Jest wojna, ale w pięknej willi na stoku pesztańskiego Wzgórza Gellerta, gdzie mieszka 14-letnia Georgina Vitai, prawie się jej nie odczuwa. Ojciec, troskliwy i wyrozumiały, jest wysoko postawionym wojskowym. Zastępująca matkę ukochana ciocia Mina, grono szkolnych przyjaciółek, niewinne flirciki z oficerami, koncerty, zakupy, podróże – stanowią cały świat Giny. Pewnego jesiennego dnia 1943 roku generał Vitai bez wyjaśnień, niemal w tajemnicy wywozi córkę do małego miasteczka na wschodzie Węgier i pozostawia na pensji imienia biskupa Matuli. Dziewczyna z przerażeniem odkrywa, ze jest to coś w rodzaju klasztoru i więzienia zarazem. Surowa dyscyplina, odcięcie od kontaktów ze światem zewnętrznym, nauka, modlitwy, praca i pokora – temu wszystkiemu przyjdzie się jej podporządkować. Rozgoryczona i zła, postanawia za wszelką cenę się z tego miejsca wydostać. Niestety, wkrótce nic już nie będzie takie proste, jak jej się wydawało. Georgina Vitai w ciągu paru miesięcy musi stać się dorosła. Wojna dotknie ją w najboleśniejszy i najbardziej przewrotny sposób… Zbawienna okaże się pomoc Abigaile– dziewczyny z pomnika, która dyskretnie wspiera uczennice, gdy te o nią poproszą.