eh! Hedda Gabler, teraz Nora. głupio mówić, ale cóż, uwielbiam je.

*

"Pani Linde: Trzeba żyć, panie doktorze.

Rank: Tak, to powszechny pogląd.

Nora: Pan także, doktorze, chciałby jeszcze żyć.

Rank: Oczywiście. Mimo złego samopoczucia chciałbym się jeszcze dręczyć możliwie najdłużej. Wszyscy moi pacjenci pragną tego samego. Podobnie z resztą rzecz...

przeczytane dla Romana. film - obłędny; do dziś pamiętam rolę Emmanuelle Seigner. a książka? straciła na aktualności, choć w swoim czasie musiała być, najmniej, 'mocna'.

*

- Czy miłościwa pani kocha malarza?
Spojrzała na mnie jakby zdziwiona, jednak bez gniewu, a nawet uśmiechnęła się.
- Sympatyzuję z nim. (...)

przeczytane dla Romana. film - obłędny; do dziś pamiętam rolę Emmanuelle Seigner. a książka? straciła na aktualności, choć w swoim czasie musiała być, najmniej, 'mocna'.

*

- Czy miłościwa pani kocha malarza?
Spojrzała na mnie jakby zdziwiona, jednak bez gniewu, a nawet uśmiechnęła się.
- Sympatyzuję z nim. (...)