Fundamentalizm religijny ma wiele twarzy. Najczęściej jednak są to twarze odrzuconych, tych którzy egzystują na marginesie głównego nurtu społecznego. Samotne kobiety, osoby, które doświadczyły upokorzenia i biedy. Radiomaryjni fanatycy, którymi Rydzyk zręcznie i świadomie manipuluje, to zwarty i zdeterminowany batalion. Jego przywódca zaś umiejętnie, m.in. dzięki mediom: telewizji Trwam i Radio Maryja, prowadzi swoje owieczki ku „oświeceniu”. Antysemityzm, rasizm, nienawiść względem mniejszości seksualnych, to tylko część planu dydaktycznego ojca założyciela. I zdaje się, że tylko krok dzieli członków Rodziny Radia Maryja od magisterium z nienawiści.

Sernik ważny, parafianie powinni dbać o duszpasterza - przekonuje jeden z księży, bohater reportażu Wójcika. Obraz polskiego kościoła katolickiego, który wyłania się książki przeraża. Pruderia, hipokryzja, politykowanie, źle pojmowana idea patriotyzmu, Piotr Natanek, Krystyna Pawłowicz – przykłady można mnożyć. Przyglądając się liczbie odbiorców rydzykowych mediów oraz biorąc pod uwagę międzynarodowy zasięg Radia Maryja, lęk tylko się potęguje. Próżno w Toruniu szukać miłosierdzia, które podobno jest elementarną wartością chrześcijaństwa!

Nie bez powodu na początku przywołany został przykład scjentologów. Między grupą/ organizacją/ sektą? Rydzyka a scjentologiami istnieje zatrważająca liczba tożsamych punktów. I dlatego właśnie „W rodzinie ojca mego” Wójcika trzeba przeczytać. Dla świadomości, dla zrozumienia, dla przeciwdziałania, dla pluralizmu, i jakkolwiek górnolotnie to zabrzmi, dla wolności!

* W kontekście uzupełnienia lektury polecam książkę Droga do wyzwolenia L. Wrighta.

Monika Długa