Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Katolickie książki dla dzieci katechizacyjne często tak mocno są podporządkowane treściowo funkcji, że niewiele zostaje miejsca dla literackości. Tutaj są próby - historia rozciągnięta na 24 rozdzialiki i wyraźne postaci matki i ojca. Tyle, że ten ojciec w ogóle mi się nie podoba. Wycofujący się z prac plastycznych, niechętnie obecny w domu i jego obowiązkach, pouczany przez żonę przy dzieciach... To są niby małe przytyki między słowami, hihi, haha, ożywiające nieco narrację, ale jako ojciec nie jestem się w stanie na takie upupianie zgodzić.

Obok fajnych treści socjalizacyjnych (różne tradycje jak pierniczki, sprzątanie, choinka) i religijnych (roraty, spowiedź, sens przyjścia na świat Jezusa) przekazywana jest negatywna wizja ojca (trochę tato świnki Peppy) i jego obecności w rodzinie, relacji z matką dzieci i pewien dystans wobec świata religijnego (czy Kamil jest z przekonania wierzący?). Trudno mi się to czyta dzieciom, a jednocześnie nie wszystkie tego typu wątki mogę pominąć przy zachowaniu sensu.

Przeczytam do końca filtrując tę postać, ale nie będę wracał. A mamy i ojców przestrzegam. Autorytet rodziców buduje się wzajemnie.

Katolickie książki dla dzieci katechizacyjne często tak mocno są podporządkowane treściowo funkcji, że niewiele zostaje miejsca dla literackości. Tutaj są próby - historia rozciągnięta na 24 rozdzialiki i wyraźne postaci matki i ojca. Tyle, że ten ojciec w ogóle mi się nie podoba. Wycofujący się z prac plastycznych, niechętnie obecny w domu i jego obowiązkach, pouczany...

Napakowana informacjami książka o karmieniu piersią. Napisana trochę w amerykańskim stylu dziennikarstwa śledczego: ,,A więc za wszystkim stoi jednak rząd USA!!!". Ale pełna anegdot o polityce karmienia piersią w różnych krajach, różnych kulturach karmienia piersią i o tym jak w historii zmieniała się ta praktyka. Żeby łatwiej się czytało ,,sfabularyzowana" w formę reportażu: dziennikarka opowiada o kolejnych spotkaniach, które doprowadziły ją do kolejnych informacji i odkryć (jaka była wtedy pogoda, co powiedział na to jej mąż...), dzięki temu lekko się czyta. Konserwatywnego czytelnika może zniechęcić otwierająca książkę anegdota o poczuciu łączności jakie autorka poczuła z karmiącą szympansicą w zoo... (zupełnie nie moje klimaty). Ale dalej jest lepiej. Polecam wszystkim ojcom. Karmienie sztucznym mlekiem się nie umywa.

Napakowana informacjami książka o karmieniu piersią. Napisana trochę w amerykańskim stylu dziennikarstwa śledczego: ,,A więc za wszystkim stoi jednak rząd USA!!!". Ale pełna anegdot o polityce karmienia piersią w różnych krajach, różnych kulturach karmienia piersią i o tym jak w historii zmieniała się ta praktyka. Żeby łatwiej się czytało ,,sfabularyzowana" w formę...