Halina Birenbaum – polsko-izraelska pisarka, poetka i tłumaczka pochodzenia żydowskiego.

Urodzona w 1929 roku w Warszawie, deportowana do Auschwitz w 1943 roku. W obozie pracowała m.in. w szwalni i przy sortowaniu odzieży. Od 1947 roku mieszka w Izraelu. Polska Rada Chrześcijan i Żydów przyznała Halinie Birenbaum tytuł „Człowiek Pojednania 2001”. Jest autorką kilku książek oraz tomików poezji.

Jej wspomnienia z czasów wojennych pt. „Nadzieja umiera ostatnia” ukazały się po raz pierwszy w Polsce w 1967 roku. Książka ta jest jedną z najbardziej dramatycznych i poruszających historii osoby ocalałej z Holokaustu. Zagłada widziana oczami dorastającej żydowskiej dziewczynki, której przyszło zobaczyć rzeczy najpotworniejsze: konających z głodu na ulicach warszawskiego getta, ojca wywiezionego w bydlęcym wagonie do obozu zagłady, krwawą pacyfikację przez Niemców powstania w getcie, śmierć matki w komorze gazowej Majdanka, śmierć ostatnich najbliższych krewnych w Birkenau. Opisy Haliny Birenbaum dają pełne wyobrażenie o tym, czym był niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady Auschwitz.