Ambitna i niesamowicie rozbudowana książka, oparta na tradycji psychoanalitycznej i strukturalistycznej. Sądzę że można ją czytać na dwa sposoby:
- jako rewitalizację marksizmu i próbę użycia nowej nomenklatury do wyciągnięcia z tekstu tego, czego Marks nie wyraził szczegółowo.
- jako ogromny zbiór pojęć, konstrukcji myślowych , przemyśleń, mogących posłużyć do analizy świata nas otaczającego.
Powiedziałbym że oba z nich są uzasadnione (choć Althusser nie zgodziłby się z drugim podejściem).
Nie sądzę że jest to lektura tylko dla marksistów. Osoby w całkowitej opozycji do myśli marksistowskiej mogą wiele wyciągnąć z przemyśleń Althussera o nauce, ideologii, myśli XIX i XX w. , czy praktyce teoretycznej, politycznej oraz ekonomicznej.
Chociaż jak najbardziej rozumiem skąd wynika opozycja do tej lektury, jako że i u mnie się pojawiała i nadal w pewnych kwestiach pojawia.
Mimo wszystko sądzę że jest to lektura warta przełamania się i przeczytania.

Ambitna i niesamowicie rozbudowana książka, oparta na tradycji psychoanalitycznej i strukturalistycznej. Sądzę że można ją czytać na dwa sposoby:
- jako rewitalizację marksizmu i próbę użycia nowej nomenklatury do wyciągnięcia z tekstu tego, czego Marks nie wyraził szczegółowo.
- jako ogromny zbiór pojęć, konstrukcji myślowych , przemyśleń, mogących posłużyć do analizy...