Niemiecka inwazja na Polskę, rozpoczęta 1 września 1939 r., była początkiem II wojny światowej. Nowoczesna, świetnie dowodzona armia jednego z najsilniejszych państw Europy napadła na swego mniejszego, słabszego sąsiada. Natarcie hitlerowskich dywizji spadło na Polskę niczym młot - pancerne dywizje, współdziałające z eskadrami samolotów szturmowych, wprowadziły w życie nową doktrynę ataku - blitzkrieg. Rajdy niemieckiego lotnictwa, których celem było sianie terroru, w połączeniu z uderzeniami czołgów, spowodowały szybki odwrót polskich oddziałów, które - wbrew szeroko rozpowszechnionym, lecz fałszywym twierdzeniom - nie były wcale ani specjalnie zacofane, ani fatalnie dowodzone. Dysponowały, przykładowo, siłami pancernymi, które - choć rozproszone - ogólnie były silniejsze od analogicznych oddziałów armii Stanów Zjednoczonych. Uparta, bohaterska obrona licznych polskich dywizji i poświęcenie żołnierzy spowolniły marsz Wehrmachtu i przyniosły mu poważne, jak na relatywnie krótki okres walk, straty.