W pozornie lekkim tonie prezentuje pełne humoru opowieści o radościach i kłopotach życia w systemie komunistycznym. Widzimy Pragę w czasach minionego ustroju. Na świat tamtych lat patrzymy oczami siedemnastoletniej Heleny Souckovej, ktora opisuje o cenia wydarzenia rozgrywajace się wokół niej oraz swój wewnetrzny świat marzeń.

Autorka stopniowo układa mozaikę tamtych czasów, a atmosfera absurdu, beznadziejności i apatii jest pięknie skontrastowana z mądrym i wyrafinowanym humorem, który był jednym środkiem, jakim można się było posługiwać, walcząć z powszechnie obecną głupotą