Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński3
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać4
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Susan Buck-Morss
2
7,4/10
Pisze książki: filozofia, etyka
Profesorka w CUNY Graduate Center, w Nowym Jorku, Professor Emeritus na Cornell University w Ithace. Studiowała przede wszystkim kontynentalną teorię krytyczną, specjalizowała się w myślicielach Szkoły Frankfurckiej. Jej liczne prace naukowe, książki i artykuły czerpią z wielu dyscyplin, m.in. historii sztuki, studiów nad kulturą wizualną, architektury, nauk politycznych, historii, filozofii i politologii. Autorka m.in. książek The Origin of Negative Dialectics (1977),The Dialectics of Seeing (1991),Dreamworld and Catastrophe (2002),Thinking Past Terror (2003).
7,4/10średnia ocena książek autora
21 przeczytało książki autora
41 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Hegel, Haiti i historia uniwersalna Susan Buck-Morss
6,9
Spostrzeżenia autorki na temat Hegla są całkiem ciekawe, ale nie mają większego znaczenia dla tej filozofii (której autorka swoją drogą do końca chyba nie rozumie – dialektyka panowania i niewoli i jej późniejsze rozwiązanie nie jest opowieścią o zbrojnym buncie niewolników, ale o procesach historycznych, które doprowadziły do zaniknięcia kulturotwórczej roli arystokracji i do powstania świata na wskroś mieszczańskiego).
Dużo lepsza jest część poświęcona Haiti i postkolonializmowi; jest więc o wyparciu roli niewolnictwa w historii Europy, paradoksach oświecenia i nierozerwalnym związku kapitalizmu z kolonializmem.
Na uwagę najbardziej zasługuje projekt historii uniwersalnej; pojęcie uniwersalizmu zostało przez współczesną humanistykę wyklęte, jako kojarzące się z przemocą zarówno fizyczną, jak i symboliczną (narzucaniem podporządkowanym wizji świata właściwej dla dominujących). Buck-Morss dokonuje przejęcia, pokazując, w duchu Heglowskim, że projekt emancypacyjny można, a nawet trzeba, oprzeć na uniwersalnej idei, którą ma być właściwe wszystkim ludziom dążenie do wolności. Z tej perspektywy możemy spojrzeć na przeszłość w poprzek ustalonych akademickich narracji i szukać fragmentów wolnościowego uniwersalizmu "w pęknięciach wydarzeń historycznych". Taką opowieścią, zapoznaną w dominującym dyskursie, jest atlantycka hydrarchia, wielokulturowa społeczność marynarzy, piratów, buntowników i wyrzutków, którzy w czasach kolonialnych tworzyli swoje państwo-niepaństwo, oddolny uniwersalizm na marginesie historii tworzonej przez imperia.
Hegel, Haiti i historia uniwersalna Susan Buck-Morss
6,9
Hegel, Haiti i historia uniwersalna jest pozycją unikalną na tle innych prac dotyczących myśli oświecenia i Hegla, nawet dwadzieścia jeden lat po publikacji pierwszego z esejów.
Pierwszy tekst można streścić jako bardzo rozbudowaną argumentację dotyczącą podstaw filozoficznych i historycznych dialektyki pana-niewolnika. W przeciwieństwie do dominującego poglądu który doszukuje się źródeł tego abstrakcyjnego modelu świadomości w Arystotelesie lub rzadziej u Goethego, autorka szuka go jeszcze gdzie indziej.
A mianowicie w Haitańskiej rewolucji. Żeby to udowodnić powołuje się na szeroką ilość prac naukowych żeby udowodnić swoją tezę. Pokazuje też że (młody) Hegel był pierwszym myślicielem który poruszał kwestię niewolnictwa, samoświadomości i emancypacji odwołując się do historycznej rzeczywistości. I jednocześnie jak powołując się na współczesnych mu autorów prac ekonomicznych i historycznych stawał się bardziej abstrakcyjnym niż ugruntowanym w rzeczywistości społecznej myślicielem. Drugi esej jest próbą przedstawienia koncepcji historii uniwersalnej. Koncepcja ta po części wywodząca się z myśli dialektycznej Hegla, zrywa z ujmowaniem historii jako dziejów rozwoju ludzkiej wolności. Autorka proponuje podejście opierające się na obserwacji pewnych "pęknięć" w historii ludzkiej, gdy doświadczenie było tak nieludzkie że przekraczało granice racjonalności. Jest to na pewno ciekawa koncepcja, aczkolwiek w mojej opinii przydała by się cała rozbudowana książka dedykowane tylko niej.
Mimo to lektura była świetna i mam nadzieję dorwać się do innych prac autorki.