Jako kompletny ignorant w dziedzinie osiągnięć przemysłu gier komputerowych z ostatnich lat, moja wiedza na temat serii Crysis ograniczała się dotąd do świadomości, że coś takiego istnieje. Lekturę „Crysis: Eskalacja” traktowałem więc jako eksperyment pod tytułem „jak tego typu tytuł trafi do kompletnie zielonego odbiorcy”.

„Crysis: Eskalacja” to zbiór luźno powiązanych historii o kilku postaciach znanych (podobno) z gry - Psycho, Proroku i innych. W zdecydowanej większości to dość typowe opowiadania wojenne ukierunkowane na niezniszczalnych - z racji posiadanych nieziemskich technologii - superbohaterów. Poziom kolejnych opowiadań zdaje się trochę nierówny - jedne są ciekawsze, inne trochę słabsze, przydługie lub nawet męczące (wewnętrzna walka Proroka z Alcatrazem jest po prostu wyniszczająca... dla czytelnika), ale mimo wszystko można powiedzieć, że wyszło całkiem udanie. Fabuła bywa zaskakująca i interesująca, styl autora jest raczej prosty, ale dobrze komponuje się z całością.

Tym, co bije po oczach „zielonego w świecie Crysisa” jest kompletny brak porządku chronologicznego pośród poszczególnych historii. Opowiadania zostały przemieszane bez jakiegokolwiek ładu, autor skacze w czasie nawet o kilkanaście lat w przód i tył. Zaburza to swobodny odbiór, zmusza do wracania na początek danej historii, gdzie podane są daty opisywanych wydarzeń. Niekiedy ciężko jest też połapać się w nowej historii, gdyż autor założył najwidoczniej, że po jego książkę sięgną wyłącznie fani gry. Wprowadzanie nowych postaci bez żadnego przygotowania gruntu, czy odnoszenie się do wydarzeń, zupełnie w książce nie opisywanych to norma. Dla „zielonego” to istna trauma, domyślać się o co mogło chodzić, a niekiedy wystarczyłoby kilka zdań prostego wyjaśnienia, by dać czystą, niezmąconą przyjemność z lektury nie tylko fanom „otrzaskanym” z Crysisem.

"Crysis: Eskalacja" to tytuł, który z pewnością przypadnie do gustu niejednemu fanowi „matczynej” serii gier. To lektura w większości prosta, niewymagająca, a poza drobnymi wyjątkami, wręcz odprężająca - w sam raz dla tych, którzy lubią akcję, strzelaniny i superbohaterów. Niestety, dla "zielonego w świecie Crysisa" nie będzie już taka fajna. Lektura obfitować może w niejasności, których sama książka nie tłumaczy i trudno ją raczej nazwać dobrym wprowadzeniem do wykreowanego przez twórców gry uniwersum. Jedynym plusem dla serii, który w swoim przypadku zauważam jest fakt, iż książka zasiała ziarenko, które powoli zaczyna kiełkować chęcią bliższego poznania pierwowzoru. Może właśnie o to chodziło?

Paweł Kukliński