Żadna to nowość. Żyjącą śmierć Scream Comics wydał w październiku 2019r. Komiks miałem na radarze od dawna, ale do zakupu zmotywowały mnie dopiero niedostępność w Gildii i Bonito. Zamówiłem więc w Komiksiarnii.

Do lektury zasiadłem mniej więcej miesiąc temu. Słabo już pamiętam o czym właściwie była ta historia. Nie jest to zbyt dobra rekomendacja. Pamiętam za to, i długo jeszcze będę pamiętał ilustracje Alberto Varandy.

Opowieść osadzona została w dalekiej przyszłości, w trakcie prac archeologicznych, na skutek upadku do głębokiego szybu wykopaliskowego, ginie mała dziewczynka - Lise. Tuż po śmierci, jej ciało wchodzi w niezrozumiałą interakcję z przedstawicielem starożytnej rasy mackowatych, ośmiornicowatych istot. Nie wiadomo co właściwie wydarzyło się w głębinach, mimo obecności płetwonurków zdarzenie pozostało owiane tajemnicą. Przeprowadzone później badania naukowe również nie wyjaśniły tej kwestii.

Martha, matka dziewczynki, a zarazem dziedziczka olbrzymiej fortuny, z pomocą wybitnego nanobiologa postanawia przywrócić córkę do życia. Wtedy też do powieści wkrada się groza...

Pomimo sztafażu science-fiction Żyjąca śmierć jest gotycką powieścią grozy. Akcja rozgrywa się w starym, ponurym zamczysku, trzymającym straż wśród niedostępnych górskich szczytów. Bohaterowie nieśpiesznie przemierzają mroczne komnaty, rozświetlane migoczącym blaskiem kandelabrów i żyrandoli. Niemal słychać toczone przyciszonymi głosami rozmowy, a nad wszystkim unosi się złowieszczy duch zwiastujący nadciągające nieszczęście.

Pisząc te słowa ponownie przeglądam karty Żyjącej śmierci i nadal pozostaję pod wrażeniem jej strony graficznej. Pierwszym skojarzeniem które nasunęło mi się podczas podziwiana kadrów i plansz były Cromwell Stone i Rork. Andreas jest więc blisko.

Przystępując do lektury nie wiedziałem czego właściwie się spodziewać. Byłem więc pozytywnie zaskoczony zawartością tego liczącego zaledwie siedemdziesiąt stron komiksu.

Pomimo błahej w gruncie rzeczy fabuły (motyw tragicznej, przedwczesnej śmierci dziecka niczym nowym nie jest) i niezbyt satysfakcjonującego zakończenia jestem zadowolony.
Olivier Vatine wraz z postacią bojowego cyborga Ugo przemycił także wprowadzenie do historii świata przedstawionego, pokrótce opisując dziewięćset lat wojen i konfliktów toczonych na Ziemi i w przestrzeni kosmicznej.

Estetyka Żyjącej śmierci idealnie trafia w mój gust. Jest nastrojowa lokalizacja, tajemnicze istoty z odległej przeszłości i niepokojący klimat, no i oczywiście pająki. Pająków tu całe mnóstwo.

Preferuję długie historie, ta do nich nie należy. Byłoby doskonale gdyby komiks był dwa razy grubszy. Na stu czterdziestu stronach opowieść mogłaby w pełni rozwinąć skrzydła, dosłownie topiąc czytelnika w gęstej atmosferze. Tak niestety nie jest. Wielka szkoda.

Ocena głównie za wyborny klimat i wspaniałą oprawę graficzną. Oprawę o której można by napisać wiele. Tylko po co to robić? Lepiej zobaczyć na własne oczy.

Żadna to nowość. Żyjącą śmierć Scream Comics wydał w październiku 2019r. Komiks miałem na radarze od dawna, ale do zakupu zmotywowały mnie dopiero niedostępność w Gildii i Bonito. Zamówiłem więc w Komiksiarnii.

Do lektury zasiadłem mniej więcej miesiąc temu. Słabo już pamiętam o czym właściwie była ta historia. Nie jest to zbyt dobra rekomendacja. Pamiętam za to, i długo...