Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeżeli pokochało się postacie z pierwszego tomu to śmiało można sięgnąć po drugi, ale jeżeli po samym 'Paragrafie 22' miało się mieszane uczucia to nie polecam. Piszę to zupełnie szczerze, bo zdaję sobie sprawę, że nie każdy mógł pokochać Yossariana, Mila i te wszystkie historie, które miały miejsce na Pianos.

Akcja książki toczy się parę dekad po wojnie w Nowym Jorku. Już wiadomo, jak ułożyły się losy wszystkich bohaterów, a do tego zwariowanego świata Heller dorzucił jeszcze kilka innych. Nie ma już aż tak wielkiej dawki czarnego humoru, czy absurdu, który nabierał innego wyrazu w kontekście wojny. W sumie pojawia się pytanie, czy w ogóle był sens pisania kolejnej książki z Yossarianem? Chyba tylko dla tych, którzy zapałali do niego uczuciem i wiedzą, że chcą koniecznie zobaczyć, jak ułożył sobie życie ten niepokorny bombardier.

Jeżeli pokochało się postacie z pierwszego tomu to śmiało można sięgnąć po drugi, ale jeżeli po samym 'Paragrafie 22' miało się mieszane uczucia to nie polecam. Piszę to zupełnie szczerze, bo zdaję sobie sprawę, że nie każdy mógł pokochać Yossariana, Mila i te wszystkie historie, które miały miejsce na Pianos.

Akcja książki toczy się parę dekad po wojnie w Nowym Jorku....

Przeczytałam to przez zwykłą, babską ciekawość, bo o co tyle hałasu?

Próżno szukać tutaj porywającej fabuły, czy przemyślanych postaci. W ogóle nie ma tutaj czego szukać poza scenami seksu, który zresztą też można było opisać w lepszy sposób.

Przeczytałam i tyle, a szkoda pisać o tym cokolwiek więcej, bo nawet nie jest to warte jakiegokolwiek komentarza - nawet negującego. Po prostu uważam, że należy przemilczeć temat.

Przeczytałam to przez zwykłą, babską ciekawość, bo o co tyle hałasu?

Próżno szukać tutaj porywającej fabuły, czy przemyślanych postaci. W ogóle nie ma tutaj czego szukać poza scenami seksu, który zresztą też można było opisać w lepszy sposób.

Przeczytałam i tyle, a szkoda pisać o tym cokolwiek więcej, bo nawet nie jest to warte jakiegokolwiek komentarza - nawet...

Patrzę na średnią ocenę tej książki i zastanawiam się, czy inni ludzie, aby na pewno czytali to, co ja? Może jakimś cudem pomyliłam się i jestem po lekturze innej treści? Ale nie... Czytałam to, co reszta i zaskoczona, ponieważ stwierdzam, że nie było w niej nic porywającego. Jest napisana lekko - to trzeba przyznać, jednak poza tym jest tak nijaka, że zapomina się o niej tuż po jej odłożeniu.

Patrzę na średnią ocenę tej książki i zastanawiam się, czy inni ludzie, aby na pewno czytali to, co ja? Może jakimś cudem pomyliłam się i jestem po lekturze innej treści? Ale nie... Czytałam to, co reszta i zaskoczona, ponieważ stwierdzam, że nie było w niej nic porywającego. Jest napisana lekko - to trzeba przyznać, jednak poza tym jest tak nijaka, że zapomina się o niej...