Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na książkę napisaną przez kobietę i jak na żeńską główną bohaterkę mi jako mężczyźnie czytało się tę książkę całkiem dobrze, a nawet lepiej.

Jak na książkę napisaną przez kobietę i jak na żeńską główną bohaterkę mi jako mężczyźnie czytało się tę książkę całkiem dobrze, a nawet lepiej.

Nie musi ktoś być fanem Led Zeppelin czy gitary, żeby ta książka go wciągnęła. Wystarczy fascynować się tworzeniem ambitnej muzyki i magicznym procesem jej rejestracji, a także publicznym jej wykonywaniem. Jak każdy wywiad, książkę czyta się lekko, zawiera interludia w postaci omówienia kontekstu danego wywiadu czy wypowiedzi innych muzyków. Są też czarno-białe fotografie.

Nie musi ktoś być fanem Led Zeppelin czy gitary, żeby ta książka go wciągnęła. Wystarczy fascynować się tworzeniem ambitnej muzyki i magicznym procesem jej rejestracji, a także publicznym jej wykonywaniem. Jak każdy wywiad, książkę czyta się lekko, zawiera interludia w postaci omówienia kontekstu danego wywiadu czy wypowiedzi innych muzyków. Są też czarno-białe fotografie.

Dick ma swój taki oschły sposób prowadzenia fabuły, może to dlatego, że jest Amerykaninem?

Dick ma swój taki oschły sposób prowadzenia fabuły, może to dlatego, że jest Amerykaninem?