Błądzenie. Ta książka spotyka się z moją krytyką. Błądzenie - za dużo opisów poświęconych postaciom prawie zupełnie nie mających związku z zagadką w książce. Nieco mnie to zirytowało. Członkowie Tropicieli Prawdy oraz Chihani wysunięci na pierwszy plan przez połowę książki - zupełnie bez celu. Przez to książka 'ciągnie się' i jest 'o niczym'. King podobno powiedział o tej książce: 'najstraszniejsza jaką ostatnio przeczytałem'. Albo King nie docenia swoich książek, albo jest nieco nienormalny. Książka nie jest w ogóle straszna. Owszem, były momenty, w których ogarniał mnie lęk, ale tylko dlatego, że bałam się podmiotu, że to on jest mordercą etc. Jednak uczucie szybko znikało. Wydaje mi się, że Dobyns miał inny pomysł a inaczej skończył, to chyba najgorszy błąd, bo książka robi się bardzo chwiejna i na prawdę nie wiadomo o co w niej chodzi. Do ostatnich stron jest spokojnie jak na odludziu zimą po czym rzucają się na nas ogromne porcje faktów i sami nie wiemy co jest prawdą a co nie. Mimo to książkę polecam dla ludzi, którzy lubią nieco grozy, ale głównie dla tych, którzy lubią kiedy książka jest dla nich zupełnie innym światem. Dobyns o tyle dobrze i dokładnie przestawił Aurelius, że wydaje nam się jakbyśmy i my tam żyli.

Błądzenie. Ta książka spotyka się z moją krytyką. Błądzenie - za dużo opisów poświęconych postaciom prawie zupełnie nie mających związku z zagadką w książce. Nieco mnie to zirytowało. Członkowie Tropicieli Prawdy oraz Chihani wysunięci na pierwszy plan przez połowę książki - zupełnie bez celu. Przez to książka 'ciągnie się' i jest 'o niczym'. King podobno powiedział o tej...