Autor zabiera nas w długą podróż do świata, który diametralnie różni się od naszego – gdzie czas płynie inaczej, myśli biegną zupełnie innym torem. Wbrew pozorom nie jest to miejsce jałowe i smutne. W swojej fascynującej opowieści Lopez udowadnia, że Arktyka tętni życiem – żeby dostrzec bogactwo tamtejszej przyrody, wystarczy wsłuchać się w jej rytm, odrzucić tradycyjną perspektywę, patrzeć szerzej, mądrzej, bez uprzedzeń.

Dużą część swojej atrakcyjności książka zawdzięcza talentowi autora, który odmalowując arktyczne pejzaże, dba o najmniejszy szczegół. Jego opisy dzikiej przyrody mocno działają na wyobraźnię – bez względu na to, czy Lopez pokazuje nam akurat stado piżmowołów pasących się leniwie na łące porośniętej turzycą, lisa przebiegającego po piaskowej wydmie czy karłowate drzewa wytrwale walczące o każdą kroplę wody. Przed naszymi oczami pojawiają się zapierające dech w piersiach obrazy, które na długo pozostają w pamięci – a zapamiętywaniu sprzyja bolesna świadomość, że cuda, o których czytamy, mogą niedługo zniknąć.

Zapewne żadne słowa nie oddadzą w pełni surowego piękna Arktyki, a żadna publikacja nie zastąpi osobistego kontaktu z naturą, jednak „Arktyczne marzenia” to wspaniała, godna polecenia książka, której nie można poznawać inaczej, niż w skupieniu delektując się każdą stroną. Ta przepełniona szacunkiem dla przyrody opowieść doskonale wpasuje się w biblioteczkę każdego ciekawego świata czytelnika.

Małgorzata Pawlak