Niewielka książeczka, zdawałoby się „szybka” do przeczytania, do „połknięcia” na raz.
Nic bardziej mylnego. Jest to bowiem wymagająca skupienia pozycja, traktująca o bólu i cierpieniu człowieka – o chorobie, niepełnosprawności i śmierci i o tym gdzie w takich aspektach życia jest miejsce na Bożą obecność. Przedstawia także przypadki beznadziejne, gdzie przywrócone zdrowie i życie można jedynie wytłumaczyć poprzez cudotwórcze działanie Boga.
Autorem książki jest mnich i kapłan prawosławny, metropolita Mesogaias i Lavreotikis, a przy tym naukowiec i badacz. W swojej książce stawia pytania filozoficzne, rozpoczynając rozważania z perspektywy człowieka dotkniętego cierpieniem i chorobą, który nie utożsamia Boga z takimi aspektami życia. W swojej książce pan Chatzinikolaou stara się zmienić punkt widzenia osoby dotkniętej tragedią w taki sposób, aby cierpienie odbierać przez pryzmat Boga, a nie Boga przez pryzmat cierpienia. Dodatkowo opisuje kilka historii ludzi niewytłumaczalnie uzdrowionych, gdy z medycznego punktu widzenia nie ma dla człowieka ratunku, natomiast dla Boga nie ma nic niemożliwego.
Pozycja wartościowa, ale trudna w odbiorze, wymagająca skupienia i siły mentalnej do podźwignięcia ciężkiego tematu rozważań. Stanowi pomoc i oświecenie dla osób stykających się z chorobą, ułomnością i śmiercią, które nie rozumieją gdzie i jak w tych wszystkich nieszczęściach szukać kochającego Boga.

Niewielka książeczka, zdawałoby się „szybka” do przeczytania, do „połknięcia” na raz.
Nic bardziej mylnego. Jest to bowiem wymagająca skupienia pozycja, traktująca o bólu i cierpieniu człowieka – o chorobie, niepełnosprawności i śmierci i o tym gdzie w takich aspektach życia jest miejsce na Bożą obecność. Przedstawia także przypadki beznadziejne, gdzie przywrócone zdrowie...