Fragment powieści:
Rok 1377.
Cudny dzień letni, pełen słonecznych blasków, błękitu nieba i zapachu kwiatów zajaśniał nad pograniczną mieściną księstwa Austrjackiego Hamburgiem, letnią rezydencją książąt Rakuskich, gdzie od pierwszych brzasków dnia panował już ruch wielki, bo i uroczystość zapowiadała się nielada.
Zjechały się tu dwa potężne rody panujące: Andegwański i Rakuski.
Zjechały się w tej austrjackiej osadzie na uroczystość weselną siedmioletniej królewny węgierskiej z siedmioletnim księciem Wilhelmem austrjackim. Dwa lata temu odbyły się ich zaręczyny na dworze budapeszteńskim, a dziś ich ślub.
Gorące, złoto-czerwone słońce zajrzało do ponurych komnat zamkowych, uśmiechnęło się do śpiącej na pościeli dziewczynki i zatrzymało swe promienie dłużej na białej buzi, jakby się zdziwiło jej urokowi i urodzie.