Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę poleciła mi "Aga ma smaka", która na zdrowym trybie życie świetnie się zna. Od razu nabyłam (u samego Autora, na jego stronie) i odliczałam dni do otrzymania przesyłki. Książka nie zawiodła mnie! W przypadku takiej literatury często jest ryzyko "popłynięcia" przez piszącego z jego wiedzą i terminologią. Sebastian Król dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu jako fizjoterapeuta wie jak dotrzeć do Czytelnika, żeby przekazać mu ważną wiedzę, ale nie zanudzić. Do treści "zaprosił" trzech bohaterów, którzy pełnią rolę przedstawicieli czytelników zadając różne pytania, rozmawiając z Autorem tak, jak rozmawiałby każdy z nas. Myślę, że kiedy "Siedzenie, albo zdrowie" pojawi się na półce, nie będą potrzebne inne poradniki, ponieważ informacje zawarte w tej książce są wystarczające i szczerze motywujące, żeby o siebie zadbać.

Książkę poleciła mi "Aga ma smaka", która na zdrowym trybie życie świetnie się zna. Od razu nabyłam (u samego Autora, na jego stronie) i odliczałam dni do otrzymania przesyłki. Książka nie zawiodła mnie! W przypadku takiej literatury często jest ryzyko "popłynięcia" przez piszącego z jego wiedzą i terminologią. Sebastian Król dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu jako...

Wojciech Wolański kolejny raz zaskakuje, jeśli chodzi o jego twórczość. Informatyk, który wraz z żoną, Grażyną, osiadł na warmińskiej wsi, po opowiedzianej w ich pierwszej, wspólnej historii "Dom pod bocianem" na szczęście dla czytelników nie powiedział ostatniego słowa. Tym razem cofnął się do XIX wieku i opowiada na łamach najnowszej powieści historię ówczesnych mieszkańców Prus Wschodnich . Wprowadził bardzo ciekawy sposób narracji, zgrabnie prowadzi rozmowę z czytelnikiem, by za chwilę oddać "głos" bohaterom. Nie rozwodzi się w opisach, ale naprowadza czytającego, pozwalając jemu nieco rozwinąć fantazję. Nie męczy nadmiarem szczegółów historycznych (choć ja osobiście historię uwielbiam), ale opowiada na tyle ciekawie, że nie ma potrzeby przeskakiwania wzrokiem po kolejnych zdaniach. Widać również świetne przygotowanie, jeśli chodzi o niemieckie odpowiedniki nazw miejscowości, ulic...
Powieść czytało mi się lekko, z dużym zainteresowaniem, a jedyny minus to niedosyt, stąd nadzieja, że Autor dalej pociągnie historię Elizy i Friedricha. Przynajmniej obiecuje nam to w ostatnich zdaniach powieści :)

Wojciech Wolański kolejny raz zaskakuje, jeśli chodzi o jego twórczość. Informatyk, który wraz z żoną, Grażyną, osiadł na warmińskiej wsi, po opowiedzianej w ich pierwszej, wspólnej historii "Dom pod bocianem" na szczęście dla czytelników nie powiedział ostatniego słowa. Tym razem cofnął się do XIX wieku i opowiada na łamach najnowszej powieści historię ówczesnych...

Po "Burzy" , w której Autorka nieźle zagrała czytelnikom na nosie starannie manewrując w treści i często podczas czytania zmieniając pewność, że "wiem, kto zabił", zrobiła to ponownie w "Zamieci". Przeczytałam sporo kryminałów, byłam przekonana, że naprawdę dobrze typuję, jeśli chodzi o mordercę, ale na koniec dałam się zaskoczyć.
Warsztat powieści świetnie przygotowany, widać wieloletnie obcowanie z literaturą, pisarzami. Ponieważ obserwuję profil pisarki w mediach społecznościowych wiem, że zanim usiadła do napisania "Zamieci" starannie się do tego przygotowała poprzez kontakt z różnymi instytucjami, których wiedza była przydatna w treści książki.
Zuzanna Gajewska zaczyna się wspinać na wyżyny i jeśli dalej tak pójdzie, zasiądzie na półce obok innych, świetnych polskich pisarzy kryminałów. Życzę jej tego i z niecierpliwością czekam na kolejne książki, w których przestanę typować "kto zabił", tylko dam się zaskoczyć :)

Po "Burzy" , w której Autorka nieźle zagrała czytelnikom na nosie starannie manewrując w treści i często podczas czytania zmieniając pewność, że "wiem, kto zabił", zrobiła to ponownie w "Zamieci". Przeczytałam sporo kryminałów, byłam przekonana, że naprawdę dobrze typuję, jeśli chodzi o mordercę, ale na koniec dałam się zaskoczyć.
Warsztat powieści świetnie przygotowany,...